Muziek en een verhaal van hoop na de verschrikkingen van Afghanistan
Een album de dag voor 9/11 uitbrengen terwijl jezelf een van de veteranen van Afghanistan bent, lijkt bedacht. Toch is dat voor Erik Krikke en zijn band 7even Bridges niet zo. Het is louter toeval, waarbij de muzikanten werden ingehaald door de actualiteit. Erik Krikke is een man met een bijzonder verhaal.
Vandaag verschijnt Million Voices, de opvolger van #breakthesilence (2018) van de zevenkoppige band 7even Bridges uit Gelderland en Overijssel. Het is niet zomaar een album. Nee, Million Voices is gebaseerd op de ervaringen van Afghanistan-veteraan Erik Krikke (44) uit Steenwijk. In 2007 werd hij 2,5 maand uitgezonden om in het door oorlog verscheurde Afghanistan te werken als militair chirurgie-assistent. Dat is een relatief korte tijd zou je zeggen. Maar in die tien weken maakte de qua uiterlijk stoere kerel veel traumatische ervaringen mee. Ze lieten diepe sporen na en Erik Krikke was jarenlang de weg kwijt.
Na Afghanistan nu een album van hoop
Goed nieuws: als Metro de muzikant en schrijver spreekt, gaat het veel beter met hem. Hoewel Erik Krikke het vooral zelf moest doen, trok medebandlid Bas Rysavy hem door muziek uit de spreekwoordelijke goot. Rysavy heeft inmiddels een eigen verhaal. Op het hoogtepunt van de coronapandemie werkte hij in de frontlinie in het ziekenhuis van Uden, in het door covid-19 zwaar getroffen Brabant.
Nee, ellende is er gelukkig allemaal niet. In 2016 schreef Erik Krikke al veel van zich af in het boek Operatie Geslaagd. Hij kwam met zijn verhaal in aanraking met genoemde Bas Rysavy, die met Krikkes ervaringen een totaal nieuwe vorm voor de band 7even Bridges zag: verhalen en muziek met zevenstemmige zang. Tot dan toe was 7even Bridges een feestband met covers geweest. Een auditie van Erik Krikke („in de tuin van Bas”) overtuigde de andere bandleden. Het leidde tot een eerste album en een bijna vier jaar durende theatertournee, ook onder de naam Operatie Geslaagd. Nu is daar met Million Voices een vervolg met in alle veertien songs een positievere boodschap. Van heel sfeervol tot pop/rock. Over vriendschap, liefde, hoop en groei.
Het verhaal van Erik Krikke is nog lang niet af
„Mijn verhaal was nog niet af en we wilden als band muziek blijven maken”, verklaart zanger en storyteller Erik Krikke de volgende stap van 7even Bridges. „En hier stopt het nog niet bij. In 2022 verschijnt mijn volgende boek en gaan we op pad met een nieuwe theatervoorstelling.”
Het gaat heel erg goed met Krikke, kan hij dus gelukkig melden. „Maar”, moet hij bekennen, „na Afghanistan in 2007 heb ik een gruwelijke periode doorgemaakt. Alles en iedereen ben ik kwijtgeraakt, bovenal mezelf. Mijn jonge kinderen hebben een tijd gehad waarin hun papa echt niet leuk was. Een spelletje met hen spelen ging niet. In 2013 heb ik eindelijk hulp gevraagd en vanuit Defensie gekregen. Dat krijg ik nog steeds, maar ik ben gegroeid. Het zit er en het gaat nooit meer weg, maar ik accepteer het. Dat laatste is zó’n grote winst voor mij. Vroeger deed ik er alles aan om tegen mijn slechte gevoel en herinneringen te vechten. Tegenwoordig kan ik ze er laten zijn. Klinkt cliché misschien, maar het is nu behapbaar.”
De verschrikkingen van Afghanistan
Erik Krikke vluchtte vooral in zijn werk. Niet meer bij Defensie, maar bij een medische groothandel die net opstartte. Hij kon zich volledig storten op de groei van het bedrijf. „Ik kon er al mijn energie kwijt, maar het was eerlijk gezegd vooral een vlucht. Ik bleef in de medische wereld, maar hoefde niet meer met patiënten te werken.” Die had hij in een ziekenhuis in Kandahar in Zuid-Afghanistan wel genoeg onder handen gehad. „Het was daar verschrikkelijk druk. Door gebrek aan rust is het volgens mij misgegaan. Ik probeerde professionele afstand van de patiënten te houden, maar houd dat maar eens vol met kleine kinderen met vreselijke verwondingen op de operatietafel. Ze hadden de leeftijd van mijn eigen kinderen, dus ik werd af en toe diep geraakt. Ik was een grote kerel van 100 kilo plus, maar in mijn hoofd en hart klopte het allemaal niet. Alles stopte ik vervolgens weg om terug in Nederland het kind van de rekening te worden.”
