Erik Jonk Entertainment 16 apr 2023, 18:02

Leestijd: 9 minuten

Waylon geniet van Nederlandstalig na roerige tijden: ‘Bij negativiteit volgt van een andere kant ook veel liefde’

Waylon zingt de laatste tijd – met heel veel plezier én voor volle zalen – ‘het werd zomer’, ‘hé kleine meid op je kinderfiets’ en Normaals ‘hiekikkowokan’. De nummers komen voorlopig in plaats van pak ‘m beet Outlaw in ’em of zijn doorbraak good old Wicked way uit 2009. En dat na roerige privétijden, waarvoor hij niet wegloopt. ‘Gek genoeg’ leverde dat laatste hem ook weer veel positiviteit en liefde en dus een heel andere kant op, zo vertelt deze Willem Bijkerk aan Metro.

We spreken Willem, of nou ja Waylon, via een videoverbinding op een ochtend na een latertje in de talkshow Beau. Deze week wordt Waylon 43 jaar en hij is nu vader van een zoon van 21 jaar, een dochter van 5 en een zoon van 11 maanden. De rock ‘n roll-man en vader in één kan interviews gemakkelijk in de ochtend inplannen. „Ik moet wel wakker zijn. Elk morgen staat er om 7.00 uur iemand aan het bed.”

Waylon verlengt Gewoon Willem met een half jaar

De reden om met Waylon af te spreken is de bekendmaking van een (lange) verlenging van zijn theatershow Gewoon Willem. Voor volle zalen speelde de Apeldoorner met zijn band voor het eerst alleen maar Nederlandstalig: nummers van zijn gelijknamige album en nog veel meer songs van helden van Hollandse bodem. Metro bezocht de laatste Gewoon Willem in Koninklijk Theater Carré in Amsterdam, maar de tournee gaat verder en hoe. Van 7 september tot en met 2 februari 2024 trekt Waylon tussen Papendrecht en Amersfoort naar alle uithoeken van het land.

Nederlandser kan de show al bijna niet als de normaal gesproken country-, blues- en soms rockmuzikant opkomt met het volkslied, voorzien van rood, wit en blauw licht. Wat volgt is een ode aan dat wat in ons land gemaakt is, van slepende smartlap (van Ik Verscheurde Je Foto weet Waylon nog een knallend nummer te maken) tot een stampende versie van Blauw van The Scene en een heel klein, emotioneel Hé Kleine Meid op je Kinderfiets van Herman van Veen. Tussendoor vertelt de rasartiest verhalen. Verhalen over zichzelf en over muzikanten en songteksten die in zijn hart zitten. Robert Long, Rob de Nijs, André Hazes en vele anderen.

View this post on Instagram

A post shared by Waylon (@official_waylon_music)

Hennie Vrienten gaf een zetje

Het was de vorig jaar overleden Hennie Vrienten die Waylon het nodige zetje naar het Nederlandstalig gaf. Willem Bijkerk durfde het aan om Vrienten te vragen samen een nummer voor Matthijs van Nieuwkerk te schrijven, als afscheid van De Wereld Draait Door. „Ik kreeg nog ‘ja’ als antwoord ook. Stond ik daar met knikkende knieën in Amsterdam toen ik aanbelde. Want God ging opendoen. Hennie zei uiteindelijk: probeer dat Nederlands nou eens zelf joh. Een Nederlandstalig album was altijd al een wens, maar het was me nog niet duidelijk hoe en wat. Het is gelukt met de tekstschrijvers, of eigenlijk dichters, Joost Marsman, Sander Rozenboom en Han Koreneef.”

„Mijn moeder draaide thuis Nederlandstalige muziek, terwijl mijn vader als vrachtwagenchauffeur altijd weg was. De Zangeres Zonder Naam vond ik toen verschrikkelijk natuurlijk, maar nu kunnen die liedjes wel een soort van warm gevoel bij me oproepen. Apart dat bepaalde herinneringen later zoeter worden of zo.” Dat Nederlands zingen beviel en bevalt, dus Waylon zet nog even door. „De tournee begon met veel onwetendheid, zeker bij de fans. Nederlands zijn ze niet gewend van mij. Maar de hele theatertour was ook een verrassing voor onszelf. Hij is min of meer op het podium ontstaan. Geen avond is qua anekdotes bijvoorbeeld hetzelfde. Wat we merkten is dat de reactie van de mensen in de zaal eigenlijk zo goed was, zo positief, dat nog meer theaters gingen bellen. Maar ja, de hele reeks was al geboekt. Als eigen bedrijfje doen we alle boekingen tegenwoordig zelf en de grote interesse gaf ons het idee dat verlengen weleens een optie kon zijn. Ik ben niet zo van de superlatieven, maar het is een succes gebleken. Dus zo gezegd, zo gedaan.”

Festivals willen Waylon even niet meer

„Ik wil meer spelen en dat kan op deze manier. Het festivalseizoen valt namelijk tegen. Want ja goed, er is het een en ander voorgevallen natuurlijk. De meeste festivals vonden het daardoor nodig om de optie die ze op me hadden, te laten vallen.” Waylon maakt daardoor zelf maar het bruggetje naar waar het sinds de vorige zomer lang over ging. Overspel in zijn relatie werd door zo’n beetje heel Nederland besproken, ‘iedereen’ meende er iets van te moeten vinden. De zanger besloot er openhartig over te zijn in het tv-programma Boederij Van Dorst („ik ben een klootzak, maar geen rokkenjager“).

