Magic Mike’s Last Dance meer dan een plat Chippendales-festijn
Eigenlijk was Magic Mike uitgedanst, maar hij is voor een (waarschijnlijk) laatste keer terug. Niet geheel onlogisch dus dat de derde film uit de reeks Magic Mike’s Last Dance heet. En natuurlijk gooit Channing Tatum, vanaf morgen in de Nederlandse bioscopen, samen met andere strippende dansers, de heupen weer los.
We hadden voor Metro‘s Filmrecensie van de Week best kunnen kiezen voor de remake (3D) van die zo’n beetje best bekeken film ooit, Titanic. Maar ja, die ken je vast van haver tot gort en zelfs ongezien ken je het einde van dat verhaal wel. Daarom toch de keuze voor Magic Mike’s Last Dance. Niet in de laatste plaats vanwege de eerder genoemde Channing Tatum en zijn tegenspeelster Salma Hayek Pinault.
Magic Mike vs Chippendales
Centrale vraag: heeft Magic Mike’s Last Dance meer om het lijf (haha, bij Metro zijn we soms echt grappig) dan die Chippendales van weleer?
Niets verkeerds over die Chippendales trouwens, want wat trokken die schaars geklede dansers de zalen mudjevol. Ze bestaan nog steeds, al vind je ze nu bijvoorbeeld als vaste show in Las Vegas. Het antwoord op de gestelde vraag: de film heeft veel méér om het lijf en dan gaat het niet speciaal om kleding.
Het verhaal van Magic Mike’s Last Dance
In het derde deel van de Magic Mike-filmreeks, een muzikale komedie, zien we Channing Tatum in de rol van Mike Lane als welbespraakte en handige Amerikaanse barman. Na de pandemie is hij blut, dus hij moet wat. Dat hij tóch weer op het podium belandt is nogal ongeloofwaardig (niet veel om het lijf, hoest), maar het mag de pret niet drukken. Hij wordt bij zijn bazin, die hij niet kent, geroepen. Deze Miss Maxandra Mendoza (Salma Hayek Pinault, House of Gucci) heeft vernomen dat Mike een nogal ‘maf dansje in huis heeft’. Of hij dat nog één keer wil doen, is de vraag. Haar aanbod: 6.000 dollar.
Maf is het dansje en behoorlijk hitsig ook. Na een lange scène inclusief striptease en blinddoek, moeten we het vervolg raden. Maar wat er gebeurd is, is wel duidelijk. Miss Mendoza heeft genoten en vraagt Magic Mike – nu snappen we het magic – mee naar haar thuisbasis Londen. Daar moet hij iets fiksen in haar theater The Rattigan, voor een beloning van 60.000 dollar. Mike Lane mag gelijk ook bij haar intrekken.
Sexy nieuwe dansers klaarstomen
Magic Mike wil dus helemaal niet meer dansen, maar waar het uiteindelijk op neerkomt: dansen dus. Het aanbod om als regisseur een complete dans- en stripshow in vier weken tijd uit de grond te stampen, kan hij eigenlijk niet weigeren. Als Mike er uiteindelijk achter komt wat haar bedoeling is, blijkt er veel op het spel te staan. Zal het hem en het groepje sexy nieuwe dansers dat hij moet klaarstomen lukken om een geweldige show neer te zetten? Een show die de oersaaie klassieker die op dat moment in het theater speelt – hoewel succesvol – doet vergeten?
Misschien raad je enigszins waar het heen gaat. Toch is Magic Mike’s Last Dance een prima film ter vermaak (de bioscoopzalen in ons land zullen vooral vol vrouwen zitten, daar kun je een wedje op leggen). Voor de show in The Rattigan worden online ‘de beste dansers’ gezocht, maar ook worden supertalenten van de straat geplukt. Je moet met die feiten wel voor echt spektakel op het grote witte doek zorgen, maar dat gebeurt ook. De dans is bovengemiddeld verrassend en goed. Bovendien heeft die Miss Mendoza een prima en spannende verhaallijn. Haar pleegdochter heeft dat haarfijn door en typeert de vrouw die zij nooit moeder noemt als ‘iemand die steeds iets nieuws bedenkt, faalt en altijd stopte na de eerste take’. Desondanks is deze mysterieuze dame steenrijk en komt haar ‘kwaal’ door vluchtgedrag van weleer.
Magic Mike’s Last Dance, daar is weinig mis mee. Voor dames? Voor hen zeker niet. En mannen? Mwah. Laten we zeggen: als je vrouw vraagt of je mee naar de bios gaat, je kúnt nee zeggen. Ga je wel, dan vergaat de wereld absoluut niet. Je zult die Mike Lane een prima gozer vinden.
Beoordeling uit 5: 3,5
Metro’s filmrecensie van de week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen, zoals Magic Mike (soms ook op woensdag). Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week: The Whale, de film over een ontzettend dik heerschap en kanshebber voor drie Oscars.
Film KLEM zoals KLEM hoort te zijn: ‘Hé, derderangs bloembollenlul!’