Iris Hermans
Iris Hermans Podcasts 4 feb 2021, 
Leestijd: 8 minuten

‘Superpoes’ Mathilde Willink weer levend door podcast over haar mysterieuze dood

Mathulde Willink
Mathilde Willink, was als een soort Lady Gaga haar tijd ver vooruit. Werd ze vermoord, of deed ze het zelf? Foto: ANP Kippa

De excentrieke Mathilde Willink, een soort Lady Gaga avant la lettre, werd in 1977 naakt op haar Amsterdamse hemelbed met een kogelgat in haar linkerslaap aangetroffen. Ze was 39 jaar. Zelfmoord, concludeerde de politie, maar haar vrienden hebben hier altijd aan getwijfeld. Journalisten Babs Assink en Lammert de Bruin doken in het mysterie rondom haar dood, en haarzelf. De podcast Mathilde’s Mysterie scoort al ‘hoge oren’, waardoor Mathilde Willink ineens weer helemaal tot leven lijkt te komen. „Dit had ze fantástisch gevonden…”

Babs Assink en Lammert de Bruin kennen elkaars keukentafel, de een in Soest, de ander in Amsterdam, intussen van voor naar achter. Ook het afgelopen jaar zaten ze er talloze uren aan. Om te praten, te graven, te onderzoeken, of „te rechercheren” zoals ze het zelf noemen, te overleggen. En nog meer te graven en rechercheren. Hun onderwerp: Mathilde Willink, ooit de muze van kunstschilder Carel Willink en de koningin van Amsterdam, zoals ze werd genoemd.

Diva Mathilde

Maar ook een society-diva die afgleed, haar heil in verkeerde vrienden zocht en uiteindelijk nog voordat ze de veertig aantikte, dood gevonden werd. „Wat is er in hemelsnaam toch met je gebeurd?” zouden ze haar willen vragen, als ze nu naast hen zou zitten. Waarschijnlijk nippend aan een koffie die ze vooral niet zelf maakte, „koffiezetten kon ze niet en wilde ze uit principe ook niet zelf doen”, en met een kersenbonbon ernaast op het schoteltje. „Mathilde was een echte zoetekauw.”

Het journalistieke tweetal heeft Mathilde het afgelopen jaar goed leren kennen en ze kunnen er uren over praten, wat ze dan ook doen in hun podcast. Op z’n zachtst gezegd was Mathilde Willink een opvallende verschijning, met haar 1.90 meter, haar dikke blonde haren met daarin haarstukken afkomstig van Noorse nonnen, die haar grote liefde Willink voor haar kocht, evenals de peperdure kledingcreaties van Fong Leng die stuk voor stuk op de catwalk, of in een museum, thuishoorden. Net als zijzelf eigenlijk.

‘Ten volste geleefd’

Mathilde had koraalrode lippen met een goud randje eromheen getekend en hele lange wimpers, boven haar felle ogen die altijd op standje onrustig leken te staan. „Iemand die ten volste geleefd heeft, zichzelf was en haar expressie heeft laten zien”, omschrijft Babs haar. Zo iemand die Amsterdam kon oplichten op een druilerige dagen als deze, vult Lammert haar aan. „We hebben van meerdere mensen gehoord dat Mathilde met haar stralende energie als een regenboog kleur aan de stad gaf.” Ze was als een mooi moment, vult nu Babs hem weer aan. „Ze was ongelooflijk uniek.”

Haar stemgeluid ook, blijkt wel uit de paar interview-opnames die van haar gemaakt zijn. Zonder gêne lachte en praatte ze met een stem die zowel warm als afstandelijk aanvoelt, een van de vele contrasten die passen bij La Willink. „Ze vond al die aandacht fantastisch”, vertelt Lammert. „Dat was ook echt haar woordje trouwens. Fantástisch, op een manier uitgesproken zoals alleen zij dat kon.”

Superpoes Mathilde

Op haar 24ste ontmoette de in Terneuzen geboren Mathilde de Doelder kunstschilder Carel Willlink, die haar als volgt omschreef: „Een superpoes, een mooi ding om in huis te hebben.” Hij was 61 en de twee zijn dertien jaar samen geweest. Dankzij haar kwam hij als schilder weer in de schijnwerpers te staan, dankzij hem kon ze leven zoals ze deed. In luxe, overdaad, extravagantie. „Het waren de gelukkigste jaren uit haar leven. Ik behoor tot de Meester, zei ze vaak.”

Waar woorden als diva, hang naar roem en ‘lichtelijk hysterisch’, waarbij ‘lichtelijk’ ook prima weggelaten kan worden, tot de laatste jaren voor haar dood op haar lange lijf waren geschreven, is er slechts één woord nodig om haar in die laatste periode te typeren. Stuurloos. Lammert en Babs gebruiken het woord meerdere malen, „want dat was ze ook, stuurloos. In verval geraakt.”

Eigenlijk ging het allemaal bergafwaarts vanaf het moment dat Willink haar verliet voor een nog jongere vrouw. Alsof er toen iets bij haar brak, en niet alleen haar hart. Verschillende mannen passeerden de revue, ze begon ook met drinken, het liefst rode wijn, terwijl ze tot daarvoor het liefst slechts sorbetijs dronk. Haar laatste vriend was Gerard Vitalli, een auto- slash cokedealer en hij was het die haar op die regenachtige 25 oktober 1977 vond. Op haar hemelbed, lichaam en gezicht naakt, gelegen onder zeven bontjassen.