In Gewoon Willem maakt Waylon zich er in een paar rake zinnen na het eerste nummer meteen maar vanaf. „Fijn dat jullie er zijn. Fijn dat ik er zelf ook ben, want met de cancelcultuur weet je het maar nooit.” Om te vervolgen met: „Vandaag ben ik gewoon Willem. Waylon heb ik even thuisgelaten, want dat is toch een lul. En nog een slappe lul ook.” Zaal in een deuk, klaar is Kees. We weten allemaal waar hij het daarmee over had. Maar vreesde hij de cancelcultuur ook echt, de genoemde festivals even daargelaten? „Weet je, er zijn altijd mensen die me wél willen zien. De bezoekers van de theatershow zijn blij. Als er veel negativiteit over je is, krijg je ook een tegenreactie. Van een andere kant krijg je dan een heleboel liefde. Dat merk ik bij ieder optreden, dan voel ik weer hoe leuk mensen het ook vinden. Die cancelcultuur heeft ook een beetje met willekeur te maken. Als er een hoge boom wordt neergehaald, dan weet je dat je een target bent.”

‘Iedereen kan van alles roepen’

„Maar zoals gezegd, het heeft me ook een hoop gebracht en ik heb er een hoop van geleerd”, wil Waylon nog wel even doorgaan. „Het heeft me volgens mij beter gemaakt en hier en daar ook strijdvaardiger. Ik heb honderdduizend keer gezegd en beaamd dat ik een domme lul ben, maar het gaat om thuis. Wij staan met ons geweldige gezinnetje nu samen sterk en verder heb ik met niemand maken. Het gevaar van tegenwoordig is dat het overal op straat ligt. Iedereen kan van alles roepen, zeggen en reageren. Een storm in deze tijd is heftiger dan vroeger, omdat dingen zoveel zichtbaarder zijn. Begrijp me niet verkeerd, het is goed als je door de samenleving eens op de vingers getikt wordt hoor. Maar uiteindelijk waren reacties allemaal geënt op haat, verraad, pestgedrag en helaas ook onwaarheden die maar werden verzonnen. Dat is verkeerd en haalt de kern van iets weg. Gelukkig voel ik nu weer liefde als ik een podium van een theater op stap.”

Interactie Waylon en publiek

Liefde die Waylon met zijn huidige publiek weer graag deelt, in Gewoon Willem ook met de nodige humor. Zo zet hij een rijtje meisjes- en vrouwennamen in, waarbij de zaal de song moet (of mag) zingen. Rosanne van Nick & Simon klinkt veruit het zachtst, waarop Waylon reageert met „oh, jullie zijn ook blij dat dat afgelopen is, hoor ik?”

Leuk is ook zijn trots op zijn dialect als oosterling en het feit dat hij Achterhoekers van de leden van Normaal verstaat. „Anderen noemen dat een taalachterstand, ik vind het een taalverrijking. Vroeger was het niet cool als je een accent had, dat kon niet. Maar nu is het opeens een onderdeel van je charme geworden. Ik hoorde als kind niet anders. Normaal begrijpen, ik voelde me gewoon bijzonder man. Andere mensen begrepen dat niet, dus het was stoer.”

View this post on Instagram

A post shared by Mariska Vd Haak (@marizzz)

Zingt het lekkerder dan Engels nu eigenlijk, dat Nederlands? „Nou, ik ben er eigenlijk gewoon wel fan van, vooral van het wat oudere Nederlands. Het definieert ons, het is chique, een beetje naar het kakkerige toe zelfs. Dat vind ik wel iets moois hebben, hoewel ik absoluut geen taalnazi ben. De opa en oma van Bibi (Waylons vriendin Bibi Breijman, red.) leven nog en die praten zo, daar kan ik eindeloos naar luisteren. Dan denk ik ook aan Robert Long, Wim Sonneveld en Toon Hermans. Hun woordkeuze was zo anders. Maar wat ik liever zing, hmmmm… Weet je wat ik bij Nederlands zingen vind? Je hebt directer contact, met je publiek en met de luisteraar. Zingen is iets interactiefs, het komt niet van één kant. Dat gebeurt in het Nederlands meer.”

Oeuvre mag niet in de vergetelheid raken

En bestaat er voor Waylon een beste Nederlandstalige artiest nu hij er zoveel in Gewoon Willem voorbij laat komen? Of is dat Waylon zelf misschien wel? „Nou, die laatste bij lange na niet, haha. In neig ernaar om Robert Long te zeggen omdat ik er zo’n enorm fan van ben. En omdat ik vind dat die man weer ergens aan geslingerd moet worden. Het zou zonde zijn als dat oeuvre in de vergetelheid raakt. Niets zo mooi als vergankelijkheid, maar toch… Zullen we via Metro maar een oproep doen? Luister Robert Long!”

Dan rest de onvermijdelijke vraag, wat nu? Waylon voor altijd in het Nederlands na het succes van Gewoon Willem? Even stilte: „Ik ga sowieso, dat heb ik me voorgenomen, nog een keer een plaat in het Nederlands maken. Omdat ik zelf het gevoel heb dat ik nog beter kan dan wat er nu is. Bij de eerste heb ik me heel erg laten begeleiden door de kunde van anderen. Dus nog een keer, dat wil ik wel uitzoeken. Maar eerst even deze Gewoon Willem lekker uitspelen hoor. Ik merk hoe graag ik dat nu eenmaal doe, na een paar jaar door Covid noodgedwongen op onze krent te hebben moeten zitten. Leuk hoor die platen, maar op een podium gevuld met instrumenten spelen voor een zaal vol blije mensen, dat vind ik het allerleukste om te doen.”

Waylon is deze weken op tv ook te zien in Better Than Ever. Alle data van de verlenging van Gewoon Willem en informatie over tickets vind je op de website van Waylon.

Vervolg-docu autistische Kees Momma: pareltje op weg naar nieuw huis ‘dat soms voelt als mortuarium’