André Dongelmans in Luizenmoeder – De Film: ‘Foute grappen? Hoe heftiger, hoe beter’
Halló allemaal! Luizenmoeder – De Film draait vanaf vandaag in de bioscoop. Acteur André Dongelmans is er met veel plezier weer bij, al heeft hij vooraf best bedenkingen over het onderwerp ‘corona’ binnen de film. Maar niet over de ongemakkelijke en harde humor. Integendeel: „Humor kan me niet fout genoeg. Je kunt er mensen ook een spiegel mee voorhouden.”
Wat was het een kijkcijferkanon, De Luizenmoeder op zondagavond in 2018 en 2019. De tv-serie over basisschool De Klimop met de kordate juf Ank (Ilse Warringa) trok een miljoenenpubliek. Het hoogtepunt: 5,1 miljoen kijkers. Duitsland en België maakten eigen versies van De Luizenmoeder, in Nederland leek het na zoveel succes gedaan. Ilse Warringa besloot toch anders: er moest een film komen.
Corona zet de boel in Luizenmoeder – De Film op scherp
Luizenmoeder – De Film is nu in de Nederlandse bioscopen te zien. Acteurs als Jennifer Hoffman, Bianca Krijgsman, Maaike Martens, Arnoud Bos, Leny Breederveld, Rop Verheijen, Merol Polat, Rian Gerritsen en André Dongelmans zijn er weer bij. Net als juf Ank zelf natuurlijk. Twee bekende figuren ontbreken: directeur Anton (Diederik Ebbinge) en conciërge Volkert (Henry van Loon). Nieuw is Dragan Bakema. Hij is de interim-directeur die de school weer op de rails moet krijgen en met verregaande plannen voor digitalisering komt. Er gaat veel mis. Corona zet de boel op scherp, ouders zijn (nóg) veeleisender, er is onderbezetting en leerlingen komen in opstand. Dan is er ook nog een onverwachte liefde… en de stereotypen, vooroordelen en soms zeer ongemakkelijke humor die de serieliefhebbers allemaal verwachten.
Op de dag dat Luizenmoeder – De Film verschijnt, spreekt Metro met André Dongelmans (33). De Amsterdammer is natuurlijk Kenneth, de goedaardige donkere gay die een relatie heeft met de blanke Walter. Samen hebben zij een dochter. Ook rond dit stel werd in de serie De Luizenmoeder de nodige humor gebracht. Velen zullen nog weten dat Dongelmans’ personage als eerste zijn vinger opstak bij de vraag wie er op De Klimop zwarte piet wilde spelen.
Twee keer feest voor Luizenmoeder-acteur André Dongelmans
Bijna gefeliciteerd, je wordt morgen 34! Wat een feest met de start van Luizenmoeder – De Film en jouw verjaardag.
André Dongelmans: „Jaja, dat komt eraan. Ik hoop dat het twee feestelijke dagen worden en iedereen van de film gaat genieten.”
Wat dacht je toen Ilse Warringa met het idee voor Luizenmoeder – De Film kwam?
„Ik dacht eerst: ‘Oeh, hoe ga je dat in vredesnaam doen?’ Daarna dacht ik aan de grootste kritiek die ik van mensen altijd kreeg. Dat de afleveringen zo kort en maar 23 minuten waren. Toen vond ik een film eigenlijk een heel goed idee. Dan kun je lekker uitweiden tot een film van een uur en drie kwartier. Ik hoop dat de mensen in de bioscoop de energie en de concentratie kunnen vasthouden.”
En zag je het zitten dat het coronatijdperk en de wereld van de digitalisering in de film is verwerkt?
„Corona vond ik eerst niet zo’n goed idee. Ik dacht: ‘Kom op, als de film dan uitkomt, is corona al lang weg’. Komen wij er een jaar later nog eens mee aan zetten. Dat is iets anders gelopen hè? Nu zie je een goed tijdsbeeld, dat is prima. De serie is in de toekomst ook niet up to date meer. Als je Luizenmoeder – De Film over vijf jaar kijkt, denk je: oh ja, zo was dat toen.”
Enge tijd voor André Dongelmans
Ilse is zowel schrijver, regisseur als actrice van Luizenmoeder – De Film. Beviel dat?
„Eigenlijk kwam er maar één ding bij, de regie. Als schrijfster gaf Ilse altijd al aanwijzingen, dus het voelde heel normaal. Het was vertrouwd. Voor haar was het als hoofdverantwoordelijke natuurlijk wel heel anders.”
Hoe heb je destijds de tijd van de serie en de duizelingwekkende kijkcijfers persoonlijk beleefd?
