Erik Jonk Films & series 1 jun 2022, 18:01

Leestijd: 5 minuten

Marokkaanse Bruiloft: een feest om naar te kijken, deze ‘romcom-plus’

Een Marokkaanse bruiloft kon er na grootscheepse trouwerijen in Toscane en op Cuba voor romcom-gigant Johan Nijenhuis ook nog wel bij. Waarom ook niet? Toscaanse Bruiloft (2014) en Verliefd op Cuba (2019) werden beide platina films met honderdduizenden bezoekers. En nu is daar, met volstrekt logische titel, Marokkaanse Bruiloft.

‘Kon er ook nog wel bij’ klinkt haast niet aardig, zeker niet richting Mina El Hannaoui. Deze Marokkaanse vond dat deze film er móest komen. Het moest maar eens over zijn met dat negatieve gedoe rond Marokkanen en criminaliteit. Het was tijd voor een positief geluid op het witte doek. Met haar idee stapte El Hannaoui op Johan Nijenhuis af. Zij werkte mee aan het script en voilà: het positieve geluid draait vanaf morgen in de Nederlandse bioscopen.

Mooi verhaal, grote film. Daarom is Marokkaanse Bruiloft deze keer Metro’s Filmrecensie van de Week. Tip meteen: alleen al voor de meer dan feestelijke plaatjes en prachtige jurken is deze romantische komedie een bezoek waard.

Marokkaanse Bruiloft komt niet vanzelf

Maar Marokkaanse Bruiloft is meer dan alleen maar die mooie plaatjes natuurlijk. Het verhaal draait om Yasmine (Soumaya Ahouaoui die we dit jaar ook in de hoofdrol van de eveneens Marokkaans-Nederlandse serie Zina zagen). Yasmine is bepaald geen typisch traditioneel Marokkaanse, want ze wil strafrechtadvocaat worden. Ze werkt daar keihard voor, terwijl haar omgeving – wél iets typisch Marokkaans – van moeder,  familie tot vrienden zich alleen maar zorgen maakt om haar vrijgezelle status. En om Yasmine heen wordt de ene na de andere (prachtige) bruiloft gevierd. „En man vang je niet met een wetboek”, klinkt het ergens.

Toch wil zij zich openstellen voor de liefde. Ze geeft zichzelf een half jaar voor haar alles-erop-en-eraan-Marokkaanse bruiloft (dat wil ze dan weer wel). Zal je net zien dat er opeens twee leuke mannen op haar pad komen. Automonteur Samir kent zij nog uit haar jeugd (hij stal haar Harry Potter-boek). Arts Ibrahim loopt zij niet zo heel romantisch tegen het lijf, als die tijdens een feest een bal op haar hoofd schiet.

Gaat alles lekker? Tuurlijk niet, we kijken hier naar een romcom. De automonteur (Walid Benmbarek, die niet kapot te krijgen Adil uit Mocro Maffia) moet voor de rechter verschijnen als verdachte van autodiefstal. Je raadt vast wie zijn strafrechtadvocaat wordt. Maakt die charmante plastisch chirurg (Nabil Aoulad Ayad, feitje: was ooit Nederlands kampioen beatboxen) dan de grootste kans in Marokkaanse Bruiloft? Het lijkt er verdomd veel op, maar Ibrahim blijkt naast zijn charmante kant ook een heel andere karaktereigenschap te hebben. Genoeg voer voor een verhaal dat alle kanten op kan dus.

‘Over datum als een vrouw gaat studeren’

Marokkaanse Bruiloft zit vol momenten waar je als niet-Marokkaan om kan lachen en ook je hoofd wel om kan schudden. Een tante die zegt ‘dat je over datum raakt als je als vrouw gaat studeren’. Hm. Mannen die met een cadeau en een goed woordje letterlijk in de rij staan om bij de ouders van Yasmine naar haar hand te dingen? Raar. De vader dan, die de scheiding van Yasmines zus echt heel heel erg vindt… Maar wel voor zichzelf en de schaamte die het oplevert richting buitenwereld. De hoofddoek heeft uiteraard ook z’n moment en het feit dat een vrouw verplicht moet kunnen koken (Yasmine krijgt een ei nog niet eens normaal op een bord). Gelukkig is daar de oude oma met haarscherpe observaties nog, maar laten we niet te veel vertellen.

De Metro-verslaggever zat best met het naar voren brengen van de – vinden wij dan – ‘eigenaardigheden’ van de Marokkaanse cultuur. Echter: Marokkaanse Bruiloft wordt gespeeld door Marokkaanse acteurs. En is als eerder gemeld nog bedacht door een Marokkaanse ook. Wat zou de Marokkaanse gemeenschap daarvan vinden? Geen zorgen, leert navraag bij twee van de hoofdrolspelers Soumaya Ahouaoui en Walid Benmbarek. De Marokkaanse bioscoopgangers gaan dit juist omarmen en vooral heel hard om hun eigen cultuur lachen. „Het is echt niet meer zo erg meer als je in Marokkaanse Bruiloft ziet”, zegt Benmbarek (een interview met hem en Ahouaoui met Metro lees je later deze week).

Dat gegeven maakt Marokkaanse Bruiloft gelijk tot een romcom-plus. Romcom omdat Jan Nijenhuis brengt waar hij goed in is: romantische leuke, grappige verhalen in de bioscopen brengen. De een vindt dat hopeloos tot niks, terwijl tegelijkertijd honderdduizenden filmliefhebbers standaard staan te popelen voor een fijne filmavond of -middag als deze.

Plusje voor Marokkaanse Bruiloft

De plus is voor dat mooie kijkje in de Marokkaanse keuken. De culturele keuken, vol van tradities dan. Als Marokkanen erom kunnen lachen, dan lachen wij van harte mee.

Een glimlach ontstaat ook door Soumaya Ahouaoui trouwens. ‘De grote onbekende’ is zij niet, maar zeker ook geen actrice die we standaard in elke grote Nederlandse film zien opduiken. Ze straalt werkelijk in de mooiste jurken (of die bruidsjurk er komt en eventueel met wie, dat laten we natuurlijk in het midden). In de grote momenten, maar ook in de kleine, lijkt zij geboren voor het witte doek. En dat voor iemand die – in lijn met haar personage – eerder farmacie / scheikunde studeerde. Maar daarover lees je in dit interview meer.

Beoordeling uit 5: 3,5

Metro’s filmrecensie van de week lees je elke woensdag om 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen, zoals Marokkaanse Bruiloft, maar soms ook op woensdag. Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week: Jurassic World: Dominion.

Veel onvrede over Ticketmaster: ‘Opeens achteraan in de rij voor Bruce Springsteen’