Erik Jonk Entertainment 17 nov 2023, 08:02

Leestijd: 8 minuten

‘Verhaaltjes’ van Snelle op album Achtentwintig: ‘Een beetje rapper heeft ook een liedje voor z’n moeder’

28 jaar is hij alweer (of nog maar) en dus dacht Snelle: ‘Ik breng een album uit met de titel Achtentwintig.’ Je raadt vast hoe zijn doorbraak met hits als Reünie, Smoorverliefd en Blijven Slapen van deze als een komeet gekomen artiest vier jaar geleden heette. Vandaag komt Achtentwintig uit. Tijd voor Metro om de man uit de buurt van Deventer weer eens te spreken, in dit geval middels videobellen, wat met zijn smartphone-houder in de auto van Snelle niet zo soepeltjes ging.

Het is de derde ontmoeting tussen Snelle (Lars Bos) en de Metro-verslaggever. De laatste keer ging het over zijn later uitverkochte Thuis Bij Snelle-concerten in het stadion van zijn geliefde club Go Ahead Eagles (de vader van Snelle voetbalde er). Bij een eerste gesprek had hij de Vlaamse Metejoor aan zijn zijde, ook al zo’n man – hij heeft zijn naam mee – die als een komeet de hitlijsten van zijn België bestormde.

‘Verhaaltjes van Snelle’

Na de achtbaan van vier jaar en talloze grote optredens (onder meer met The Streamers en festivals als de Zwarte Cross) vindt Snelle het tijd voor nieuwe muziek. Het nummer Radio van Achtentwintig kennen de fans al. Hij presenteerde de single door binnen 24 uur een recordaantal bezoeken aan lokale, regionale en landelijke radiozenders af te leggen. Het resultaat van Achtentwintig wat Snelle betreft: „Muziek met twaalf korte verhaaltjes over van alles, precies zoals ik het zelf ook leuk vind om naar muziek te luisteren. Ze passen helemaal bij wie ik de afgelopen jaren ben geworden. Ik ben er trots op dat mensen al sinds het album Vierentwintig met ons meegroeien.” Tegelijkertijd hoopt de man, die twee jaar geleden een met een documentaire op Netflix verscheen, met zijn nieuwe werk natuurlijk nieuwe luisteraars aan te trekken.

Snelle werkt voor zijn muziek graag met collega’s samen, dat horen we op Achtentwintig weer terug. Miss Montreal, Thomas Acda, Josylvio, Jonna Fraser en Kraantje Pappie: ze doen allemaal mee. Met laatstgenoemde kwam aan het begin van de maand de single Ruggengraat uit.

‘Heel leven voor me én een heel leven achter me’

Op Achtentwintig is ook rock te vinden en alles is opgenomen met live-drums. Snelle: „Voor het eerst, te gek. Met mijn band nemen we tegenwoordig alles op met de gedachte: hoe klinkt het als we het live gaan doen? Verder gaat het me vooral om de teksten. Eigenlijk maakt het me dan geen bal uit of het rock of een andere genre is.” Wat de rock betreft: Metro ziet wel uit naar het album Tweeëndertig, want dat bevalt prima.

Voelt Snelle zich door alles wat in een stroomversnelling is gebeurd ‘al’ 28 eigenlijk, of ‘nog maar’? De zanger: „Zoooo zeg… Ik denk dat ik al 28 ben, maar ook ‘nog maar’. Tja, zeg het maar, je zet me aan het denken. Ik heb nog een heel leven voor me, maar ik heb ook best een heel leven achter me. Aan de ene kant is alles supersnel gegaan. Maar als ik terugkijk naar bijvoorbeeld een interview uit 2019, wat nog maar vier jaar geleden is, dan denk ik ‘wow, dat is een heel andere tijd’. Toen ik 24 was zong ik ook nog maar net. Dat heb ik flink doorontwikkeld, al vind ik mezelf nog steeds niet de beste zanger. Dat zeg ik sowieso nooit, maar er is ook niemand anders die het zegt, hahaha. Ik ben er in elk geval beter in geworden. De songs durf ik wel volwassener te noemen. Laatst sprak ik iemand over ouder worden en kinderen krijgen enzo. Toen realiseerde ik me dat we nu ook muziek maken voor mensen die kinderen krijgen. De doelgroep is heel breed, maar die mensen van vier jaar geleden zijn echt meegegroeid. Dat vond ik wel een mooie gedachte.”

Snelle in een uitgestorven park

Dan begint de videoverbinding te haperen en Snelle is zoiets snel zat („drama dit”). Hij neemt rap een afslag en later verschijnt hij de rust zelve weer in beeld, wandelend door een uitgestorven park. „Kijk, daar zie je de Amsterdamse Zuidas, maar geen idee waar ik verder loop.” Snelle is op weg naar de Herman Brood Academie in Utrecht, waar hij straks les moet (of mag) geven. „Vind ik leuk, echt zin in.”

