Erik Jonk Films & series 8 sep 2022, 08:44

Leestijd: 7 minuten

Pink Moon: als je vader zegt ‘ik stap uit het leven’, wat doe je dan als kind?

Een film waarin een vader plotseling zegt dat hij ‘uit gaat checken’ en bedoelt dat hij op 75-jarige leeftijd uit het leven wil stappen. Dat is Pink Moon, waarbij de vader kerngezond is en zelfs dagelijks nog op zijn loopband holt. Wat doet zo’n ‘mededeling’ tijdens het avondeten met de kinderen? Een interview.

Metro sprak over Pink Moon met actrice Julia Akkermans (30) uit Amsterdam, onlangs ook te zien in de Netflix-serie Dirty Lines. Zij is eigenlijk de hoofdrolspeelster Iris, naast de vader (Johan Leysen) die tot zijn, voor de kinderen plotselinge, beslissing komt. Verder zien we in deze film Eelco Smits (Iris’ broer), Anniek Pheifer (schoonzus) en Sinem Kavus (vriendin). Gisteren besprak Metro voor de Filmrecensie van de Week al het buitenlandse regiedebuut van Halina Reijn, Bodies Bodies Bodies. Ook die draait vanaf vandaag in de Nederlandse bioscopen. Pink Moon van Keplerfilm is in de kleinere filmzalen te zien, maar gezien het onderwerp mocht het op deze plaats niet onbesproken blijven.

Het verhaal van Pink Moon

Als Iris volkomen onverwachts van haar vader Jan te horen krijgt dat hij genoeg heeft van het leven en ermee wil stoppen, wordt ze gedwongen de totale absurditeit van de situatie onder ogen te komen. Terwijl de vastgelegde datum nadert (zijn 75ste verjaardag), besluit de dochter om van het schijnbaar geoliede draaiboek van haar broer af te wijken. Een draaiboek dat hij een dag na de bekentenis overigens al heeft opgesteld… Aan tafel roept zij direct ‘uitchecken? Uitchecken? Het is geen fucking busritje!’ Iris probeert met alle macht een antwoord bij haar vader los te krijgen op de enige vraag die er voor haar toe doet: waarom? Zij probeert hem ook van zijn zekere toekomst, een zelfgekozen dood door pillen die hij al in de kast heeft staan, af te brengen. Iris trekt ongevraagd weer bij hem in en neemt hem mee op reis.

Julia Akkermans werd direct gegrepen

Wat dacht je toen je het scenario van Pink Moon onder ogen kreeg?

„Ik was meteen door het script gegrepen en kan me herinneren dat ik het bijna als een boek las. Ik werd er helemaal in meegenomen, het greep me heel erg aan. De connectie met de rol was er gelijk en ik dacht ‘wat fantastisch, dit zou ik heel graag willen spelen’. Tijdens de allereerste auditie moesten we eigen video maken, dat was ook al zo mooi. Ik moest improviseren dat we aan het eten waren en dat mijn vader dan over de zelfgekozen dood vertelde. Die vrije opdracht was heel vet.”

Regisseur Floor van der Meulen is van jouw leeftijd hè?

„Ja, we zijn allebei nu dertigers. Een leeftijd waarop je écht op je eigen benen staat en je ouders moet loslaten. Dat is natuurlijk een gegeven waarover Pink Moon ook heel erg gaat. De rollen in het gezin veranderen, ouders worden ouder. Mijn vader is nog heel fit hoor, maar het gebeurt weleens dat ik iets voor hem moet tillen. Dat zijn van die dingen dat je denkt: ja, dit gebeurt natuurlijk.”

Voor ik bij een vraag de mist in ga: leven je beide ouders nog?

„Zeker!”

Waarom heet de film Pink Moon eigenlijk?

„De titel eigenlijk een klein geheimpje van de film, maar Iris is op zoek naar een liedje dat haar vader steeds neuriet en bij zijn afscheid wil laten horen. Het liedje blijkt Pink Moon van Nick Drake. Ik las wel ergens een verklaring die misschien wel veel mooier is. Iemand schreef dat de roze maan voor verandering staat, voor transformatie. Dat is precies waar de film over gaat. Het leven van Iris transformeert totaal.”

