Victors bijzondere carrière, van Dom, Lomp en Famous tot Mocro Maffia
Het langverwachte vijfde seizoen van de keiharde ‘drugsserie’ Mocro Maffia is vanaf morgen op Videoland te zien. Na zoveel succes schoof Metro eens aan bij een man ‘van achter de schermen’. Victor D. Ponten is een man met een opvallende carrière.
Soms zie je een feitje en denk je: dá’s een geinig feitje. Neem actrice en cabaretière Sanne Wallis, die op haar 11e Nederlands kampioen in de Rubiks-kubus oplossen was, om maar iets te noemen. Zo’n feitje heeft ook film- en seriemaker Victor D. Ponten. Drie jaar lang was hij regisseur van Mocro Maffia (seizoen 2 tot en met 4). Voor de reeks die nu op Videoland begint, nam hij een keer plaats in het schrijversteam. Bovendien was hij de zogeheten showrunner, eindverantwoordelijke voor ‘alles’ en dus baas van het hele Mocro Moffia-spul. Maar ken je die video van Dom, Lomp en Famous nog? Van The Opposites in 2007, featuring Willie Wartaal en Dio? Die kwam dus van de hand van Ponten (samen met Jim Taihuttu)…
Victor D. Ponten met het zicht op Amsterdam
We zijn nu jaren later en bevinden ons in Eye Filmmuseum in Amsterdam-Noord, waar een ‘babbelochtend’ met de makers en acteurs van Mocro Maffia 5 wordt gehouden. We spreken die Victor D. Ponten met uitzicht op het IJ en de Centraal Station-skyline van de hoofdstad waarin het grootste deel van de coke-oorlog zich afspeelt.
Want zo is Mocro Maffia prima samen te vatten natuurlijk: een coke-oorlog, tussen kartel Paus (Achmed Akkabi) en kartel Romano (Mandela Wee Wee), twee nietsontziende heerschappen die ooit samen het absolute top-cokeduo van Amsterdam vormde. Roman legde in Mocro Maffia 4 het loodje. Hoe nu verder?
Het verhaal van Mocro Maffia 5
Nadat Paus besloten heeft Nederland te verlaten, ript Tatta (Robert de Hoog, daarover kon je al lezen in Metro‘s rubriek Blik op de Buis) zijn 2000 kilo coke uit Antwerpen. In Nederland zit Paus’ zus Samira (Zineb Fallouk) met lege handen, maar we gaan ook veel ‘buitenland’ zien. Als plaatsvervanger van Paus in Amsterdam moet ze omgaan met alle hoofdpijn die voortkomt uit genoemde cokediefstal. En als nieuwkomer maakt dit haar extra afhankelijk van haar rechterhand Tonnano (Khalid ‘ICE’ Altherch), die uit wraak op Tatta jaagt. Daarbovenop komt ook nog eens het feit dat Samira’s man Taxi (Iliass Ojja) is overgelopen naar justitie en aan een kroongetuigedeal werkt. Daarmee gooit hij olie op het vuur in het gevecht dat officier van justitie Gerben van Jaren (Pierre Bokma) voert tegen de organisatie van Paus. Taxi voedt Van Jaren met inzichten en bekentenissen, die weleens het einde van Paus’ organisatie kunnen betekenen. Het échte nieuws is dus de kroongetuige… hoezo is er met Mocro Maffia vaak sprake van het werkelijke leven?
Mocro Maffia-succes liep gelijk aan de hiphop-giganten
Mocro Maffia was in 2018 in één klap een succes en is dat aldoor gebleven. Victor D. Ponten, die als maker onder meer goed was voor bekende commercials en de film Rabat, was er bij het eerste seizoen nog niet bij. „Maar”, zo verklaart hij de populariteit, „de serie wist meteen de goede tijdsgeest te pakken. Ook qua muziek en qua taalgebruik. Zes jaar geleden braken ook allemaal hiphopartiesten door via het streamingmodel, niet meer via de radio. Ik denk dat Mocro Maffia een beetje het equivalent van dat succes was. Vervolgens ging er steeds meer ander publiek kijken, omdat men in de gaten kreeg dat er iets bijzonders was.”
