Erik Jonk Films & series 8 sep 2021, 20:02

Leestijd: 4 minuten

Recensie film Mijn Beste Vriendin Anne Frank… en dan die Jodensterren op de Dam

Verder uiteenlopend is niet te bedenken. De film Mijn Beste Vriendin Anne Frank en de Jodensterren van afgelopen weekend bij een demonstratie in Amsterdam. Toch bestaat het – helaas – allebei.

Mijn Beste Vriendin Anne Frank verschijnt donderdag in de Nederlandse bioscopen. Opvallend en bijna vreemd als je er bij stilstaat: het is de eerste film over Anne Frank die in Nederland gemaakt is. Theater- en musicalvoorstellingen over het wereldberoemd geworden meisje uit de Tweede Wereldoorlog waren er in ons land al wel. Net als een YouTube-serie Anne Frank Videodagboek. Daarin was de tiener een vlogster in plaats van een meisje dat in een dagboek schreef. De vondst sprak jongeren aan en werd daarmee een wereldwijd succes.

Film niet vanuit het perspectief van Anne Frank

Ook Mijn Beste Vriendin Anne Frank heeft een origineel perspectief. De film van regisseur Ben Sombogaart wordt verteld vanuit haar Amsterdamse boezemvriendin Hannah Goslar. Goslar (1928) werd ook door de Duitsers opgepakt. Zij belandde in hetzelfde concentratiekamp Bergen-Belsen als Anne. Lange tijd wist zij dat niet. Maar een ontmoeting – wel met een scheiding van twee kampdelen – kwam er toch. Bijzonder: Hannah Goslar leeft nog altijd. Zij leeft in Israël. In De Telegraaf sprak zij eerder haar bewondering over de film uit. En zij is blij dat er aandacht voor Anne Frank en de Tweede Wereldoorlog blijft bestaan. Maar Goslar zei ook: „In het echt was het erger, veel erger.”

Anne Frank en Hannah Goslar worden gespeeld door Aiko Beemsterboer (18) en Josephine Arendsen (16). Andere grote rollen zijn er voor Roeland Fernhout en Lottie Hellingman (ouders Hannah) en Stefan de Walle (vader Otto Frank). De twee hoofdrolspeelsters schoven gisteravond aan in de talkshow van Eva Jinek. Dat fragment zie je hier terug.

Actrices schitteren als Anne Frank en Hannah Goslar

Aiko en Josephine als duo zijn een uitstekende vondst. Hun leeftijdsverschil en het feit dat zij ouder zijn dat Anne Frank en Hannah Goslar in de periode waarover de film gaat, is niet merkbaar. Bij de start van de filmopnames – die door corona lang stil lagen – waren zij overigens nog twee jaar jonger. Aiko Beemsterboer viel al eerder op (onlangs nog in De Luizendmoeder). Metro zag Josephine Arendsen nog niet eerder, maar wat een talent. Het eerst onbezorgde leven in Amsterdam. De angst voor de Duitsers. De verschrikkingen van Bergen-Belsen. En haar waanzinnig riskante acties om Anne Frank te zien te krijgen om haar ernstig verzwakte vriendin te helpen: het is allemaal even geloofwaardig geacteerd. Van Anne Frank kan iedereen zich een voorstelling maken, van Hannah Goslar veel minder. Door de uitstraling zullen bioscoopgangers nu Josephine in hun hoofd hebben. Knap.

‘Film Anne Frank moet ook jongeren raken’

„Bij het maken van deze film heb ik steeds in gedachten gehouden dat ook een jong publiek door het verhaal geraakt moet kunnen worden”, zei regisseur Sombogaart eerder. „Hannah en Anne zijn twee levensechte meisjes van 13/14 jaar, waarmee een jonge doelgroep zich makkelijk kan identificeren.” Nu spreekt een verhaal over twee tienermeiden in een concentratiekamp sowieso wel tot de (gruwelijke) verbeelding, maar toch. Sombogaart laat ook de struggles tussen de dametjes zien. Een ruzie over seksuele voorlichting. Maar ook het enthousiasme (misschien soms wel irritaties opwekkende enthousiasme) van de in deze film behoorlijk ondeugende Anne Frank. Maar niet alleen de jeugd spreekt dit verhaal aan. Ook de Metro-verslaggever kwam wat stil de bioscoop uit na een persvoorstelling.

Jodensterren op de Dam

Het is nooit verkeerd om stil te staan bij hoe goed we het nu hebben, in tegenstelling tot die verschrikkelijke tijd van de Tweede Wereldoorlog. Natuurlijk, er zijn bevolkingsgroepen die het in deze coronatijd al meer dan een jaar verdomd lastig hebben. Dit weekend werd dat weer duidelijk bij een demonstratie van ongeveer 20.000 mensen op de Dam in Amsterdam, de stad van Anne Frank. Mensen – uit de entertainmentwereld, zij die geen huis kunnen kopen – die op verschillende vlakken hun redenen hebben om van zich te laten horen.

Dat er echter lieden met Jodensterren op hun kleding tussen liepen… Dat ging natuurlijk alle perken te buiten. Het maakte het voor mensen die met oprechte zorgen protesteerden een demonstratie die slechts de boeken in gaat als ‘die waar gasten Jodensterren droegen’. Weg relevantie. Met dank aan die Jodensterren. Gedragen door mensen die alles mogen doen wat ze willen, als zij af en toe maar een wattenstaafje in de neus laten zetten. Door mensen die een mondkapje moeten dragen in een zelfgekozen aangenaam warme trein met een zachte zitting. Een trein die ze naar een zelfbedachte eindstemming brengt. Dié mensen zouden Mijn Beste Vriendin Anne Frank al helemaal moeten gaan zien.

Beoordeling: 4 uit 5. Metro’s interview met Aiko Mila Beemsterboer lees je hier.

Demonstranten dragen Jodenster bij protest tegen coronapas: ‘Pijnlijk en totaal respectloos’