Als je in de all inclusive-hel zit, je een midlife-crisis hebt en je vrouw kondigt even een break aan…
Een film over een all inclusive-vakantie, daar kan iedereen zich wel iets bij voorstellen. Hoewel, voor wie zich nog nooit in het buffetten-walhalla (of hel) heeft begeven, misschien niet. In elk geval is er nu een film over het fenomeen, niet geheel onverwacht All Inclusive geheten. Een titel voor fijnproevers? Neuh, dat niet.
Fijnproevers gaan sowieso niet all inclusive op vakantie, zullen velen als vooroordeel hebben. Dat terzijde, we hebben het hier over een Nederlandse zomerse romcom, dus Metro trok naar de bioscoop voor de Filmrecensie van de Week. Vanaf morgen draait hij in de bios. Een all inclusive-vakantie hebben we na het kijken eerlijk gezegd niet meteen geboekt.
Gezinsgedoe op all inclusive-niveau
Ook eerlijk: ondanks de titel gaat deze film niet per se over een all inclusive-trip (op Bonaire in dit geval). All Inclusive is een verhaal over een gezin met twee tienerkinderen en heel wat gedoe. Tibor Lukács is vader Jacco, die vanaf de landing op het eiland op ontploffen staat en zich duidelijk in een midlife crisis bevindt. Jennifer Hoffman is zijn vrouw Sylvie, die hem op het vliegveld al weet te melden toe te zijn aan een break binnen hun huwelijk. Aiko Mila Beemsterboer is het oudste (opstandige) kind dat op het vakantieresort na één oogopslag verliefd is op de parkmanager (Thijs Boermans). Tot slot speelt Bing van Son de jongste, Bink, een zoon die volgens zijn pa ‘aan moeilijke dans’ doet.
Die relatiepauze, daar legt Jacco zich in de zon natuurlijk niet bij neer. Binnen de paradijselijke all inclusive-cultuur (ahum) gaat Jacco de confrontatie aan met zijn vastbesloten vrouw, zijn puberende kinderen en vooral zijn grootste struikelblok, zichzelf. Dat daar tussendoor een mooie jonge arts aan komt wapperen (Matthijs van de Sande Bakhuyzen), zijn dochter zich op haar eerste liefdespad begeeft en pa met een jonge meid van het resort als chauffeur meegaat naar een zwangerschapstest (maar door iedereen wordt gezien), ach… Nou ja, zo’n verhaal.
All Inclusive kun je hilarisch maken
Eerlijk gezegd had de maker van deze recensie wat meer op een hilarische film gehoopt dan dat gezinsgedoe. Waarom zou je anders voor all inclusive als onderwerp kiezen? Lekker kijken naar Nederlanders die roepen dat al die buitenlanders op zo’n graai- maar raak-park ‘echt heel erg zijn’. En vervolgens zelf in de bar om 14.00 uur ‘s Nachts Na Tweeën van De Havenzangers aanvragen om polonaise te lopen (ik verzin dit niet, mensen). En nog erger: de barman afsnauwen dat hij ‘dat bier wat sneller moet tappen, wánt er is voor betaald’ (ook niet uit de dikke duim gezogen). Een beetje komische scriptschrijver fabriceert daar wel iets van.
Iéts van dat krijg je met deze film wel: heel erg slecht theater bijvoorbeeld. En ook ‘leuke dingen waaraan de vakantiegasten kunnen meedoen’, denk aan aquarobics en line dancing.
Maar nee, bovenstaande was misschien meer ijdele hoop. All Inclusive komt niet helemaal los, ondanks alle gezinsperikelen. Daarmee is dit werk van regisseur Aniëlle Webster (zij maakte eerder de schitterende serie Swanenburg) nog steeds geen slechte film, dat niet. Wel zo eentje waarbij je over drie jaar denkt ‘heb ik die nou gezien of niet?’ Belangrijk daarbij: leuk thema, maar waarom moet dat over bijna twee uur worden uitgesmeerd?
Goede Aiko Mila Beemsterboer
We moeten het doen met goed werk van sommige acteurs en wat korte hilarische momenten. Jammer dat de bedenker van de film zelf, Tibor Lukács, in zijn spel niet helemaal uit de verf komt (we hebben veel beter van hem gezien, dus jammer). Jennifer Hoffman en de jonge Bing van Son zijn ‘gewoon prima’. Aiko Mila Beemsterboer laat af en toe haar bijzondere klasse zien. Ze is nu 20 jaar, maar als tiener was zij al erg goed in de film over Anne Frank (zij speelde Anne) en velen bewonderen Beemsterboer om haar aandeel in de hitserie Oogappels.
Zeker leuk is Frank Lammers als resort-gast. Zijn aandeel is niet heel groot, maar hij zorgt in ieder geval op zijn welbekende manier voor die korte hilarische momenten. Hoe hij het personage van Matthijs van de Sande Bakhuyzen slechts twee tellen imiteert, daar kun je de slappe lach van krijgen. In een andere scene is Lammers slechts beeldvulling, maar de wijze waarop hij met ongeïnteresseerde ‘bakkes’ een kinderwagen heen en weer zit te wiegen, is heerlijk. Dat bij elkaar opgeteld maakt All Inclusive natuurlijk geen topfilm. Voor een avondje ongedwongen bioscoop kun je bij deze titel verder prima terecht.
Beoordeling uit 5: 2,5
Metro’s filmrecensie van de week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen, zoals All Inclusive (soms ook op woensdag). Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week: Alice, Darling. In dit drama zit Anna Kendrick gevangen in een gewelddadige relatie. Kom daar maar eens uit.
Scream VI bewijst de kracht van het genre horror: de diepere laag achter angst