Zomer in Frankrijk: als je vakantieliefde uit totaal onverwachte hoek komt
Heb je weleens een vakantieliefde gehad, waardoor je reis ‘de beste ooit’ werd en je heerlijk (of verdrietig als wat) richting huis ging? Het kan ook héél anders dan die toevallige ontmoeting met een buitenlander op het strand. Maar dan moet je wel een onvervalste Nederlandse romantische comedy maken, zoals Zomer in Frankrijk.
De cast lijkt op voorhand prettig, met Fockeline Ouwerkerk, Jan Kooijman (natúúrlijk), Jasmine Sendar en Tjebbo Gerritsma. Maar daarmee is een goede film nog geen vanzelfsprekendheid. Bij Metro hebben we wel zin in de zomer, dus daarom is Zomer in Frankrijk de Filmrecensie van de Week. Vanaf vandaag draait hij in de bios. Is het wat, deze romcom onder regie van Mark de Cloe (Mannenharten, Nieuwe Buren)? Zelf hadden de acteurs en makers het in ieder geval naar hun zin. De film werd namelijk in het zonnetje gedraaid, tussen twee irritante lockdowns in.
Vakantieliefde tijdens vakantie met de buren…
In Zomer in Frankrijk zien we twee gezinnen met kinderen die naast elkaar wonen en die – wie wil het niet, ahum – samen op vakantie gaan. De vriendschap bestaat al jaren tussen de stellen Walt/Lieke (Gerritsma/Sendar) en Luuk/Marie (Kooijman/Ouwerkerk). De heenweg naar Frankrijk gaat zoals velen zullen herkennen. Irritaties over en weer (bijvoorbeeld over langzamer rijden dan mag, ‘omdat dat uitstoot scheelt’) en verveelde tieners met koptelefoons op de achterbank.
Knetterend liefdesvonkje in Zomer in Frankrijk
Eenmaal op de plaats van bestemming gebeurt er iets wat twee van de buren nooit voor mogelijk hadden gehouden. Walt en Marie, geen stel dus, moeten boodschappen doen en al meezingend met Une belle histoire van Michel Fugain knettert een eerste liefdesvonkje. Klein vonkje hoor, niet meer dan dat. Op de groenteafdeling van de supermarkt echter, toegegeven: grappige locatie, slaat de vlam bij de tomaten echter in de liefdes-pan. In het normale leven zou je waarschijnlijk denken ‘wat moeten we in hemelsnaam met deze vakantieliefde?’ Of vraag je je af of het wel een vakantieliefde is én of het daarbij blijft.
In Zomer in Frankrijk zien we iets heel anders. Het stel met de fladderende vlinders in de buik bedenkt van alles om hun eigen echtgenoten aan elkaar te koppelen. Ondertussen is Marie als scenarioschrijfster van Sterrenwijk al bellend steeds bezig met alle mogelijke en onmogelijke liefdes in haar televisiesoap.
Film sleept zich wat voort
De één gruwelt ervan, de ander smult altijd, maar zeker is dat Nederlanders romcoms kunnen maken die altijd maar weer een paar honderdduizend mensen naar de bioscopen trekken. Popcorn erbij, lekker hangen, niet te veel nadenken, heerlijk toch? Met Zomer in Frankrijk is het een tikkeltje anders. Sommige scènes, vooral met Fockeline Ouwerkerk en Tjebbo Gerritsma zijn aardig hoor, maar veel is ook wat flauw. Met jeu de boules-ballen kun je heel wat woordgrapjes bedenken, maar je kunt het ook laten. Dat laatste gebeurt in Zomer in Frankrijk niet. Deze titel sleept zich wat voort.
Verrast hij richting het einde nog? Dat wel. Anderen zullen het voorspelbaar noemen, dat ligt een beetje aan de kijker. Heus, er gaan heel wat mensen naar deze film. Maar een vervolg als Zomer in de Algarve of Zomer in Lombardije ligt wat minder voor de hand dan we eerder zagen met bijvoorbeeld Verliefd op Ibiza, Verliefd op Cuba, Toscaanse Bruiloft en Marokkaanse Bruiloft.
Beoordeling uit 5: 2,5 (of 3 voor de romcom-liefhebber)
Metro’s filmrecensie van de week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen, zoals Zomer in Frankrijk (soms ook op woensdag). Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week: Dalva, over een 12-jarige meisje dat moet leren dat de liefde die ze met haar vader deelde, niet was wat ze dacht. Bezoekers van het filmfestival in Cannes noemen Dalva ‘verpletterend’.
Voor wie een beetje in de stemming wil komen voor Zomer in Frankrijk:
Het Verloren Transport: trein vol ‘ruil-Joden’ op weg naar… niets