Netflix-serie Ares: huiveren in Amsterdam
Amsterdam staat in the picture door de eerste Nederlandse Netflixserie Ares. De acteurs dachten er niet te veel over na. „Maar wat vet.”
158 miljoen potentiële kijkers konden het afgelopen weekend afstemmen op en gruwelen om de eerste totaal Nederlandse serie op Netflix, Ares. Met deze 8-delige psychologische horrorserie wordt Amsterdam met bepalende filmlocaties als het Rijksmuseum en het Tropenmuseum behoorlijk op de kaart gezet. Natuurlijk was er al het wereldwijde succes Undercover, over drugsbaron Ferry Bouman (Frank Lammers), maar die is gezamenlijk met de Belgen gedraaid.
Duistere sets
Metro keek een uurtje rond in het Tropenmuseum. Daar werd gelijk duidelijk dat we te maken hadden met duistere sets. En er is veel van alles. Veel acteurs, veel apparatuur, veel figuranten, veel eten, veel drinken en heel veel Netflixmensen. Bij deze streamingdienst lijkt niets aan het toeval overgelaten.
Ares (God van de Oorlog) draait om een geheim studentengenootschap, sektarisch haast (‘niet voor studenten, maar voor mensen met potentie’). De nieuwsgierige geneeskundestudente Rosa (Jade Olieberg) vraagt zich eerst nog af of Ares een koorballenclubje met een Museumjaarkaart is, maar met haar beste vriend Jacob (Tobias Kersloot) wordt zij in hartje Amsterdam bij het genootschap uitgenodigd. Ze blijken zich over te geven aan een wereld vol rijkdom en macht. De plek waarin zij zich bevinden blijkt gebouwd op demonische geheimen uit het Nederlandse verleden (‘de zwarte bladzijden van de Gouden Eeuw konden we goed gebruiken’, zei regisseur Michiel ten Horn al eerder). Rosa en Jacob betalen een verschrikkelijke prijs om bij de elite te horen. Maar hoe hoog?
„Rosa is een heel ambitieus meisje. De serie gaat over hoe ver je wilt gaan om je doel te bereiken. Dat geldt zeker voor Rosa”, zegt Jade Olieberg tussen de opnames door. Ze zit tussen Robin Boissevain (zoon van Daniël) en Lisa Smit in, terwijl oplettende en Engelstalige Netflixmedewerkers een ‘oortje in het zeil’ houden en Nederlands dus op enige manier blijken te kunnen verstaan. Smit: „Carmen – mooie naam eigenlijk hè? – zit bij het genootschap. Zij is door en door Ares, vanwege haar vader, de grote baas. Zij rekruteert Rosa en Jacob om bij het genootschap te komen.” Een bad girl zou je zeggen, maar dat is zij volgens Lisa Smit niet. „Carmen is een mysterieus figuur.” „Roderick zit ook bij Ares en is ouderejaars”, zegt Boissevain. „Hij werkt nauw samen met Carmen. Net als haar is hij een vrij mysterieus type.”
Niet op de toneelacademie
Producent Pieter Kuijpers meldde dat psychologische horror niet eerder in Nederland is gemaakt. Het bevalt de acteurs prima. Olieberg: „Ja, maar het is voor een acteur ook een moeilijk genre. Er is geen vak psychologische horror op de toneelacademie. Het moet zó kloppen dat je bijna speelt op beats en ritmes.” Smit vult aan: „Ik keek nooit horrorfilms. Toen ik deze rol kreeg, kreeg ik de opdracht dat wel te doen. Ik ben er nu achter gekomen dat ik die psychologische horror heel leuk vind om te zien.” Olieberg: „Omdat het om mensen van vlees en bloed gaat.” Smit, die momenteel ook bij concurrent Videoland in Baantjer het Begin te zien is: „Het is eng, maar wel op een manier die leuk is. Als ik aan horror dacht, dan dacht ik aan vreselijke martelingen. En vroeg ik me af waarom mensen dat willen zien.” Boissevain vindt psychologische horror veel spannender dan die ‘bekende’ horror. „Ik heb het gevoel dat hiermee een soort nieuwe wave op gang is. Gaaf dat er van deze sneaky, creepy dingen worden gemaakt.”
De drie acteurs maken dus deel uit van de allereerste Netflixserie ‘van Nederland’. Zij doen dat samen met onder meer Rifka Lodeizen, Hans Kesting, Frieda Barnhard en Minne Koole. Giancarlo Sanchez (Mocro Maffia) en genoemde Michiel ten Horn (Aanmodderfakker) tekenden voor de regie. Olieberg: „Ik vind het geweldig, maar tijdens het werken probeerde ik daar helemaal niet over na te denken. Dan ben je gewoon bezig met het vertellen van een supervet verhaal. Je doet dat zo goed mogelijk en niet met al die honderden mensen die straks gaan kijken in gedachten.” Smit lacht: „Honderden, Jade? Miljoenen!” Olieberg: „Oh ja natuurlijk. Nee, honderden miljoenen, haha!” Smit: „Dat je serie op Netflix komt is gewoon heel vet. Ik merkte bij mijn vrienden dat het heel erg tot de verbeelding spreekt. Die kijken geen tv, zeggen ze dan, maar wel Netflix. Daarom hebben we met Ares ook een verhaal voor die doelgroep geschreven, de jongeren die afgehaakt zijn van tv en de bioscoop.”
Pa op de set
Robin Boissevains vader Daniël is niet stikjaloers dat zijn zoon het eerder dan hij tot Netflix schopt. „Nee hoor, dat valt wel mee. Hij kwam net zelfs nog even langs om op de set te kijken. Maar Netflix is voor mij het grootste podium waarop je een serie kunt uitbrengen. Dat vind ik wel excited, maar ik sluit me ook bij Jade aan. Als je te veel nadenkt over al die mogelijke kijkers, zet je jezelf alleen maar op slot.” Zelf kijken ze de streamingdienst absoluut. „Zeker weten”, zegt Olieberg. Smit: „Ik ook en ik moet bekennen dat mijn ouders meekijken op mijn abonnement. Zo gaat dat hè, haha.” Ze zegt dat overigens lang geleden, tijdens opnames. En Boissevain? „Ehm… ik surf op het abonnement van mijn vader. Zelf ga ik nog vaak naar de bioscoop trouwens.” Smit en Olieberg tegelijk: „Ik ook.”
Veel reuring
Het eerste weekend dat Ares te zien was heeft voor heel wat online reuring gezorgd. Wie Twitter volgde zag de de een ‘er geen zak aan’ vindt en de ander de acht afleveringen in dat ene weekend allemaal al had gezien. Buitenlandse recensies zijn overwegend positief. Zowel in Canada, Duitsland als in de Verenigde Staten vallen er positieve woorden over de Nederlandse productie. Monique Berends vindt de serie minder geslaagd, meldt zij op Twitter: „Te hard geluid, slecht verstaanbaar. Te donker, waardeloos, slecht.” Ene Roos Elisa is een heel andere mening toegedaan: „Omg, just saw the first Dutch Netflixserie. WTF, it’s so good! Normally I don’t like Dutch series AT ALL!” Hatseflats1987 is niet helemaal duidelijk: „Gister begonnen en nu verder aan het kijken. Wat een K-serie, echt geen zak aan!”, meldt hij of zij blijkbaar toch enigszins nieuwsgierig.