(Zelf)moord?

Zelfmoord, zei de politie, haar vrienden betwijfelen dit tot op de dag van vandaag. Alleen al om het feit dat Mathilde zichzelf nóóit zo naakt en zonder make-up zou presenteren, „en ze zou dan met haar rechterhand door haar linkerslaap moeten hebben geschoten..? Dat is best knap”, stelt biograaf Lisette de Zoete in haar boek en in de podcast. Maar er is ook die andere kant.

Want Mathilde hád wel een pistooltje, dat ze zelfs nog tijdens een interview liet ziet en ze flirtte openlijk met zelfmoord, wat volgens haar ‘fantastisch drastisch’ zou zijn. Kortom: een heleboel mist en vragen rondom haar dood, iets wat Babs en Lammert, die eerder al samen de podcast ‘De Showbizzmoord’ maakten, juist zo fascineerde, net als Mathilde zelf.

Of het mysterie rondom haar dood minder mysterieus wordt na het luisteren van de podcast? Ja! Klinkt het in koor. Maar nee! Ze gaan het nog niet verklappen. „In zes afleveringen werken we naar de ontknoping toe, het is ook niet leuk als we nu al teveel zouden zeggen.”

Babs en Lammert
Energiek en ambitieus podcastduo Babs Assink en Lammert de Bruin, met allebei een grote fascinatie voor Mathilde Willink. Foto: AVROTROS

Lovende reacties

Alle delen van de podcast zijn nu te luisteren en de reacties zijn lovend. Net als de podcastmakers, raken ook luisteraars in de ban van Mathilde. „Mensen gaan oude interviews googelen, foto’s zoeken en we hebben zelfs gehoord dat iemand haar graf is gaan bezoeken, als een soort bedevaart. Het maakt veel los.” Je hoort Babs gewoon door de telefoon knikken, aan de keukentafel. „Ik denk dat we haar weer tot leven hebben gebracht, en als maker is dat natuurlijk wat je graag wil.”

Missie Mathilde geslaagd dus. Hoewel er nog altijd zaken blijven wringen, verklappen ze. Want ja, ze hebben zeker nieuwe feiten ontdekt, „we hebben het heel grondig aangepakt en ook het hele politiedossier boven tafel gehaald.” Maar toch blijven er vragen hangen, met antwoorden die met Mathilde mee het graf in zijn gegaan. En misschien ook wel op een dag in het graf van oud-journalist Henk van der Meijden, die aan de wieg van haar bekendheid stond en die Mathilde bijna kirrend ‘Hénkje’ noemde.

Wit poeder

Hij was het die naar verluidt acht pakjes wit poeder van de crime scene zou hebben meegesmokkeld, nadat hij ze in z’n handen gedrukt kreeg van haar toenmalige vriend de drugsbaas. Maar het hoe en waarom blijft vaag. Dus heeft het podcast-duo hem natuurlijk meermaals benaderd. „We hebben niet eens een reactie van hem gekregen!” De frustratie is door de telefoon hoorbaar. „En als journalist zou hij toch moeten weten hoe irritant dat is. Wat heeft hij te verbergen, denk je dan toch.”

Wie weet wat de komende tijd nog gaat brengen, vervolgen de optimistische journalisten. „Het zou toch zo mooi zijn als ook hij nog z’n boekje open doet en misschien krijgen we nog wel nieuwe aanwijzingen uit onverwachte hoek.” Mooi voor hen, en inmiddels ook voor de rest van Mathilde-minnend Nederland, of in elk geval voor de podcastluisteraars die ook gefascineerd zijn geraakt door de extravagantie zelve. Maar ook voor haar zus, waarmee ze veel hebben gesproken. „Voordat zij overlijdt, zou ze zo graag willen weten wat er toch precies met haar is gebeurd.”

Fantástische nacht

Het beeld van Mathilde Willink is zeker veranderd, besluit het ambitieuze podcast-duo, dat inmiddels al weer een ‘nieuwe oude moord’ in het vizier heeft (maar ook daarover niets verklapt). „Mathilde was haar tijd ver vooruit, ze zou heel goed in deze tijd hebben gepast”, concludeert Babs, die zich haar vooral herinnerde als een wandelend kunstwerk.

„Ik vond haar als kind een heel enge vrouw met al die make-up, en dacht later dat ze als een soort Kim Kardashian bekend was geworden terwijl ze om precies te zijn niets kon.” Lammert weet nu beter. Mathilde was een slimme vrouw met een gymnasium-achtergrond, veel intellectuele kennis over kunst en iemand die met iedereen kon opschieten. „Low culture, high culture, dat idee. En hoe beter ik haar leer kennen, hoe leuker ik haar vind.”

Toch zou het geen echte vriendin van hen kunnen zijn. „We zouden knettergek van haar hysterische gedrag worden!” Ze moeten er samen om lachen, alsof ze Mathilde al helemaal voor zich zien, compleet uitgedost aan een van hun keukentafels. „We hebben van haar vrienden gehoord dat ze je heel erg kon claimen, maar we zouden zeker een avond goed met haar willen feesten. Want saai was het nooit, met haar in de buurt. Het zou een fantástische nacht zijn geworden.”

Lees ook: Scholen en kroegen mogen om vaccinatiebewijs vragen

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.