Thom Voogt Films & series 10 mei 2023, 18:13

Leestijd: 4 minuten

Knights of the Zodiac: leren accepteren in een wereld die niet lijkt op wat je dacht te kennen

Uitzinnige krachten én een specifiek doel opgelegd krijgen. Terwijl je misschien een heel ander doel voor ogen had. Het zal je maar gebeuren. In Knights of the Zodiac komt de jonge Seiya plots in aanraking met een realiteit die onwerkelijk lijkt en op zijn zachtst gezegd bijzonder is. In rap tempo zal hij veel te weten moeten komen over zichzelf, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Klinkt als een typische drama-ontmoet-verwarring soort film. En ja, dat is het ook wel een beetje.

Seiya is een ridder, maar niet zomaar eentje uit verhalen van de middeleeuwen bijvoorbeeld. Nee, hij is een ridder van de dierenriem. De Pegasus-ridder om precies te zijn. En alsof dat niet al speciaal genoeg is, krijgt hij er ook nog een taak bij. Het beschermen van een gereïncarneerde godin. Dat belooft, wat dacht Metro, en koos daarom Knights of the Zodiac uit voor de Filmrecensie van de week. Maar maakt het de verwachtingen waar?

Komt bekend voor

Doet het een belletje rinkelen of totaal niet? Kan allebei. Knights of the Zodiac is namelijk gebaseerd op een Japanse manga. Een soort stripverhaal, voor wie nog nooit van manga heeft gehoord. Ook al is het op veel vlakken toch ook heel anders. Maar goed, dat daargelaten. Veel fans van de Japanse (pop)cultuur kennen het dus waarschijnlijk wel.

Verder bevat de film zelf óók wel een aantal ‘waar ken ik dat van’- en ‘klinkt bekend’-momenten. Een jongen die een meisje moet beschermen is daar zo eentje van. Toch is het bekende niet per definitie slecht. Oké, ja, het is cliché en je rolt waarschijnlijk zo nu en dan met je ogen. Maar hier heeft het toch wel een belangrijke functie. Het creëert een gevoel van geborgenheid in een verhaal dat alles behalve veilig is. Letterlijk en figuurlijk, maar ik zou zeggen: kijk en oordeel ook vooral zelf.

Van begin tot eind intens

Alsof je een achtbaan instapt die gelijk al op volle snelheid wegschiet, onderweg nog een hoop verschillende loops en kurkentrekkers maakt, dan afremt om daarna vlak voor de finish nog even flink door elkaar geschud te worden. Zo zou je Knights of the Zodiac misschien wel kunnen omschrijven. Direct aan het begin word je als kijker gelijk maar even bedolven met een bak aan informatie. Voor wie deze film zonder enige context gaat kijken, werkt dat vrij overweldigend, maar ook als je je wel al ingelezen hebt moet je daarna waarschijnlijk even in- en uitademen. Dit wordt wat, dacht ik, en hoe je het ook wendt of keert: ja, het werd zeker wat. Namelijk een bak aan bovennatuurlijke actie gecombineerd met een levenslesje hier en daar, maar ook met een snufje humor. Klein snufje. Dat houdt je die kleine twee uur wel zoet.

Je lot aanvaarden

Acceptatie is voor ons mensen vaak iets wat we lastig vinden. Het is daarom voor de herkenbaarheid en het kunnen inleven fijn dat je dat terugziet in deze film. We willen niet kijken naar iemand die alles wat er gebeurt telkens maar goed vindt. Nee, we kijken veel liever naar iemand die op ons lijkt of haar weg probeert te vinden in de verschillende doolhoven die het leven rijk is. Zo eentje met van die spiegels waarin je voortdurend jezelf aan moet kijken voordat je besluit naar links of naar rechts te gaan.

Dat is figuurlijk gezien waar meerdere personages mee te maken hebben. Hoofdpersoon Seiya laat zijn hoe lastig het kan zijn een richting te moeten kiezen waarvan je niet eens wist dat die er was. Dat doet de Japanse acteur Mackenyu die hem speelt trouwens zonder moeite. Dat moet even gezegd worden. Want zelfs al wordt het soms net een beetje te veel of bijna langdradig, Mackenyu brengt het op een vrij natuurlijke manier. Erg fijn om naar te kijken.

Ook een Nederlandse actrice zien we zo’n performance in Knights of the Zodiac neerzetten alsof het niks is. Het gaat hierbij dan ook niet om de minste, in tegendeel. Famke Janssen bewijst in de rol van Guraad dat ze weet wat ze doet, ook al hebben we haar zeker in betere rollen gezien. Zo is Janssen onder meer bekend van de James Bond film Goldeneye en haar rol in verschillende X-men films.

Beoordeling uit 5: 3

Een vermakelijke film die je mogelijk aanzet tot nadenken. Als je door de bomen der spektakel het bos nog ziet.

Metro’s filmrecensie van de week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen, zoals Knights of the Zodiac (soms ook op woensdag). Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit, maar zo nu en dan neemt redactie stagiair Thom Voogt het stokje van hem over. Volgende week: Het Geheugenspel, naar het verhaal van Nicci French, met Anna Drijver in de rol van Eva.

Dalva: als je kind wordt weggenomen, maar ze zeker weet dat de liefde met haar vader echt was