Recensie Bodies Bodies Bodies: sterk staaltje van Halina Reijn
Halina Reijn? Laat haar maar schuiven als je het resultaat van haar film Bodies Bodies Bodies ziet. Het is niet haar regiedebuut, maar wel als het om een buitenlandse film gaat. Reijn heeft er veel meer van gemaakt dan een onvervalst potje platte horror.
Omdat Halina Reijn als ‘baas’ bij Bodies Bodies Bodies van de gerenommeerde Amerikaanse productiemaatschappij A24 betrokken is, is de titel Metro‘s Filmrecensie van de Week. Hij draait vanaf morgen in de Nederlandse bioscopen. Voor de gewaardeerde actrice is dit haar tweede klus als regisseur. Samen met Carice van Houten runt zij ook productiebedrijf Man Up. Reijn regisseerde daarvoor INSTINCT, met haar hartsvriendin in de hoofdrol. Metro sprak Halina Reijn en Carice van Houten toen samen, kort voor INSTINCT uitkwam.
Het verhaal van Bodies Bodies Bodies
Nu is daar dus Bodies Bodies Bodies. Het moet gezegd: het gonsde rond deze film van A24 al even. Van positieve geruchten overigens, Halina Reijn zou iets bijzonders hebben gemaakt. Da’s beter nieuws voor haar dan wat er de laatste tijd langskwam: dat Slimste Mens-deelnemer Rob Goossens haar haat bijvoorbeeld. Dan beter iets dat gonst en over haar werk gaat.
We zien het verhaal van een groep rijke twintigers, die zich een weekend lang opsluit in een afgelegen villa in the middle of nowhere. De weekendvierders vormen een wat vreemd gezelschap: liefdes uit lang vervlogen tijden, een nieuwe vriendin van één van hen die nog niemand kent; en ook een oudere jongere, een ex-Afghanistan-ganger die met een enorm mes de dop van een champagnefles ‘kapt’.
Halina Reijn werkt met Pete Davidson
Sophie en de nieuwe, de nerveuze Bee, sluiten zich als kersvers verliefd koppeltje als laatste in de villa aan en de sfeer is vanaf het eerste moment vreemd. Van zeer uitgelaten tot cynisch en van alles ertussen in. De aanloop naar alle ellende is relatief lang, maar het is fijn dat Halina Reijn de kijker de tijd geeft om de groep wat beter te leren kennen. Het zorgt ervoor dat je uiteindelijk met misschien wel nog meer verbazing naar de verschillende personages kijkt. Bodies Bodies Bodies wordt daarmee naast een horror ook een thriller én – door de bijzondere dialogen – deels een comedy.
Halina Reijn beschikte voor deze film over zeven jonge Amerikaanse acteurs en één Bulgaarse (Maria Bakalova die volgend jaar te zien is in Guardians of the Galaxy Vol. 3). Onder hen: acteur en stand up-comedian Pete Davidson, ex van Ariana Grande en Kim Kardashian. Je ziet hem hieronder.
View this post on Instagram
Spelletje gaat helemaal mis
Op de eerste en tegelijkertijd laatste avond wordt een spel gespeeld, Bodies Bodies Bodies geheten. Vooraf zegt een van de vrienden zuchtend al dat dat altijd op janken en ruzie uitdraait. Maar goed, ze gaan ervoor. Iemand speelt na een loting en zonder dat de anderen het weten, de moordenaar. Word je door die moordenaar in het donker gevonden, dan moet je doen of je dood bent. Als iedereen het loodje heeft gelegd, wordt er met de hele groep gespeculeerd (en gestemd) over wie de moordenaar is geweest.
Je verwacht het vast: er gaat daadwerkelijk iemand dood nadat het spel behoorlijk uit de hand is gelopen. Hoe dat gebeurd is: de anderen hebben geen idee. Wat volgt is wantrouwen vs vriendschap in een ontredderde groep. Tijd om echt uit te zoeken wat er aan de hand is geweest, is er nauwelijks. Al snel valt namelijk het volgende slachtoffer en dat is niet het laatste. Bodies Bodies Bodies moet een spelletje zijn, maar wordt binnen no time werkelijkheid.
Alle clichés voorhanden, maar…
Natuurlijk regent en onweert het bij de horror-villa enorm. Natuurlijk zien we bloed en heeft niemand bereik om hulpdiensten in te schakelen. Hoewel alle ingrediënten voor een typische horrorfilm vol clichés voorhanden zijn, wordt dat het allesbehalve. De credits mogen wat dat betreft naar ‘onze’ Halina Reijn, die met de fijne groep acteurs iets moois en onverwachts heeft neergezet. Tot het allerlaatste moment houden zij je vast met de grote vraag: wie en hoe in godesnaam?
De credits mogen echter ook naar scenarioschrijfster Sarah DeLappe. Zij zorgt ervoor dat de kijker hoofdschuddend kan vaststellen dat we hier steeds duidelijker te maken hebben met een groep absolute randdebielen bij elkaar. Dat je totaal niet meer snapt wat de verschillende vriendschappen nou waard zijn of waren. Maar DeLappe heeft vooral gezorgd voor een briljant einde.
Beoordeling uit 5: 4
Metro’s filmrecensie van de week lees je elke woensdag om 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen (soms ook op woensdag). Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week: het lang uitgestelde Soof 3.