Waarom vond je als kind niks lekker? Dat komt door ons oerinstinct
Iedere avond weer met lange tanden aan tafel. Al deden je ouders nog zo hun best om je een lekker en gezond maaltje voor te schotelen, je liet het liever staan. Waarom vond je als kind niks lekker? Dat blijkt te maken te hebben met ons oerinstinct.
Anno 2024 ga je voor je avondmaaltijd gewoon even naar de supermarkt. Daar liggen de schappen vol met producten die veilig zijn om te eten. Maar vroeger, in de tijd dat we nog jagers en verzamelaars waren, was dat natuurlijk heel anders. Had je een plant of vrucht gevonden? Tja, dan moest je maar gokken of het wel eetbaar was.
Oerinstinct
Ons oerinstinct pikt daarom de signalen dat iets mogelijk niet veilig is om te eten razendsnel op. „Een van de signalen dat iets niet veilig was om te eten, was als het een bittere smaak had”, legt voedingswetenschapper aan de Universiteit van Wageningen Gertrude Zeinstra in een video van Universiteit van Nederland uit. „Stel dat je als peuter in de oertijd op ontdekkingstocht ging en je vond een bittere plant, dan at je die dus niet op, want die kon weleens gevaarlijk zijn.”
En naast bittere smaken, houden kinderen vaak ook niet van zuur. „Neem bijvoorbeeld zuurkool. Veel kinderen lusten dit niet. Ook dat heeft te maken met de veiligheid”, aldus Zeinstra. Zuur is namelijk vaak een teken dat iets niet goed meer is. „Denk aan melk. Als dat te lang over de datum is, is het niet verstandig om het nog te drinken.”
Textuur doet ertoe
En dan is er nog de textuur van voedsel. Ook daar hebben sommige kinderen moeite mee, stelt Zeinstra. „Kinderen lusten bijvoorbeeld niet vaak zachtgekookte spinazie, maar eten wel graag een stukje rauwe paprika of een wortel.” Ook dit heeft te maken met ons oerinstinct. „Een wortel is knapperig en knapperig betekent in veel gevallen dat iets vers is en dus veilig om te eten.”
Maar dat is niet de enige reden dat naast smaak, ook de textuur van voedsel ertoe doet. Nog een reden dat knapperig voedsel vaak wel in de smaak valt, is de ontwikkeling van de spieren in de mond en het gebit. Zeinstra legt uit: „Baby’s beginnen eerst met vloeibaar voedsel en gaan pas na een paar maanden vast voedsel eten. Hun mond moet dan nog leren hoe daarmee om te gaan. Je wil je niet verslikken want dat kan gevaarlijk zijn. Kinderen willen daarom vaak geen glibberige of slijmerige groentes eten. Voor je het weet, schiet het eten je keel in.” Hetzelfde geldt voor voedsel met verschillende texturen, bijvoorbeeld yoghurt met stukjes erin.
Eten tijdens de zwangerschap
Wel is het zo dat het niet alleen te maken heeft met ons oerinstinct. Ook dat wat de moeder tijdens haar zwangerschap eet, heeft invloed. „Onderzoek heeft uitgewezen dat die smaken in het vruchtwater terechtkomen en het kindje in de buik kan vanaf veertien weken al proeven. Dus hoe meer verschillende smaken je als moeder eet, hoe meer je kindje daar ook gewend aan raakt.” En ook na de geboorte speelt dit nog een rol. Eet je tijdens de periode van borstvoeding veel verschillende smaken, dan komt dit ook in de moedermelk terecht.
Maar wat als je kind écht een moeilijke eter is? Geduld is een schone zaak, aldus Zeinstra. „Lust je kind geen champignons? Probeer het later gewoon nog een keer. Het kan wel tien tot vijftien pogingen kosten om je kind te laten wennen aan een nieuwe smaak.”
Met dit type leidinggevende ben je volgens onderzoek als werknemer het beste af
Leerkracht worden in het voortgezet onderwijs? Je mag hopen op een vaste stagevergoeding