Erik Jonk Films & series 24 apr 2024, 18:16

Leestijd: 3 minuten

Sting: als je spin binnen een paar uur een bloeddorstig monster wordt

Je hebt van die films die op het eerste oog niet voor iedereen zijn weggelegd. Sting is er zo eentje, want: een spin. Een hele grote spin. Zijn de bibbers terecht?

Metro ging er om die vraag te beantwoorden wél voor zitten (horrorhelden die we zijn…). Sting is daarmee Metro‘s Filmrecensie van de Week.

Even over die angst voor de spin: zo’n 6 procent van de Nederlandse vrouwen en ruim 1 procent van de mannen is zo bang voor de diertjes met acht poten, dat we het een fobie kunnen noemen (bron: Exposure Therapie). We hebben het dan over arachnofobie. Waarom de spin nu zo’n enorme angst aanwakkert, is niet helemaal bekend. Het is ook wat vreemd, want het gaat hier niet over slangen of leeuwen, om maar iets te noemen. Maar goed, de angst ís er, bij velen.

Goed nieuws over de spin in Sting

We kunnen een deel van die velen geruststgellen: zo eng is Sting niet. Deze recensist heeft Arachnophobia uit 1990 weleens gezien, die was echt veel enger. Dat neemt niet weg dat nog niet iedere film/horrorliefhebber zomaar de bioscoop vanaf morgen zal binnenstappen.

Sting van regisseur Kiah Roche Turner draait om het kind Charlotte, een rol van de nogal getalenteerde Australische Alyla Browne. Zij woont met haar moeder en stiefvader in een appartementencomplex in Zuid-Brooklyn, bij Sydney. Er leven meer mensen, aparte types vooral. Zo is daar Charlottes oma, de dementerende Helga die truien breit. Een heks van een huisbazin. Een nogal veel drinkende Spaanse. En een wereldvreemde bioloog. De laatste belangrijke bewoner: een spinnetje, heel klein, vriendelijk zo lijkt het, niks mis mee…

Spin wordt een obsessie

De 12-jarige Charlotte vindt de spin, stopt ‘m in een pot en raakt geobsedeerd door haar plotselinge huisdier. Haar fascinatie voor de spin groeit, maar dit beestje ook. Binnen een paar uur is hij twee keer zo groot, om nog maar te zwijgen over een paar dagen later. Laten we gerust zeggen: een bloeddorstig monster dat alles opvreet wat hij (of zij) tegenkomt, ook mensen. En dat zich voortbeweegt door het ventilatiesysteem van het appartementencomplex.

Het antwoord op de vraag

Durf je na Sting en de jacht op de spin een week lang niet meer te slapen? Nou nee, dat valt dus reuze mee. Deze kijker vond de film niet zo eng. Dat komt vooral omdat zo’n snel groeiend ‘ding’ behoorlijk ongeloofwaardig is.

Dat neemt niet weg dat Sting een aardige film is. Dat heeft dan vooral te maken met dat eerder benoemde talent van de hoofdrolspeelster. Als Charlotte zet Alyla Browne aan de ene kant een opstandig en bijdehand kind neer. Anderzijds zie je ook een nog echt kinderlijk meisje dat worstelt met het gemis van haar vader. Benieuwd of we haar terugzien ‘als ze groot is’. Dat zal echter vast, want deze jongedame acteert al zes jaar.

Beoordeling uit 5: 3

Metro’s Filmrecensie van de Week lees je op woensdagavond. Op donderdag verschijnen nieuwe titels meestal in de Nederlandse bioscopen (zoals Sting), soms op woensdag. Verslaggever Erik Jonk kiest de films uit. Volgende week: Bed & Breakfast met Sanne Langelaar. Een Nederlandse film met zo’n titel kon niet uitblijven natuurlijk.

Serie Máxima is een pareltje geworden met een André Hazes-brullende Willem-Alexander

Back to Black: muziek was eerst de rehab voor Amy Winehouse, maar alcohol werd haar dood

Reacties