Alice, Darling: verstikkende relatie vol geweld, maar zonder klappen
Geweld binnen relaties is – helaas – aan de orde van de dag en dat onderwerp blijft daarom ook in de bioscoop niet onderbelicht. Vanaf morgen is Anna Kendrick in het filmdrama Alice, Darling te zien. Kendrick is Alice, die in een verstikkende relatie verzeild is geraakt. Een relatie zonder fysiek geweld trouwens, maar de vraag dringt zich bijna op: wat is eigenlijk erger?
Allebei is erg natuurlijk, daarover geen misverstand. Maar Alice, Darling laat in ieder geval zien wat een relatie vol geweld, maar zonder klappen, met een mens kan doen. Voor echte actie moet je vanaf morgen in de bios bij het vierde deel van John Wick zijn. Metro koos Alice, Darling gezien het onderwerp echter als Filmrecensie van de Week.
Op het eerste oog een prima stel in Alice, Darling
Actrice en zangeres Anna Kendrick maakte naar eigen zeggen zelf een relatie mee die allesbehalve een pretje was. Wat dat betreft kon zij zich in haar personage Alice goed inleven. En goed, dat is Kendrick in deze film. We zien op het oog een vrouw die het allemaal wel voor elkaar heeft. Haar vriend Simon (Charlie Carrick), een wat slungelachtige kunstenaar, lijkt ook best een aardige vent. Als Alice een borrel drinkt met twee vriendinnen moet zij echter een foto van haar decolleté sturen. Dat kan nog, maar bij thuiskomst krijgt zij als enige reactie ‘dat het maar één foto was’. Dan weet je dat er met die kerel iets mis is. Maar ook met Alice, met reden, want ze blijkt regelmatig wc’s binnen te vluchten als zij hyperventileert en dan letterlijk de haren uit haar hoofd trekt.
Wat volgt is een vriendinnenweekend met dezelfde dames als van de borrel (Kaniehtiio Horn en Wunmi Mosaku). Het moet zo’n weekend worden waarin onderwerpen als orgasmes in je slaap aan bod komen en waarbij één van hen haar dertigste verjaardag viert. De vrolijke dagen worden gehouden in een vrij verlaten natuurgebied, waarin wordt gezocht naar het verdwenen tienermeisje Andrea. Wat dit tweede verhaallijntje aan Alice, Darling toevoegt, het is Metro eerlijk gezegd ontgaan. Het levert hoogstens wat spannende momenten van ‘zou ze daar liggen?’ op.
Eenvoudige voorvallen, panische reacties
Het echte verhaal is die verstikkende relatie die in Alice, Darling in een goede opbouw duidelijk wordt. Door de talloze appjes van Simon bijvoorbeeld, die over het weekendje weg door Alice blijkt voorgelogen („darling, ik mis je zo erg, kun je eerder thuiskomen?”). Maar vooral door reacties van Alice op eenvoudige voorvallen als het verliezen van een blijkbaar belangrijke oorbel. Panisch: „Ik mag nu niet nóg iets fout doen.” De twee vriendinnen weten bij die zin en bij meer van dat soort uitspraken waar je het als kijker koud van krijgt, genoeg. Wat de debuterende regisseur Mary Nighy sterk heeft gedaan, is het feit dat je Simon relatief weinig in beeld krijgt. En toch speelt hij op de achtergrond continu mee.
Goed dat Alice, Darling is gemaakt
Alice, Darling wordt op de poster aangekondigd als ‘ijzingwekkend drama’. Dat is misschien wat overdreven, maar goed is de film wel. En dat hij überhaupt is gemaakt, valt te waarderen. Dat Alice volhoudt gelukkig te zijn en dat zij haar Simon richting de buitenwereld blijft verdedigen, het zal – helaas – herkenbaar zijn. Wat vooral blijft hangen is op hoeveel manieren je een ‘geliefde’ telkens maar kunt blijven voorhouden dat zij helemaal niets voorstelt. In werkelijk alles, wat Alice, Darling pijnlijk maakt. Maar hoe het allemaal afloopt? Ga kijken, is dan de tip.
Beoordeling uit 5: 3,5
Geen relaxed bioscoopuitje, zo’n onderwerp, wel bezienswaardig.
Metro’s filmrecensie van de week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen, zoals Alice, Darling (soms ook op woensdag). Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week: Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves. De befaamde game, maar dan op het witte doek.