Erik Jonk Films & series 28 jun 2023, 18:14

Leestijd: 5 minuten

Schitterend dat Harrison Ford nog één keer Indiana Jones is: hij overleeft weer een keer of 1542

Voor bioscoopliefhebbers blijkt het vaak smullen geblazen als oude helden van weleer, zoals Indiana Jones, tóch weer een avontuur beleven. Het is al helemaal bijzonder als de acteur in kwestie inmiddels hoogbejaard is, maar zijn kunstje toch nog een keer wil flikken. Een diepe buiging derhalve voor Harrison Ford.

Het was vorig jaar mei al heel wat toen de inmiddels bijna 60-jarige Tom Cruise nog een keer in de huid van Pete Mitchell kroop en dan gaat het natuurlijk over Top Gun. Maar nu hebben we met Indiana Jones and the Dial of Destiny pas echt iets bijzonders op het witte doek. Harrison Ford wordt de komende maand 81 jaar. Natuurlijk is zijn laatste avontuur als de archeoloog die – wat overdreven gezegd – de wereld al vier keer eerder wist te redden, Metro‘s Filmrecensie van de Week.

Harrison Ford was bijna geen Indiana Jones

We schrijven 1981 als de ‘mensen van toen’ kennismaken met Indiana Jones in de kassavuller Raiders of the Lost Ark. Er volgden nog vier kaskrakers: Indiana Jones and the Temple of Doom (1984), Indiana Jones and the Last Crusade (1989) en Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008). Bedenker George Lucas en regisseur van de eerste vier titels, Steven Spielberg, hadden over twee zaken enige mot. De naam van dat hoofdpersonage, Indiana Smith, dat was toch maar niks? Het werd dus Indiana Jones. Wie het moest spelen, was het andere heikele punt. Tom Selleck werd de uitverkorene, maar die kon zich niet losweken van zijn successerie Magnum. Nou ja, ‘dan maar Harrison Ford’. Die was overigens wel al bekend, van zijn rol als Han Solo in Star Wars. De rest is geschiedenis. En heden en toekomst, want Indiana Jones and the Dial of Destiny draait vanaf vandaag in de bioscoop.

Jonge Indiana Jones met ‘AI’

De man die het aandurfde om de rol van regisseur (met toestemming) over te nemen van Steven Spielberg is James Mangold. Hij maakte al weer lang geleden onder meer de fel bejubelde Johnny Cash-film Walk the line. Mangold brengt de bioscoopganger met Indiana Jones and the Dial of Destiny meteen op het puntje van zijn stoel, want de lange opening is meer dan spectaculair (of een onvervalste Indiana Jones-start, kan ook). Die speelt zich nog af in de Tweede Wereldoorlog als het personage van Harrison Ford als Amerikaanse spion wordt achtervolgd door de nazi-Duitsers. Wat volgt is een minutenlange opeenstapeling van volstrekt ongeloofwaardige actie. Maar hé, het is Indiana Jones, dus wat zou het?

Prachtig is dat Harrison Ford met behulp van Artificial Intelligence (AI) is getransformeerd tot een Indiana Jones van een jaartje of vijftig eerder. Dat je hier met een wel acterende, maar vooral digitale Ford te maken hebt (zie de hoofdfoto van dit artikel), zie je nergens aan af.

Hoed, jack, zweep: Indiana Jones

Je bent al een aardig stukje in Indiana Jones and the Dial of Destiny op weg (in totaal duurt ie overigens méér dan 2,5 uur) als je de 80-jarige Harrison Ford in actie ziet. Met heerlijk ongekamd wirwar-haar, maar uiteindelijk natuurlijk ook met leren jack, fedora-hoed en onvermijdelijke zweep. Wat ís de man vitaal en kwiek, we wensen iedereen toe op zo’n manier 80 jaar te worden.

Archimedes-wijzerplaat van 2000 jaar oud

We gaan hier niet het hele verdere verhaal verklappen, je moet deze Dial of Destiny vooral lekker ondergaan (dat is de film waard). Wat in die oorlogscène in elk geval aan bod komt is een halve door ‘wiskundige’ Archimedes gemaakte wijzerplaat van meer dan tweeduizend jaar oud. De nazi van toen, Jürgen Voller (Mads Mikkelsen), blijkt de belangrijkste tegenstander van Indiana Jones. Voller wil de wijzerplaat nog altijd hebben, omdat die scheuren in de tijd kan helen. Wat deze nazi betreft „hebben de geallieerden de oorlog niet gewonnen, maar heeft Adolf Hitler verloren.” Die geschiedenis wil Voller rechttrekken.

Niet dat Indiana Jones dat allemaal al weet, want hij geeft nog les aan zijn studenten (‘toevallig’ over Archimedes). Hij blijkt zijn laatste les, want de archeoloog en professor gaat met pensioen. Denkt ie. Wat plots duikt zijn petekind Helena Shaw op, die hij 18 jaar niet heeft gezien. Zij wil die halve ‘dial’ compleet maken – voor geld – en wil Indiana Jones zijn laatste grote klapper gunnen. Enigszins mokkend stort hij zich met haar (Phoebe Waller-Bridge) toch weer in een avontuur.

Het definitieve einde van Indiana Jones?

En een avontuur wordt het, onder meer in Marokko, Athene, op Sicilië en in het oude Rome. Indiana Jones zien we daarbij zo’n 1542 keer aan de dood ontsnappen. Dat gebeurt met schitterende achtervolgingen en actiemomenten, of het nou op een dak van een nazi-trein, op een paard in een druk metrostation of in tuktuks is. Want één ding willen we heus verklappen: Indiana Jones gaat in ‘deze laatste’ níet dood. Dat gaat hij namelijk nooit. Maar ja, het is een wel een afscheid. Benieuwd of iemand zich ooit nog aan de nieuwe Indiana Jones wil wagen, zonder Harrison Ford. Het lijkt onwaarschijnlijk.

De filmheld zou dan wel een sprong terug in de tijd moeten maken, omdat het hoofdpersonage nu al zo oud is. Maar ja… teruggaan in tijd, dat kán Indiana Jones gewoon. Kijk maar naar The Dial of Destiny.

Beoordeling uit 5: 4,5

Metro’s filmrecensie van de week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen, soms op woensdag (zoals Indiana Jones). Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week: Candy & Bonita, over twee cafévriendinnen die besluiten om een vrouwvriendelijke pornofilm te maken. Dan niet in de vorm van een recensie, maar middels een interview met niemand minder dan Jeroen van Koningsbrugge en… Bobbi Eden.

5 films in de bios om deze zomer naar uit te kijken: Barbie, Indiana Jones en eh… een Nederlandse pornofilm