Overtuigende hosts Songfestival: ‘Chantal, take it away’
Overtuigende vuurdoop Songfestivalhosts Chantal Janzen, Jan Smit en Edsilia Rombley tijdens loting.
Chantal Janzen: „Noord-Macedonië.” Jan Smit, in het Engels uiteraard: „Eerste helft, eerste halve finale.” Janzen: „Noorwegen.” Smit: „Eerste helft, tweede halve finale.” Janzen: „Wit-Rusland.” Smit: „Eerste helft, eerste halve finale.” Janzen: „Cyprus.” Smit: „Tweede helft, eerste halve finale.” Met speels gemak rommelden twee van de drie Songfestivalhosts (de derde is Edsilia Rombley) dinsdagmiddag met enveloppen, briefjes, grote kommen…
Gedenkwaardig
35 deelnemende landen hoorden gistermiddag of zij op dinsdag 12 of donderdag 14 mei al zingend in actie komen tijdens het Eurovisie Songfestival in Rotterdam. Daar, in het prachtige stadhuis, was de voor Nederland gedenkwaardige loting. Niet dat enig briefje met landennaam Nederlanders boeit natuurlijk (ha, als winnaar 2019 zitten WE al in de finale!). Maar dat op 19 mei 2019 het hele land vrolijk werd van Duncan Laurence’ winst na 44 titelloze Songfestivaljaren, moge duidelijk zijn. De hele wereld kan even naar Nederland en naar Rotterdam in het bijzonder kijken.
Dat het Eurovisie Songfestival een veiligheidsoperatie wordt waar je U tegen mag zeggen, blijkt alleen al op deze ‘eenvoudige’ dinsdagmiddag. Zo’n zestig journalisten hebben zich aangemeld en wie niet een uur en 40 minuten voor de start van de loting in het stadhuis aan de Coolsingel aanwezig is, kan het vergeten. Iedereen, met QR-code en identiteitsbewijs in de hand, is keurig op tijd. De tassencontrole is op z’n minst bijzonder. Alle rolkoffers, rugzakken of welke tas dan ook, moeten op een rij worden gezet in een lange gemeentehuisgang.
Drugshond
Niet minder dan vijf (!) agenten snuffelen in de tassen, een drugshond doet dat letterlijk. De dienders verrichten hun taak bloedserieus, de pers reageert wat lacherig. Hoe laat zal het publiek dan aanwezig moeten zijn als het Songfestival in Ahoy op 12, 14 en 16 mei écht gehouden wordt? Maar goed, deze middag gaat live op de buis en burgemeester Ahmed Aboutaleb en een delegatie uit Tel Aviv (organisator 2019) zijn aanwezig. Dan kun je helaas niet zonder beveiliging in en agenten rond het gemeentehuis.
Het wachten wordt overigens op een fijne manier verlicht met klassiekers uit de Songfestivalgeschiedenis door de speakers en bitterkoekjes met het Songfestivallogo van marsepein.
Desk met Open Up
Voor de ogen van Europa is dit de vuurdoop voor ‘onze’ hosts Edsilia Rombley, Chantal Janzen en Jan Smit. Waar je soms met plaatsvervangende schaamte naar presentatoren en hun voorgeschreven grappen zit te kijken, overtuigen deze drie. Ze zijn achter een desk met de slogan Open Up rustig, spreken goed tot keurig Engels en komen losjes over. Dat gebeurt vooral bij de interactie tussen Janzen en Smit tijdens de loting. „Chantal, take it away!”, flapt de van oververmoeidheid genezen Volendammer eruit.
En na een snelle lotingsuitleg die behoorlijk onbegrijpelijk is, maar Smit zonder één enkele hapering Europa in slingert, grijnst hij. Zijn gebalde vuist en zwaai met een Lee Towers-elleboog zijn prachtig. Chantal Janzen staat en praat alsof ze nooit anders doet en alsof het haar geen enkele moeite kost. Knap, dat komt allemaal wel goed in mei. Songfestivaldeskundige en -fan Frits Huffnagel vindt dat tijdens de nababbel in het stadhuis ook: „Goed samenspel, hoor. Ze hebben ook een beetje de vrijheid, niet alles is dichtgetikt. Dat hoort wel een beetje bij ons land, vind ik. Maar we hebben het hier wel over drie routiniers hè? Fijn dat de hoge verwachtingen zijn uitgekomen.”
Zippi Brand Frank, de vrouwelijke loco-burgemeester van Tel Aviv, overhandigde haar collega Aboutaleb gisteren de Songfestivalsleutel. Sinds Finland in 2007 wordt daar telkens iets nationaals aan gehangen, dus het symbolische ding wordt steeds zwaarder. Aboutaleb, met burgemeestersketting om de nek, vertelt het host-trio dat hij zich bevoorrecht voelt en dat de stad bevoorrecht is. „Omdat Duncan Laurence een kind van ons is en Rotterdam het Songfestival daarom mag organiseren.” Aboutaleb nodigt fans van het evenement en liefhebbers van Nederland uit vooral naar zijn stad te komen: „Hier vind je 180 nationaliteiten en alle denkbare keukens. Kom naar Rotterdam en je krijgt de wereld er gratis bij.”
Veiligheidsniveau als op een vliegveld
Als de burgervader na afloop bij Metro aanschuift, blijkt hij grieperig te zijn. Het mag de pret niet drukken, hoewel Aboutaleb toegeeft de aftrap spannend te vinden. „De spanning zal de komende tijd nog stijgen ook, maar voor ons als stad is de organisatie vooral een eer. We zijn gewend aan grote evenementen als de Tour de France en het Zomercarnaval, maar dit gaat veel verder. De hele wereld kijkt mee, dus we willen een zo perfect mogelijk evenement neerzetten. In een schoolcijfer uitgedrukt moet het een 9 zijn.” Geen tien? Aboutaleb: „Een 10 is voor God, een 10 is voor absolute perfectie.”
De burgemeester staat veel werk op het gebied van veiligheid te wachten. „Gelukkig hebben we een fantastische commandant, die voor zijn pensioen aan zijn laatste grote klus begint. Trekken aan grote evenementen is hij gewend, die is de rust zelve. We zullen een veiligheidsniveau organiseren dat je van vliegvelden kent. Dat betekent nogal wat. Je moet niet verbaasd zijn als ik tijdens de shows niet in de zaal zit, maar in een of ander kamertje ernaast.” Aboutaleb wil zeker bij de finale aanwezig zijn. „Dat is de bedoeling, maar als daartoe reden is, ben ik weg.” Nu hij het toch over een cijfer voor de Songfestivalorganisatie had, wat deelt hij uit aan de nu begonnen hosts? „Ik geef Chantal, Edsilia en Jan een 9.”