Erik Jonk Films & series 31 mei 2023, 18:03

Leestijd: 3 minuten

The Boogeyman van Stephen King: de angst van een jong kind als een monster in je huis zit

The Boogeyman, op zo’n titel schieten horrorliefhebbers vast al in standje ‘aan’. En als daar nog de naam Stephen King aan hangt ook… Vanaf morgen draait deze (thrillerachtige) horror met een monster, piepende deuren, gegil en angstige kinderoogjes in de bios.

Door die naam van bestsellerauteur Stephen King kiezen we The Boogeyman deze keer als Metro‘s Filmrecensie van de Week.

The Boogeyman is een halve eeuw oud

Niet dat King deze film heeft gemaakt, dat deden 20th Century Fox, regisseur Rob Savage (Host) en producent Dan Levine. Maar deze king van de horror schreef het wel als kort verhaal, precies vijftig jaar (!) geleden voor een magazine. In 1978 nam hij het op in een boek vol korte verhalen, Night Shift.

De eerder genoemde Dan Levine vond Night Shift in de boekenkast van zijn ouders en dat vinden had hij beter niet kunnen doen. Hij las The Boogeyman naar eigen zeggen op veel te jonge leeftijd. „Ik was een van die kinderen die zichzelf graag bang maakten. The Boogeyman was een van de meest indrukwekkende, traumatische dingen die ik in mijn leven las. Het maakte me bang voor kasten. Niet voor een paar dagen daarna of weken, maar voor jaren.”

Het verhaal van deze boeman

The Boogeyman vertelt het verhaal van middelbare scholier Sadie Harper (16) en haar jongere zus Sawyer (10), die de recente dood van hun moeder na een auto-ongeluk aan het verwerken zijn. Ze krijgen hierbij weinig steun van hun vader Will (Chris Messina), een therapeut die met zijn eigen pijn kampt. Wanneer een wanhopige patiënt onverwacht bij hen thuis verschijnt om hulp te zoeken, laat hij een angstaanjagende bovennatuurlijke ‘entiteit’ achter die op families jaagt. Een monster dat zich voedt met het lijden van zijn slachtoffers, of zoiets.

Die patiënt met de naam Lester Billings is me een partijtje een engerd (een korte overtuigende rol van David Dastmalchian). Hij vertelt Dr. Harper dat iedereen denkt dat hij zijn kinderen één voor één heeft gedood. Zijn eigen uitleg: de eerste stierf een wiegendood, bij de andere twee werd ‘het leven uit hen gezogen door een glimp’. Daarover zegt Billings ook: „Het is een ding dat je kinderen pakt als je niet oplet, een schaduwmonster.”

Metro slaapt toch lekker

Nou, daar hebben we wel wat ingrediënten voor een horror bij elkaar. Lang zien we dat monster als bioscoopgangers niet in beeld, maar dat is niet erg. Bedachte monsters in horrors zijn over het algemeen niet per se het sterkste punt, de spanning des te meer. Dat gebeurt in The Boogeyman, heel fijn, met een rustige, lange opbouw en relatief lange scènes. Metro slaapt er vannacht geen seconde minder om, maar er is hier wel sprake van een alleraardigste spannende film.

Dat heeft vooral te maken met het spel van de twee kinderen. Sophie Thatcher is Sadie van 16. In werkelijkheid is de Amerikaanse actrice 22. Daardoor speelt zij misschien een iets te volwassen tiener, maar eigenlijk maakt het niet uit. Deze dame kan er wat van. En dat geldt voor Vivien Lyra Blair als het 10-jarige zusje al helemaal. Dat Sawyer slaapt met een lichtgevende bol die zij omarmt, is prachtig voor ‘het plaatje’, maar hoe zij de angst van een jong kind neerzet: formidabel. En die kast waarover producent Levine het had? Natuurlijk zit die kast in The Boogeyman. Met het bange kind erin.

We zijn gelijk benieuwd naar dat korte verhaal van Stephen King. Hoe heeft The Boogeyman in hemelsnaam kort kunnen opschrijven?

Beoordeling uit 5: 3,5

Metro’s filmrecensie van de week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen (zoals The Boogeyman, soms ook op woensdag). Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week: Transformers, waarvan de allereerste film – van Steven Spielberg – al weer zestien jaar geleden verscheen.

The Little Mermaid: wie ooit #NotMyAriel twitterde, zou naar de bios moeten rennen