„Ik repeteerde toen in Utrecht voor een voorstelling. Elke maandag na de uitzending ging ik er met de trein vanuit Amsterdam naartoe. Treinreizigers begonnen foto’s van me te maken. De cijfers waren leuk voor de serie en iedereen die erbij betrokken was, maar zelf vond ik het ook een beetje eng. Ik voelde alle ogen op me gericht. Meer in de anonimiteit kunnen acteren, vond ik fijn. Ik vond het ook spannend wat er met mijn carrière zou gebeuren. Zou ik alleen nog maar voor comedy worden gevraagd? Als ik een toneelrol had gespeeld fluisterden mensen na afloop ‘dat is die van De Luizenmoeder’. Ik wist het een tijdje allemaal even niet. Maar het kwam goed. Ik heb mooie rollen mogen spelen, ook dankzij De Luizenmoeder.”
Je personage Kenneth leerden we kennen als een relaxte vader. Maakt hij in Luizenmoeder – De Film een ontwikkeling door?
„Zijn man Walter is natuurlijk niet zo relaxt. Wat heet, haha. Hij zit heel dicht op het kind en dat is een mooi contrast met Kenneth. Ik probeer het kind wat vrijer te laten en dat kunnen we in deze film uitdiepen. Daardoor is er wat meer ruzie. Kortom, komt het wel goed met deze twee? Of betekent het misschien het einde van hun relatie?”
‘Juf Ank’ tijdens première in quarantaine
Terug naar Ilse Warringa, alias juf Ank. Zij moest vorige week bij de première in quarantaine door een coronabesmetting in haar gezin. Hoe sneu was dat?
„Dat was vreselijk. Rop Verheijen zei het heel mooi: dat Ilse niet bij haar eigen bevalling was. Anderen willen zo’n avond misschien liever overslaan, maar zij wilde er juist heel graag bij zijn. Het kon niet. De enige die erbij had moéten zijn, was Ilse.”
Was zij via een live-verbinding op een of andere manier nog bij jullie?
„De hele tijd. In de bioscoop liep iemand rond met Facetime op een smartphone. Zo kon Ilse een beetje meekijken en praten met mensen. Ze verscheen ook nog op het grote witte doek. Met een groep gingen we daarna naar de talkshow van Humberto Tan. Daar was zij ook via een live-verbinding te zien. Ze was er dus eigenlijk de hele tijd bij. Maar wel in haar eentje op een bankje. In een hele mooie jurk. Ilse gaat de film morgen in Tuschinski in Amsterdam zien.”
Veel Nederlanders hebben hard gelachen om de ongemakkelijke grappen. Ben jij zelf van de ongemakkelijke humor?
„Ja, absoluut. Hoe heftiger, hoe beter. Ik moet me vaak zelfs inhouden, want ik kan losgaan. Heel fout, seksueel, heel flauw, ik vind het allemaal leuk. Het kan me niet gek genoeg. Ik houd er wel van als ik mensen in mijn buurt heb die dat ook hebben. Dan kan je namelijk echt héle fouten grappen maken. Daar ga ik heel goed op.”
Lessen uit grappen van De Luizenmoeder
Kunnen foute grappen ook een bepaald doel dienen?
„Zeker. Vaak kun je het gebruiken om mensen een spiegel voor te houden. Ik vind het te gek als mensen lachen en daarna denken: ‘Oh shit, dat doe ik zelf ook. Dat kan helemaal niet’. Dat de lach omschakelt naar het besef: hier wordt iets verteld wat ik zelf helemaal eigenlijk helemaal niet kan doen. Ja, uit humor zijn zeker lessen te halen.”
Zijn er ook mensen die het niet zo waarderen en dat ook tegen je uitspreken?
„Tuurlijk, tuurlijk. Dat weet ik en anders moet ik die grappen op tv of in de bioscoop ook niet maken. Ik moet er tegen kunnen als mensen er iets van vinden. Dat hoort erbij. Ik kan ervan leren wat van men zegt. Misschien waren die mensen dan nog niet helemaal klaar voor die humor. Zij leren er op langere termijn misschien wel iets van. Dat spel vind ik wel interessant.”
André Dongelmans in cognito in de bioscoop
Van 8 tot 88 kan weer lekker gaan kijken?
„Ja en jonger dan 8 en ouder dan 88 ook.”
En dan weer starende ogen in de trein…
„Maakt me nu niet meer uit. Ik ga door heel Nederland treinen. Nee, grapje. Wat ik echt ga doen is een paar keer naar Luizenmoeder – De Film gaan om te zien hoe de zaal reageert. Maar dat doe ik wel een soort van incognito met een petje en een mondkapje op.”
Sanne Langelaar geen callgirl meer, maar ‘foute moeder’ in nieuwe serie Swanenburg