Erik Jonk Films & series 3 mei 2023, 18:12

Leestijd: 4 minuten

Dalva: als je kind wordt weggenomen, maar ze zeker weet dat de liefde met haar vader echt was

Je hebt weleens van die films waarover ‘het gonst’. Bij het drama Dalva gebeurde en gebeurt dat echter in de overtreffende trap. Een niet zo fris onderwerp, een abnormale relatie tussen een vader en een 12-jarige dochter (je weet dan vast waarover we het hier hebben), krijgt alle lof toegezwaaid.

Op deze wekelijkse filmplek van Metro had vandaag best Guardians of the Galaxy Vol. 3 kunnen staan. Maar nee, de berichten over Dalva zijn zo lovend, die moesten we voor de Filmrecensie van de Week maar eens gaan bekijken. ‘Verpletterend speelfilmdebuut van de Vlaamse regisseur Emmanuelle Nicot’, klonk het na verschillende filmfestivals. Zeer choquerend, maar tegelijkertijd ontroerend, schrijnend, oprecht en subtiel viel er op te tekenen na het beroemde filmfestival van Cannes. ‘Binnen de donkere materie zien we een overtuigend en stralend middelpunt, Zelda Samson, een instant supersterretje’, verkoopt een bioscoop in Rotterdam Dalva met een wervende tekst. Kortom, superlatieven te over.

Begin Dalva is hartverscheurend

Hoe ga je voor zo’n film zitten, als je die superlatieven allemaal voorbij hebt zien komen? Vol verwachting achterover leunend? Of toch met een gezonde dosis argwaan? Voor dat laatste biedt Dalva geen enkele kans. De beginscène is namelijk al hartverscheurend, terwijl je nog niet eens weet wat er precies aan de hand is. En hoe goed dat meisje Zelda Samson is… pfff, dat heb je na vijf seconden door. Let wel: Samson debuteert en was tijdens het draaien van Dalva 11 jaar. Wat zij alleen met haar ogen al kan laten zien, is wonderbaarlijk.

Het verhaal van Dalva

Dalva is Dalva Keller die alleen met haar vader woont. De politie haalt haar uit huis en plaatst het niet begrijpende meisje onder jeugdbescherming. Dalva is allesbehalve een 12-jarig kind. Met haar kleding, kapsel en houding gedraagt zij zich eerder als een vrouw van middelbare leeftijd, iets wat zij tegenover haar begeleider zelf ook beaamt („ik ben geen meisje”). Dalva heeft werkelijk geen idee waarom zij zo ruw van haar vader werd weggerukt, hij is alles voor haar.

Het werkelijke verhaal is natuurlijk dat zij niet beter weet. Maar aan de hand van de begeleider en haar kamergenoot Samia begint zij langzaamaan te begrijpen dat de liefde die zij met haar vader deelde, niet was wat ze dacht. En dat zij een heel ander trauma te verwerken heeft dan die plotselinge breuk. Een diep, diep en totaal onverwacht trauma na een ontvoering door paps op 5-jarige leeftijd en incest. Fanta Guirassy als de rokende en grofgebekte tiener Samia is trouwens ook al zo’n overtuigende jonge debutante.

Zelda Samson is geweldig

Emmanuelle Nico (1985, afgestudeerd in Leuven), heeft iets prachtigs neergezet. Geen tranentrekker, geen overdreven drama (dat hoeft bij dit onderwerp niet), ‘gewoon’ een film die je bij de strot grijpt en waarbij je hoopt dat dit geen enkel kind ooit nog zal overkomen. Aan al die superlatieven die hierboven al werden genoemd, kunnen we eerlijk gezegd niets toevoegen. En ze hoeven niet afgezwakt te worden ook.

De duimen mogen echt omhoog voor dat kleine supertalent Zelda Samson. Die vragende ogen, bij alles wat ze maar niet begrijpt… Als iemand haar vraagt of ze weet wat incest is, vraagt ze alleen maar ‘of ze haar vader ooit weer ziet’. De vader die haar in haar ogen alleen maar beschermde. Niets is minder waar en dat vertaalt Samson met heel bijzonder acteerwerk. Vaak teruggetrokken en stil, soms als een meisje dat als een razende tekeer gaat. De ontwikkeling in de verhouding met kamergenoot Samia is bovendien ook al zo bijzonder. Voor wie wil weten hoe het met Dalva na deze opvallende film van anderhalf uur gaat, moet vooral gaan kijken.

Beoordeling uit 5: 4,5

Dalva zal niet in de grootste zalen van alle grote bioscopen draaien en is niet voor iedereen weggelegd. Maar poeh, wat een film.

Metro’s filmrecensie van de week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen, zoals Dalva (soms ook op woensdag). Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week: Knights of the Zodiac, een animatie vol actie, drama en avontuur met ‘onze eigen’ Famke Janssen.

Zomer in Frankrijk: als je vakantieliefde uit totaal onverwachte hoek komt