Jeroen Kraak Eten & drinken 16 feb 2024, 18:14

Leestijd: 2 minuten

Waarom jij die zak chips na één chipje niet meer weg kunt leggen

Chips of popcorn is onmisbaar tijdens een goede filmavond. Maar waarom moet die hele zak leeg en is één chipje niet genoeg? Psychologen hebben het antwoord voor je.

Je kent het vast wel: je kijkt een filmpje en graait ondertussen in die zak chips. Voor je het weet is die leeg, terwijl dat helemaal niet de bedoeling was.

Wat volgt is spijt, want die flinke bom aan calorieën moet weer van je buik afgetraind worden. Waarom heb je jezelf niet in bedwang?

Mocht je een sport zoeken, deze zijn volgens een Harvard-professor het gezondst én het effectiefst.

Chips als beloning

Laten we je vast een beetje geruststellen. Het is écht niet alleen jouw schuld. De collega’s van Quest deden onderzoek naar dit fenomeen. Daaruit blijkt dat ook de situatie en de chips (een beetje) schuld hebben.

Laten we bij je hersenen beginnen. Die zien de chips als een beloning. Dat geldt overigens voor veel vet en zoet voedsel. Wel verschilt het van mens tot mens hoe je erop reageert. De één kan die zak na één chipje wel wegleggen, terwijl de ander daar meer moeite mee heeft.

Toch zijn er acties die het wegkanen van chips beïnvloeden. Vooral als je afgeleid bent, kan het ontzettend hard gaan met die zak chips. Als je een film of serie kijkt, ben je gefocust op het verhaal en minder op het eten an sich. Je denkt dus totaal niet na of je al genoeg hebt gepakt.

Dit kun je ertegen doen

Dat je niet helemaal de schuld op je hoeft te nemen, betekent niet dat het onmogelijk is om hier iets aan te doen. Er zijn namelijk trucjes om die chips beter met rust te laten. We zouden natuurlijk kunnen zeggen dat je sowieso geen chips moet kopen in die situatie, maar dat is veel te makkelijk.

Het medium sprak met psycholoog Roy Baumeister en die kwam met een goede oplossing die alles met wilskracht te maken heeft. Die is namelijk om te trainen, al heeft die niet direct met chips te maken. Baumeester liet verschillende kandidaten proberen om zo lang mogelijk een handgreep ingedrukt te houden.

Vervolgens deelde hij de mensen op in twee groepen. De eerste moest twee weken lang hun best doen om netjes te zitten, terwijl de andere groep helemaal niets hoefde te doen. Wat bleek: de mensen in de groep die getraind hadden op hun houding, konden de handgreep langer ingedrukt houden dan daarvoor. Bij de controlegroep was dat juist niet het geval.

Als je dus energie in iets trainen steekt, heeft dit ook gevolgen voor je wilskracht. Misschien moet je jezelf dus focussen op iets nieuws om aan te leren en heeft dat vervolgens ook invloed op die zak chips.

IJzertekort: dit kan de reden zijn waarom jij vaak moe en duizelig bent

Drie bewezen manieren waarop vriendschappen je gezondheid verbeteren

Reacties