Dave Roelvink eerlijk over drank- en drugsverslaving: ‘Psychoses en ziekenhuisopnames’
Dave Roelvink stond jarenlang bekend om zijn ‘bad boy’-imago. Nu leeft hij een ander leven. Zonder drank, drugs en als vader van een zoon. Maar de rumoerige periode rond zijn alcohol- en drugsverslaving ging hem niet in de koude kleren zitten en daar vertelt hij eerlijk over.
Dave Roelvink werd geboren in een bekend gezin, iets waar hij zelf natuurlijk niet voor koos, legt hij uit bij Robbert Rodenburg in de YouTube-serie Open Kaart. „Ik ben niet echt een ras-artiest als mijn vader. Mijn vader is iemand die geniet van op het podium staan. En ik ben iemand die heel erg moest verdoven en indrinken om dat te durven.” Hij noemt zichzelf geen geboren ster en als hij bij de bakker hetzelfde had kunnen verdienen, had hij dat gedaan.
Dave Roelvink eerlijk over alcohol- en drugsverslaving
Hij vertelt openhartig over zijn verslaving aan cocaïne en alcohol. Maandag en dinsdag gebruikte hij niet, om te herstellen. Maar naar eigen zeggen was hij drie à vier dagen per week wakker. En dat was niet alleen meer tijdens het uitgaan. „Thuis isoleren, je hoofd verdoven, psychoses, paranoïde, ziekenhuisopnames”, legt Roelvink uit. Waar het begon? Een combinatie van slechte genen en mentale worstelingen rondom zijn bekendheid was de aanstichter.
Roelvink was vroeger „anti drugs”. Alcohol was hij nooit vies van, maar drugs vond hij lange tijd maar niks. Totdat hij zich op een huisfeestje liet overhalen. Hij noemt zichzelf een onzekere jongen, die de negativiteit in de media niet aankon. Alcohol haalde in dat soort situaties de scherpe randjes eraf.
Paranoïde en psychoses door cocaïne
Het gebruik gebeurde dus meerdere dagen in de week. Of dat ook onder werktijd was? „Dat gebeurde weleens”, zegt Roelvink. „Heel sporadisch, als ik het echt niet meer kon houden.” Maar hij legt uit dat hij paranoïde werd van het idee dat anderen zouden zien dat hij cocaïne gebruikt had.
Hij vertelt over zijn psychoses en hoe erg die hem in z’n greep hielden. Hoe hij dolfijnen uit het tapijt zag stuiteren, obsessief de beveiligingscamera’s in zijn huis in de gaten hield, messen op meerdere plekken verstopte in zijn huis en „continu in angst leefde”. „Ik weet zeker dat elke cocaïneverslaafde die dit nu kijkt, die kan zich daar helemaal in vinden. Dat is wat die drugs met je doet, het maakt je gek”.
Afkickkliniek
Hij viel extreem af en merkte dat het niet goed met hem ging. Maar dat hij verslaafd was, dat wist hij niet, of wilde hij niet weten. Het omslagpunt? Zijn broertje Donny stuurde hem een audiobericht van een gesprek met zijn moeder. „Toen heb ik mijn moeder op zo’n schrijnende manier gehoord, zo kapot van verdriet. Op een toon en met een angst en paniek in die stem, dat laat je nooit meer los.” Hij gebruikt daarna nog één keer en realiseert dat het niet meer kan. Dan laat hij zich opnemen in een kliniek.
Na zijn afkickproces hield hij zijn verslaving lange tijd verborgen voor de buitenwereld. Maar nu moest hij wel naar buiten treden, vond hij zelf. Samen met cabaretier Najib Amhali startte hij een afkicktraject en daarbij hoorde ook zijn verhaal. Tegenwoordig begeeft Roelvink zich op een spiritueler pad, legt hij uit. Meditatie en hier en daar en hand op een boom, dat helpt hem tegenwoordig, lacht Roelvink.
Nieuwsuur-presentator voelt Caroline van der Plas stevig aan de tand: ‘Geeft u boeren valse hoop?’