Erik Jonk Films & series 20 apr 2022, 18:01

Leestijd: 3 minuten

Filmrecensie The Unbearable: Nicolas Cage als zichzelf ‘in een film in een film’

Ken je die film waarin Nicolas Cage zichzelf speelt in een film waarin hij zichzelf speelt? Nee, dat is geen rare vertikking. Dat is waar het op neer komt in The Unbearable Weight of Massive Talent.

Deze lange titel kun je vertalen als ‘het ondraaglijke gewicht van enorm talent’. Daar trigger je Metro wel mee. En zeker met Nicolas Cage in de gelederen in een rol als de huidige. Nu kunnen we de acteur wel vaker aan het werk zien (een film of dertig de afgelopen tien jaar), maar The Unbearable Weight of Massive Talent is deze keer wel Metro‘s Filmrecensie van de Week.

Beetje opletten bij ‘The Unbearable’ met Nicolas Cage

Gezien de openingszin van deze recensie, is het beetje opletten geblazen bij deze actie-komedie dus. Maar wees gerust: het gaat echt om een beetje. Zo verschrikkelijk moeilijk is het verhaal nu ook weer niet.

Maken we het verhaal simpel, dan is het zo: In The Unbearable Weight of Massive Talent speelt Nicolas Cage… Nicolas Cage. Werkloos en op de rand van de financiële afgrond ziet de ooit geliefde superster zich gedwongen om een aanbod van 1 miljoen dollar te accepteren om de verjaardag van superfan Javi (Pedro Pascal) bij te wonen. Hoe fel hij ook aangeeft geen clown of afgetrainde zeehond te willen zijn, hij moet.

Aangekomen op Mallorca blijkt Javi hoofdverdachte in een groot CIA-onderzoek te zijn. De met een Oscar bekroonde Nicolas Cage moet opeens de rol van zijn leven op zich nemen om zichzelf en zijn dierbaren te redden. Alsof hij geen acteur is, maar dat is hij natuurlijk wel. En ook nog eens in een film die Javi met hem wil maken en waarvan Cage opeens enthousiast de hele productie op zich wil nemen. Die film dus, zit ook nog eens in The Unbearable Weight of Massive Talent. Overigens speelt Nicolas Cage ook nog eens zijn alterego met wie hij pittige gepsprekken voert. Niet in die film van die fan, maar in ‘The Unbearable’. Nou ja, zoiets… Snap je het nog?

Nicolas Cage van Leaving Las Vegas tot zichzelf

Op een of andere manier is het vaak fijn om naar films met Nicolas Cage te kijken. Door hem. Leaving Las Vegas van jaren geleden is nog altijd de favoriet van ondergetekende. Je kunt een verslaafde zuiplap spelen of er een karikatuur van maken, maar Nicolas Cage wás het gewoon (Oscar op de schoorsteenmantel, uiteaard). Ook in zijn nieuwste film zet hij het even op flink ‘getank’ trouwens, maar da’s eenmalig. Fijn voor hem dat hij in The Unbearable Weight of Massive Talent zichzelf mag acteren. Dat beetje Droopy-hoofd blijft hij echter altijd behouden.

De dialogen in deze letterlijke Nicolas Cage-film van regisseur Tom Gormican zijn snel en grappig. Vooral tussen het duo Javi / Cage, die samen ook nog eens onbedaarlijk huilen om beertje Paddington (‘wel deel 2’). Ook grappig: wat de twee allemaal bedenken voor hun eigen film, gebeurt allemaal ‘in het echt’. In The Unbearable Weight of Massive Talent bedoelen we dan natuurlijk. En ondertussen zie je Cage en Pascal die scenes uit hun film nog in ‘de film’ spelen ook.

Bezoekje aan de bios geen teleurstelling

Best vermakelijk en vernuftig, deze actie-komedie met flinke bebaarde Nicolas Cage. De een zal echter in een deuk liggen, de ander veel minder. Een bezoekje aan de bios zal voor de meesten niet op een teleurstelling uitlopen.

Oh ja, om op eerste die zin van de recensie terug te komen? Hebben we al verteld dat er in The Unbearable Weight of Massive Talent ook nog scenes te zien zijn van films met Nicolas Cage waarin hij niét zichzelf speelt…?

Beoordeling uit 5: 3.

Metro’s filmrecensie van de week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen (een enkele keer ook op woensdag). Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit.

Les Misérables terug in Carré, Vajèn van den Bosch vocht tot tranen toe voor rol