Ponten miste dus een jaar van de serie en was daarna drie jaar regisseur. Als je dan voor seizoen 5 met je schrijfcollega’s Randy Oost, Kevin Boitelle, Achmed Akkabi, Ashar Medina en Sergej Groenhart gaat zitten, hoe begín je dan? „De lange lijn van de nieuwe reeks heb ik met Achmed opgezet. Daarna zeggen we tegen elkaar ‘wat gaan we nu weer allemaal bedenken?’ Eigenlijk werken we ook best praktisch. Zo van ‘waar zijn we geëindigd en waar gaan we naartoe?’ En minder praktisch in de zin van ‘wat zijn gekke dingen die we kunnen doen, wat hebben we nog niet gedaan en welke gebieden zijn nog niet aangeraakt?’ Vanuit daar ga je verder bouwen en verhaallijnen leggen, met alle personages en een aantal evenementen, om het zo maar even te noemen.”
Belangrijke personages verdwijnen, maar met pijn
Hoewel Victor D. Ponten een mooie cv heeft, is Mocro Maffia hetgeen hij de afgelopen vier jaar alleen maar heeft gedaan. „Ik loop nu eigenlijk steeds met de personages mee.” Was hij fan van dat eerste seizoen waarbij hij niet betrokken was? Zonder nadenken: „Ja. Ik zag iets waar heel veel in zat en waarop kon woorden voortgebouwd. De potentie was er duidelijk en ik zag raakvlakken met wat ik zelf graag wil maken. Het leek me een handschoen die me goed zou passen.” Aldus geschiedde…
Als schrijvers zeiden we nu tegen elkaar dat we oude personages die er niet meer zijn (er gaat nog ‘weleens’ een belangrijk personage dood, red.) best wel missen. Dat zegt veel. Het is altijd een ding om te beslissen dat dit het goede moment voor een personage is om te gaan. Het offeren van rollen moet pijn doen. Doet dat het niet, dan is het meestal al te laat.”
Mocro Maffia loopt soms voor…
Is het belangrijk dat Mocro Maffia op z’n minst enigszins tegen de waarheid aan schuurt? Ponten: „Toen ik benaderd werd voor seizoen 2, heb ik me afgevraagd wat de kracht van de serie nou vooral is. En voor mij is het antwoord ‘ongepolijst realisme’. Mocro Maffia is fictie en gedramatiseerd, maar wat je ziet, moet in het echt kunnen zijn gebeurd. Dat moet op z’n minst voorstelbaar zijn. En het gekke is, dat ervaar ik nu al vier seizoenen, dat als wij dingen bedenken we soms zelfs voorlopen op de waarheid. Daarin zijn we in de seriewereld niet exclusief, hoor. Maar we kijken wel altijd naar de crimescene wereldwijd en dan gebeuren dat soort dingen. Dan verkneukelen ons dan best wel. We zijn verder altijd ‘geïnspireerd door’ en niet ‘gebaseerd op’. Voor spel en locatiekeuzes zoeken we dan of iets voorstelbaar is. Als jij als kijker ergens loopt moet je kunnen bedenken dat de gebeurtenissen uit Mocro Maffia daar zouden kunnen gebeuren. Wat dat betreft is het authentiek.
Het doel voor dit seizoen was ook om heel trouw te zijn aan het genre crime, daar moest het puur om gaan. In seizoen 4 hadden we interessante uitstapjes naar sociaal drama, sociaal realisme en dus de impact van crime. Dat vond ik belangrijk om ook een keer te doen hoor, maar nu moesten we ons weer toespitsen op de personages die we hebben. Uiteindelijk zijn het tenslotte, ondanks hun menselijkheid en een eigen geschiedenis, allemaal criminelen.”
En Victor D. Ponten, maakt hij ook weer eens een grote carrière-switch? Helaas… daarover kan hij, cliffhanger-bedenker van beroep, nog even niets loslaten.
The Boogeyman van Stephen King: de angst van een jong kind als een monster in je huis zit