Iza de Bruin Films & series 9 nov 2022, 18:01

Leestijd: 4 minuten

Black Panther: Wakanda Forever, een bijzondere film over rouwen en innerlijke strijd

Marvel-films staan bekend om veel actie, humor en schurken met meer persoonlijkheid dan de superhelden. Black Panther: Wakanda Forever is op veel vlakken geen uitzondering. Toch onderscheidt deze film zich van de andere. Niet alleen door de bijna geheel zwarte cast en crew, maar vooral vanwege de oprechte gevoelens en emotie die vaak ontbreekt bij de rest van de Marvel-films. Het is niet zomaar een superheldenfilm: het is een oorlogsverhaal over rouwen en omgaan met verlies.

Het met drie Oscars bekroonde Black Panther is volgens critici de beste Marvel-film tot nu toe gemaakt. De film was baanbrekend en of je het nou eens bent met de critici of niet, de maatschappelijke betekenis was onmiskenbaar. Opeens hadden zwarte kinderen een superheld om tegenop te kijken.

De verwachtingen voor het tweede deel waren dan ook hoog. Die van Metro zijn in ieder geval overtroffen. Daarom is het de Filmrecensie van de Week. En geen zorgen, deze recensie bevat geen (directe) spoilers.

Zus Shuri neemt het stokje over

De dood is een prominent thema in Black Panther: Wakanda Forever. Niet alleen vanwege T’Challa, de rol die de overleden Chadwick Boseman vertolkte, maar ook vanwege andere personages. Chadwick Boseman overleed in 2020 aan darmkanker. Om stil te staan bij zijn overlijden was de gebruikelijke bombastische Marvel-openingstune dit keer oorverdovend stil. Het zet meteen de toon van de film.

Er werd niet voor een vervanger gekozen, er is ook geen digitale versie van zijn personage. Koning T’Challa sterft abrupt aan het begin van de film. De hoofdpersoon is deze keer Prinses Shuri (Letitia Wright), het jongere zusje van T’Challa. Ze heeft het moeilijk met haar broers overlijden. Voor een jaar verliest ze zichzelf helemaal in haar technologie. Ze keert zich af van haar dierbaren en geeft zichzelf de schuld van de manier waarop T’Challa is overleden. Wanneer zij en haar moeder een nieuwe schurk tegenkomen, vindt Shuri weer een doel: hem stoppen… toch?

De film laat op een indrukwekkende manier haar innerlijke strijd zien. Ze ziet het verschil niet meer tussen wraak en vergiffenis, wat haar een gevaarlijk personage maakt. Het is intrigerend om haar keuzes te zien en waar die uiteindelijk naartoe leiden.

Ook Latijns-Amerikaanse mythes

Naast dit alles is en blijft het natuurlijk Marvel en mogen epische gevechten niet ontbreken. Wel is daar het een en ander over op te merken: de computeranimaties hadden mooier gekund. Die is in de gevechtsscènes hier en daar best wel teleurstellend uitgevoerd. Wie meedoet aan die gevechten is het nieuwe personage Riri Williams, een 19-jarig super-genie dat volgend jaar haar eigen serie krijgt op Disney+.

Ook krijgen we de ‘slechterik’ Namor te zien. Om zijn onderwaterwereld Talokan te beschermen heeft Namor het gemunt op Riri, wier uitvinding zijn wereld bedreigt. Daarmee verwerken de makers niet alleen Afrikaanse culturele elementen in de film, maar ook mythes en gebruiken uit Latijns-Amerika. Het personage Namor krijgt veel meer diepte dan Riri. Bij haar ontbreekt simpelweg een persoonlijkheid, al zien we die ongetwijfeld later wel in de serie.

Fenomenaal acteerwerk in Black Panther: Wakanda Forever

Het beste aan de film is toch echt het fenomenale acteerwerk. Angela Basset, die de koningin en moeder Ramonda speelt, doet het werkelijk fantastisch. Ze is in elke scene krachtig en je krijgt vrijwel meteen respect voor haar personage. Wie het ook erg goed doet is Danai Gurira, zij speelt opperkrijger Okoye. Wel mis je als kijker soms een hoofdpersonage. Hoewel dat technisch gezien Shuri is, kent de kijker bijna elk ander personage even goed en voelt Shuri daarom niet als een hoofdpersoon aan. Het is namelijk ook niet zo dat ze meer in beeld is dan de rest.

De film is de afsluiter van fase vier van het Marvel Cinematic Universe. Het is bitterzoet dat juist de fase die draaide om de introductie van nieuwe personages moet eindigen met het afscheid van een oud personage. Al met al is het een indrukwekkende film. En een laatste tip: er is maar één post-credit scene. Je hoeft dus niet tot helemaal het einde te blijven zitten.

Beoordeling uit 5: 4

Metro’s filmrecensie van de week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen, soms ook op woensdag (zoals Black Panther: Wakanda Forever). Verslaggever Erik Jonk (en deze week Iza de Bruin) kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week The Way to Paradise, een filmdrama over een studerende Amsterdamse Marokkaan die toch met de Jihad in aanraking komt.

The Crown S5 staat op Netflix, fans verbaasd over de gelijkenissen tussen Diana en Elizabeth Debicki