Erik Jonk Films & series 6 sep 2023, 18:12

Leestijd: 3 minuten

Sisu: eenpersoons doodseskader wil alle nazi’s in z’n uppie afslachten

Een lompe Laplander die in z’n eentje de strijd aan gaat met de nazi’s die zijn Finland overheersen? In film kan dat ‘gewoon’, zoals in Sisu. Gekkigheid mensen, wat er morgen in de Nederlandse bioscopen verschijnt. Vermakelijke gekkigheid en een volslagen bloedbad.

Soms hoop je bijna dat een onvoorstelbaar filmverhaal echt gebeurd is. Zulke helden als die in Sisu worden opgevoerd, zullen er ongetwijfeld in de oorlog zijn geweest. Maar helaas, dit kon écht niet waar zijn. Het verhaal van Sisu was op voorhand echter wel genoeg om te gaan bekijken voor Metro‘s Filmrecensie van de Week.

Goudvondst als start van Sisu

Sisu start met een prachtig landschap (Lapland) en één gravende man, zo aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Hij trekt rond met zijn paard en hondje en verder is er vooral heel veel leegte, rust en stilte (zoals de Metro-verslaggever in dat gebied onlangs zelf ondervond). Het is ex-commando Aatami (de Noorse acteur Aksel Hennie) die al gravend stuit op een aanzienlijke hoeveelheid goud. Aatami is in de oorlog alles, inclusief al z’n familieleden, kwijtgeraakt door de Russen. Het enige wat nog in z’n lichaam zit, zijn wraakgevoelens. Dat heeft volgens Finse verhalen al aan driehonderd Russen, soms letterlijk, de kop gekost. Met het gevonden goud vindt de lomperik iéts van geluk terug.

In ieder geval is het zoveel waard, dat hij financieel onafhankelijk zal zijn. De dichtstbijzijnde bank om het goud om te ruilen voor flappen cash ligt echter op 563 mijl. En dan komt ie onderweg ook nog overgebleven nazi’s onder leiding van een meedogenloze SS-officier tegen. Die hebben met hun verveelde rotkoppen blijkbaar weinig meer te doen – op het zich vermaken met enkele jonge Finse gevangen vrouwen na – maar zijn buit willen ze maar wat graag hebben. „Op je knieën, opa”, klinkt het. Nu heeft Aatami twee vijanden: de Russen en de nazi’s. En ze moeten er allemaal aan, ook al is hij in z’n uppie.

Sisu, als alle hoop verloren is

„Geloof je dat hij onsterfelijk is?”, is een vraag die in Sisu wordt gesteld. Het antwoord: „Nee, hij weigert gewoon om dood te gaan.” Sisu is in Finland een term voor nooit opgeven. Het manifesteert zich als alle hoop eigenlijk verloren is.

Wat dat betreft lijkt Sisu wat op Grutte Pier, onze eigen Sisu uit Friesland (circa 1480 – 1520). Deze 2.10 meter lange Pier Gerlofs Donia, een middeleeuwse legende, vocht bijna in z’n eentje tegen ‘de Hollanders’, die zijn gezin hadden uitgemoord. Over de strijd van Grutte Pier werd vorig jaar ook een film uitgebracht. Eén verschil: de ongetwijfeld langste Fries van dat moment bestond echt.

Geloofwaardig?

De grime-afdeling van Sisu heeft het behoorlijk druk gehad, want deze Laplandse Rambo zit bijna anderhalf uur lang onder het bloed. Hij loopt de nazi’s continu tegen het lijf – hij zoekt ze zelf ook op, want wraak – en raakt net zo vaak gewond. Maar hij gaat door en uiteindelijk helemaal los. Aksel Hennie zet Aatami behoorlijk overtuigend neer. Maar is Sisu daarmee ook geloofwaardig?

Nee, dat is deze Fins/Britse productie van regisseur Jalmari Helander voor geen meter. Sisu is echter, zoals gesteld, wel vermaak vol gekkigheid met dit eenpersoons doodseskader met de bijnaam ‘de onsterfelijke’. Zo richting het einde van de film heb je de bloedbaden echter wel een beetje gezien en denk je ‘nou, slacht ze nu allemaal maar af’. Tamelijk briljant is de ‘hoeveelheid’ tekst die de schrijvers van Sisu hun hoofdrolspeler hebben meegegeven. Zie, of hoor, dat zelf maar.

Beoordeling uit 5: 3,5

Metro’s Filmrecensie van de Week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen (zoals Sisu), soms op woensdag. Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week: De Vuurlinie, geïnspireerd op het verhaal van militair Marco Kroon en met een hoofdrol voor Waldemar Torenstra.

Cobweb van de makers van It: je ligt in bed en je hoort van binnenuit geklop op de muur…

Reacties