Iemand niet kennen en een oerverdriet

Toen je moest improviseren bij de auditie, dacht je toen aan hoe je zelf zou reageren als je vader je zoiets zou zeggen?

„Ja, daar ben ik veel mee bezig geweest in die tijd. Wat me steeds bij bleef, was het gevoel dat je je vader dan helemaal niet kent. Dat heb ik ook ervaren tijdens het spelen. Dat iemand zijn eigen innerlijke wereld heeft, waar jij geen weet van hebt. Als mijn eigen vader met dat nieuws zou komen, dan zou ik echt het gevoel hebben dat ik hem helemaal niet ken. Dat ik geen idee heb wat er werkelijk in hem af speelt. Volgens mij zou ik me heel erg van hem vervreemd voelen. Tegelijkertijd komt er natuurlijk een soort oerverdriet bij kijken. Een verdriet dat uit je tenen komt en bijna niet te verdragen is. Met daarbij de vraag of je het niet waard bent om nog te blijven leven. Je hebt mij toch, hoe kan het dan dat je dan toch dood wilt? Tijdens het spelen was dat bijna frustrerend: een gevoel hebben waar je niet bij kan. Dat je je eenzaam voelt en nooit helemaal dichtbij je vader kunt komen.”

Een onderwerp dat in ons land daadwerkelijk aan de hand is…

„Absoluut. Ik las het afgelopen weekend nog een artikel in Volkskrant Magazine met interviews van vier mensen die hun leven voltooid achten en gaan sterven of al zijn gestorven. Het gebeurt best veel, bizar en heftig. Tijdens mijn voorbereiding en het lezen van boeken heb ik me best verbaasd. Hoe zoveel mensen eenzaamheid ervaren en niet meer uitzien naar de volgende dag.”

Pink Moon en echte liefde

Iedereen zou ‘ben je nou besodemieterd’ als primaire reactie kunnen hebben, maar als je twee keer diep ademhaalt, kun je ook denken ‘oh wacht eens, hij wil dit echt’. 

„Dat is inderdaad de vraag: wat doe je als je écht van je vader houdt? En wat is dan liefde? Als je echt van hem houdt, moet je hem misschien wel laten gaan. De beslissing hem te respecteren is dan misschien wel de grootste vorm van liefde. Elke andere gedachte kan best egoïstisch zijn.”

Jouw personage Iris besluit van alles met haar vader te gaan ondernemen. Zou jij je vader eerst op andere gedachten proberen te brengen?

„Iris probeert dat uit alle macht, ja. Ik denk dat we allemaal meteen zo zouden reageren, al kan ik natuurlijk niet voor andere mensen spreken. Volgens mij is het de mens eigen om altijd te kiezen voor het leven. Onder water snak je altijd naar adem. Zelf zou ik er in elk geval alles aan doen, want ik zou de gedachte niet kunnen verdragen. En mezelf ook gaan afvragen wat ik misschien anders kan doen. Iris heeft haar vader altijd voor lief genomen en is bezig geweest met haar eigen leven. Ze heeft niet doorgehad hoe eenzaam hij eigenlijk is en kiest voor een voltooid leven. Daarom besluit Iris ook bij hem in te trekken.”

Julia Akkermans binnenkort

Je doet tv, film én theater. Dat vind je een mooie combinatie?

„Ja, ik vind het leuk om allerlei verschillende dingen te doen en om elke keer opnieuw het wiel uit te vinden. Dat is heel fijn.”

Kun je al vertellen waar we je in de toekomst nog meer kunnen zien?

„Ik ga de komende tijd draaien voor Videoland, maar volgens mij mag ik daar nog niets over vertellen. Wat ik wel kan zeggen is dat de komende winter weer op Netflix te zien ben, in de serie Diamonds. Een Vlaamse productie voor de Belgische tv en dus Netflix (een familiedrama over de diamantwereld, red.).”

Denk je aan zelfmoord? Je kunt geheel anoniem bellen of chatten met 113. Of bel gratis 0800-0113.

Filmrecensie The Princess: 109 minuten Diana zonder voice-over werkt uitstekend en is soms adembenemend