Erik Jonk Films & series 16 nov 2022, 18:01

Leestijd: 4 minuten

Als een goedopgeleide Amsterdamse Marokkaan toch met de Jihad in aanraking komt…

De kop boven dit artikel is het verhaal van de film The Way to Paradise. Een verzonnen verhaal, dat echter in werkelijkheid regelmatig aan de orde is. Deze ‘donkere’ film uit de krochten van Amsterdam (maar uiteindelijk in hartje stad…) draait vanaf morgen in de bioscoop.

The Way to Paradise draait om Najib, een Amsterdamse Marokkaan uit stadsdeel West die zijn leven goed op orde heeft. Masterstudie Rechten, een leuke Nederlandse vriendin: zo zou het altijd moeten zijn, kun je zeggen. Maar zo is het uiteindelijk niet. Alles verandert als zijn oudere broer wordt gearresteerd. Nu moet Najib voor zijn familie zorgen en gedwongen met zijn studie stoppen om geld te verdienen. In zijn pogingen loopt Najib keer op keer tegen dichte deuren en vooroordelen aan. Stukje bij beetje stort zijn leven in, al helemaal omdat zijn broer niet met de meest frisse figuren van doen had. Op de rand van wanhoop wordt hij benaderd door Brahim die hem hulp aanbiedt. Het werkelijke doel van Brahim blijkt echter iets anders: Najib ervan overtuigen dat hij een Jihadstrijder moeten worden. En dat door te strijden voor de islam de weg naar het paradijs zal vinden.

Jihad in eigen wijk

Het was voor deze Metro-verslaggever even schakelen. Er komen nogal wat scène-locaties voorbij die wel heel dicht bij mijn huis zijn en die ik ken. Maar ja, Amsterdam-West. Logisch dat regisseur Wahid Sanouji voor de plek waar het in zijn film allemaal om draait ook daadwerkelijk voor het draaien gekozen heeft. En ‘maar’ nummer twee: leuk dat een Filmrecensie van de Week zich eens in eigen wijk en daarbuiten af speelt.

Wie de trailer al zag, hoorde een al een goede vraag als Najib en Brahim over Amsterdam turen: „Weet jij waarom er hier nog nooit een aanslag is gepleegd?” „Omdat wij als moslims van Nederland houden.” En dan: „Maar houdt Nederland van ons?”

Fucking varken in The Way to Paradise

Najibs vader die tegen een vriend zegt ‘dat hij zijn vrouw en kinderen moet vragen om hem in Marokko te begraven’. De vriend die zich afvraagt wat hun echte land eigenlijk is. Najibs moeder die bij de arrestatie van haar zoon – terwijl de hele buurt meekijkt – de familieschande in de straat bijna belangrijker vindt dan dat haar kind in de bak zit. Een vrouwelijke Nederlandse rechercheur die dat kind bij verhoren ‘een fucking varken, een soort die zij haat’ noemt. Nederlandse werkgevers die Najib bij zijn zoektocht naar een baantje nooit aannemen, simpelweg omdat hij… Marokkaan is. Met een goed stel hersens dan ook. Heb je het baantje wél, dan mag je in de pauze weer niet bidden van die hork van een visboer („staat hier moskee boven de deur?”). En dan nog de vader van zijn vriendin. Je begrijpt het al: Najib is allesbehalve welkom in de familie.

Allemaal zaken waar je niet lekker en soms beschamend naar kijkt. De Marokkaanse personages in The Way to Paradise, vinden dat zij zich Nederland tolerant gedragen. Andersom ‘zijn wij dat land dat hen als kut-Marokkanen blijft zien’. En dan trekt die Jihad wel, die zich in rap tempo over het internet verspreidt. Met als hoofdboodschap: „Geloof is ons enige wapen.”

Rol Geert Wilders in Jihad-film

Ook PVV’er Geert Wilders heeft een rol in The Way to Paradise. Nee, de politicus hoefde die niet te spelen. Dat had hij met zijn vraag ‘meer of minder Marokkanen’ al gedaan. Alles hiervoor gezegd kan er ‘zomaar’ voor zorgen dat een Amsterdamse Marokkaan met de Jihad in aanraking komt. Daarmee zeggen we op deze plek niet dat het logisch is, als iemand radicaliseert. Het gebeurt echter wel, zoals bij Najib. Aziz Akazim, die Videoland-kijkers vast kennen van Mocro Maffia, zet zijn personage uitstekend neer.

In ieder geval op een manier waarbij je zijn Jihad-gedachten eigenlijk wel kunt volgen. Tot op zekere hoogte dan. Wat hoe hij en zijn ‘maat’ de weg naar het Paradijs in hartje Amsterdam denken te beginnen, die stap is voor de meeste mensen (gelukkig) mijlenver weg.

Beoordeling uit 5: 3

Metro’s filmrecensie van de week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen, zoals The Way to Paradise (soms ook op woensdag). Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week She Said over de twee journalisten van de New York Times die samen een van de belangrijkste verhalen van een generatie publiceerden: het verhaal over seksueel misbruik in Hollywood.

Black Panther: Wakanda Forever, een bijzondere film over rouwen en innerlijke strijd