Er was een moment dat Erik Krikke zelfs niet meer verder wilde, maar tot die stap kwam het niet. Sterker, hoe verschrikkelijk de herinneringen ook: „Ik kan inmiddels ook zien wat voor mooie dingen we in Afghanistan hebben gedaan. De goede dingen voor die mensen. Dat heb ik heel lang niet gekund.”
De situatie in Afghanistan nu
Veertien jaar na zijn uitzending, hebben de Taliban Afghanistan weer in hun greep. Is Erik Krikke zover in zijn proces dat hij dat gegeven kan handelen? „Dat had ik gehoopt. Toen de eerste berichten over de Taliban kwamen, heeft me dat zeker wat gedaan. Ik heb er toen bewust voor gekozen om mijn kop even ouderwets in het zand te steken. Het nieuws volgde ik niet en media die me over de situatie benaderden, hield ik af. Ik had weer genoeg aan mezelf. Tot ik me realiseerde dat Million Voices zou uitkomen, een album dat verbonden is aan mijn verblijf in Afghanistan in 2007. Het was een spanningsveld, maar nu wil ik er weer over praten. Ik ontkom er eigenlijk niet aan hè, maar kan me vooral vasthouden aan het goede werk dat we er voor individuele patiënten hebben gedaan. Voor mensen op hun aller slechtste moment. Nu zie ik wat een verrekt goeie job we daar hebben gedaan. We zijn absoluut niet voor niets in Afghanistan geweest.”
De noodzakelijke en stoere stap van Erik Krikke
Operatie toch geslaagd dus, vrij naar het boek van Erik Krikke en de theatertournee van 7even Bridges. Met dank ook aan de eerdergenoemde Bas Rysavy. „We klikten gelijk, hebben dezelfde lompe humor en werden bloedbroeders. Ik durfde nooit met anderen over mijn problemen te praten, met hem deed ik dat als enige soms wel. Misschien omdat hij ook uit de medische wereld komt, maar Bas durfde ik weleens mee te nemen in mijn gedachtewereld.” Erik Krikke heeft veel aan zijn makker te danken, maar ziet ook dat hij ‘het’ vooral zelf heeft gedaan. „Ik lag een keer in het ziekenhuis en in die Nederlandse operatiekamer zag ik Afghanistan helemaal terug. Toen besefte ik dat het zo niet langer ging. Stiekem heb ik altijd geweten dat dat moment zou komen. Natuurlijk bedacht ik meteen dat vanaf toen alles beter zou worden. Nou ja, vergeet het maar. De beerput moest nog helemaal open.”
Million Voices de dag voor 9/11
Bas Rysavy liet Erik Krikke zien dat hij, hoe ellendig allemaal ook, een verhaal te vertellen had. Dat hij zag dat een grote en stoere kerel zich kwetsbaar durfde op te stellen. Hij zei: „Ik heb al 25 jaar een band. Als er één plek is waar je je op je aller kwetsbaarst kunt tonen, dan is dat het theater. Zo kun je andere mensen een duwtje in de rug geven. Van veteranen tot mensen die getuigen zijn geweest van een verkeersongeval, iedereen maakt dingen mee in het leven waar je liever niet meer over praat. Daarom moet jouw verhaal juist gehoord worden.” De rest is – de eerder omgeschreven – history. 7even Bridges werd een serieuze band, Eriks verhaal werd gevreten en het tweede album Million Voices is nu daar. Op de dag voor 9/11. „Een volslagen toevalstreffer”, zegt Erik Krikke. „Al blijft het voor mij wel een beladen datum.”
Million Voices moet hoop en steun aan anderen geven. De Afghanistan-veteraan: „Ik heb besloten om nooit meer onderuit te gaan. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar wat mij betreft gaat het lukken. Zo lang je maar ergens in gelooft.”
Meer informatie over 7even Bridges en het album vind je hier en hier.
Aiko Mila Beemsterboer speelt Anne Frank: veel druk, want je ziet een andere Anne