Tattoo Disasters: hulp na ‘de inktzonde’
Om Eerste Hulp bij Tattoo Disasters kun je maandagavond thuis op de bank natuurlijk lekker gniffelen, maar het tv-programma heeft ook een boodschap.
‘Meer mensen hebben spijt van hun tattoo’, viel er dit begin dit jaar in Metro te lezen. Vooral de kleintjes – over grote tatoeages wordt langer nagedacht – en soms al op dezelfde dag. Een korte verliefdheid, rebellie en impulsiviteit spelen daar bij een rol.
Voor een prikkie
En dan? Dan gaat het vaak mis… De Telegraaf bracht vrijdag nog een verhaal over ‘cowboys’ op het gebied van laserbehandelingen. Huis-tuin-en-keuken-behandelaars proberen soms gewoon in eigen woonkamer voor een prikkie een tattoo te verwijderen. Het gevolg: permanente schade, oerlelijke resultaten (waaronder pigmentvlekken).
Zo niet in het tv-programma Eerste Hulp bij Tattoo Disasters van de zender Spike. Vanaf maandagavond (21.30 uur) zien we wekelijks hoe gewichtstoename bijvoorbeeld tot een vervormde tattoo leidde, jeugdzondes of een tattoobezitter met een zeer ongewenste vakantieherinnering. Wat de laatste betreft: de eigenaar herinnerde zich ’s morgens overigens niet dat de tatoeage in de nacht was gezet…
Nieuw presentatieduo
De Nederlanders die van hun tattoo af willen moeten een goed verhaal hebben, die zij voorleggen aan een nieuw presentatieduo, Dennis Weening (die ook Ink Master presenteerde) en zangeres/dj Bella Hay. Dan volgt hulp na ‘de inktzonde’, door drie tattoo-experts die allesbehalve als cowboy te boek staan: Robert Aalbers, Hans Pasztjerik en Kristel Met. Dit trio bedenkt en tovert de mooiste – althans, dat wordt geprobeerd natuurlijk – oplossingen op het lichaam.
Metro spreekt Dennis Weening en Bella Hay op het moment dat net bekend werd dat in Nederland door het coronavirus bijeenkomsten met meer dan honderd mensen verboden zijn. Weening denkt meteen aan de Wie Is De Mol?-finale van twee dagen later. „Jemig, géén publiek. Ik ben zelf oud-Mol en in die tijd was de finale nog niet groots opgezet. Ik heb de laatste jaren met lichte afgunst naar de Mollen gekeken als zij voor duizenden toeschouwers de stap naar voren mochten doen.” Hay: „Superheftig. Ik was deelnemer en dat slot was echt een feest.”
Iedereen voor de tv
Aan alle ellende zit echter altijd weer andere kant: mensen zullen meer tv kijken. Zo ook naar Eerste Hulp bij Tattoo Disasters. Hay: „Ja, iedereen lekker voor de televisie.” Weening: „Dat is dan maar iets positiefs voor ons. Het wordt fantastisch mensen!”
Het programma is al enige tijd een groot succes in Groot-Brittannië en een Nederlandse versie kon wat dat betreft niet uitblijven. Weening en Hay – beiden uit Den Haag en in het bezit van tattoos – hebben al veel gezien, maar kunnen nog steeds verbaasd zijn. Weening: „Een jongen in de uitzending van maandag heeft Chinese tekens op zijn arm laten zetten. Een vriendin regelde dat er geloof, hoop en liefde zou staan. Ik kan je vertellen: dat staat er niet. En ook geen babi pangang. De arme man kwam erachter toen iemand in een Chinees restaurant hem het zag. We willen het nog niet verklappen, maar het is sick.”
Thuis prutsen
Hay is vooral verbaasd over wat er allemaal mis kan en waarschuwt de mensen daar via het programma voor: „Op Chinese webshops kun je gewoon tattoo-apparaatjes kopen en dan gaan mensen thuis zelf tatoeëren. Dat is natuurlijk niet gezond. In principe kán het wel. Maar een jongen had zijn eigen hand getatoeëerd met zo’n machientje en dat ging niet goed.” Weening: „Het is een aardige, lieve jongen en die kreeg door de tattoo een probleem met het vinden van werk. Tatoeages zijn momenteel wat meer geaccepteerd, maar toen ik bij de tv ging werken besloot ik wel dat ik bijvoorbeeld niets in mijn nek zou laten zetten.” Hay: „Maar als je je hand zo toetakelt zoals bij die jongen is gebeurd, dan maak je het jezelf heel lastig.” Weening: „Weg laseren is geen optie, dan zou de hand zwart zijn. Dan mag je blij zijn met Eerste Hulp bij Tattoo Disasters, want wat onze experts ervan gemaakt hebben is fenomenaal.” Hay: „Laseren is duur en doet veel pijn. En je gaat er altijd nog iets van zien. Maak er dan maar iets moois van.”
Volgens het duo heeft de Nederlandse versie iets meer inhoud gekregen dan de Britse. We mogen om de situaties lachen (‘dat doen wij ook, hoor’), maar de reeks heeft ook een boodschap: let op wat je doet. Weening: „En Bella gaat de kijker verrassen. Ze heeft mij in elk geval als presentatietalent verrast, want ze is een supergoeie interviewer.” Hay: „Voor mij was het een droom, naast muziek maken. Dus ja, ik ben dankbaar.” Weening: „We kenden elkaar al uit Haagse kroegen, maar hadden nooit gedacht dit samen ooit te zullen doen.” Hay: „Trek in bier hebben, dat wel haha. Persoonlijk heb ik daar bepaald geen gebrek aan.”
Als je lam bent
Van bier naar tattoos: wat is dat toch, dat dronken mensen opeens een plaatje op hun lijf willen? Weening: „Ja hallo, wat doe je als je lam bent? De gekste dingen toch? Je kunt bij Eerste Hulp bij Tattoo Disasters echter niet aankloppen omdat je je tatoeage simpelweg ‘niet zo mooi vindt’. Er moet een beter verhaal achter zitten.” Hay: „Zoals de vakantieganger op Mallorca, die je maandag ziet. Eigenlijk zouden er in dat soort feestoorden helemaal geen tattooshops moeten zitten. En die ondernemers zouden dronken mensen helemaal niet binnen moeten laten, maar ja…”