Nu de verbinding terug en prima is, gaan we weer naar ‘de verhaaltjes’ van Achtentwintig. We leggen er hieronder een paar aan hem voor. „Niet alles is autobiografisch”, zegt Snelle, „maar altijd gebaseerd op het leven.”

Snelle heeft anderhalf jaar niet gedronken

‘Nog geen 30, zit zaterdagavond op de bank in plaats van in de kroeg.’ Uit: Rock ‘n Roll in Nederland (met Thomas Acda).

Je had het net al over ouder worden. Is het zo erg met je gesteld?

Snelle: „Jahaaa, daar ben ik al, zeker. Het liedje is gebaseerd op een filmpje dat Thomas had geplaatst nadat we met The Streamers hadden gespeeld in het Olympisch Stadion. In het filmpje vroeg Thomas zich af waarom hij een uur na dat stadionconcert naar huis was gefietst en hij de was stond op te hangen. ‘Dit is toch geen rock ‘n roll zo?’, zei Thomas. Dat vond ik meteen een leuk gegeven om een liedje over te maken. Zelf heb ik nu ongeveer anderhalf jaar niet gedronken en ben rustiger geworden. Ik voel de behoefte niet meer zo om hard te gaan stappen.”

View this post on Instagram

A post shared by Snelle (@mcsnelle)

‘Waarom ben ik elke keer weer bang dat ik iets mis, mijn ruggengraat en ik.‘ Uit: Ruggengraat (met Kraantje Pappie).

Dat is het tegengestelde van de vorige tekst…

Snelle: „Dat ligt aan de tijdsgeest waarin het is geschreven, dus wel logisch. Het proces naar dit album duurde 2,5 jaar hè? Daarom vind ik het best leuk om Achtentwintig zelf te hebben. Het is een mooie muzikale afspiegeling van mijn laatste twee, drie jaar. En die slappe ruggengraat, die hebben we toch allemaal weleens. Kraantje Pappie zei dat ik voor de promo moest doen dat ik dat leven nog wel leef, want dat verkoopt beter, haha.”

Snelle en zijn moeder

‘Hé mama, had ik jou al eens bedankt?‘ Uit: Bij Deze Dan.

Je zingt dat je best een lastige jongen bent geweest, maar de liefde van je moeder toch vanzelfsprekend was. Was dit liedje nodig? 

„Sowieso. Ik wilde altijd al een keer een liedje voor mijn moeder maken. Een beetje rapper heeft een liedje voor z’n moeder hè… Nu ik wat meer bezig ben met ouder worden, begin ik mijn ouders ook steeds meer te waarderen. Je gaat zien wat ze allemaal voor je gedaan hebben. Mijn moeder was toen ik opgroeide een alleenstaande moeder. Als ik nu een alleenstaande moeder zie: niets vind ik zo krachtig. Wat een oerinstinct, geen mooier en sterker beeld dan dat. De waardering die ik voor mijn moeder heb, heb ik eerder nooit echt uitgesproken. Morgen ga ik bij haar langs voor een kopje koffie en dat laat ik haar Bij Deze Dan voor het eerst horen. Dat worden wel tranen, denk ik.”

Verliefd worden in de zomer

‘Alles om ons heen heeft een datum. Bij ieder blad dat ik zie vallen, hoop ik dat je bij me blijft.‘ Uit: September (met Miss Montreal).

Gaat die over de misschien wel toekomstige moeder van jouw kind of is het de liefde in het algemeen?

Snelle, terwijl hij over gevallen herfstbladeren stapt: „Toepasselijke plek dit voor zo’n vraag. In eerste instantie ging het over twee mensen die verliefd worden in de zomer. Over dat verliefd worden op vakantie in de zomer heel gemakkelijk is en dat in de winter veel relaties stuklopen. En dat de overgang van zomer naar winter wat dat betreft spannend is. Het is de liefde in het algemeen, maar natuurlijk hoop ik ook heel erg dat mijn geliefde bij me blijft. E n dat wij de winter overleven met z’n tweeën”

‘Je hoeft niet elke dag vooraan te lopen.‘ Uit: Vandaag Is Van Mij.

Wilde je toen je 24 was wel altijd vooraan lopen?

Snelle: „Als we het hebben over persoonlijke ontwikkeling ten opzichte van toen, ja dan is dat zo. Ik hoef niet telkens meer vooraan te lopen.”

View this post on Instagram

A post shared by Snelle (@mcsnelle)

Wat dat betreft hoeft Snelle ook niet meteen in de Ziggo Dome te staan (hij deed AFAS Live overigens wel). Snelle gaat komend voorjaar een clubtour door het land maken, iets wat hij op dit moment misschien wel veel liever doet dan één of twee keer in die knoepert van een hal. En een stadionconcert bij Go Ahead Eagles, kan dat een traditie worden zoals Guus Meeuwis al jarenlang heeft in Eindhoven? Snelle lacht: „Nog geen nieuws. Echt niet.”

Op naar de 32.

The Hunger Games: hoe honger van een schooljongen een nietsontziende tiran maakt

Reacties