Pierre Oitmann Entertainment 5 dec 2019, 06:59

Leestijd: 5 minuten

Muziektrends uit de jaren ’10: Dansrages

It’s the end of a decade. Een mooi moment om terug te blikken op de muziektrends van de afgelopen tien jaar. In deel 1 van deze driedelige serie belichten we de dansrages uit de jaren ’10.

Er werd wat afgedanst in het afgelopen decennium. Dankzij memes en filmpjes op de verschillende socialmediaplatformen was de wereld in de ban van twerken, dabben en een eigenaardig Koreaans paardendansje. „Soms is het bijna niet te volgen, omdat het zo snel gaat”, aldus choreograaf en dansleraar Roy Jonathans. De voormalig professionele danser, die via zijn bedrijf Dutch Dance Artistry werkte voor merken als Hugo Boss, L’Oréal, Nike en RTL, bespreekt de meest opvallende hypes.

2010: The Dougie & Fistpump

The Dougie kwam tien jaar geleden op vanuit de hiphopscene. „The Dougie was inderdaad heel populair, die kwam in alle choreografieën terug. Als danser kwam je daar niet onderuit.” Het is een tamelijk complexe dansmove, stelt Jonathans. „Het is voor veel mensen moeilijk om zomaar even na te doen.” Daar tegenover stond de eenvoud van de fistpump, die vooral populair werd dankzij de realitysoap Jersey Shore. „Dat is net als de Macarena een dansje dat iedereen kan, omdat het zo duidelijk is. Het gaat voorbij alle taalbarrières.”

2011: The Creep

The Creep was zo’n kortstondige trend dat zelfs Jonathans ‘m alweer vergeten is. Maar ook dat was tekenend voor het afgelopen decennium. „Dat was wel echt aan de orde. Een move komt heel plotseling, maar op het moment dat iedereen het doet, is het niet meer cool. Als oma ook meedoet voor de grap is het klaar. Het moet vers zijn. Iedereen is op zoek naar het nieuwe ding.”

2012: Gangnam Style

K-pop werd een wereldwijde sensatie, met Psy als vaandeldrager van de Koreaanse muziekstroming. „Gangnam Style was niet eens zo heel simpel”, erkent Jonathans over de kenmerkende dans uit 2012. „Het was echt een fenomeen op dat moment.” Bovendien was Gangnam Style een van de eerste dansmoves die viral ging en een rage ontketende die sinds Los Del Rio’s Macarena niet meer gezien was.

2013: Harlem Shake & Twerken

Harlem Shake was een dansmove uit begin jaren ’80, al verscheen er een nieuwe danssoort met die naam dankzij de gelijknamige hit van dance-act Bauer. „Het is niet echt een dans, meer een bepaald gevoel.” Het is bovenal chaotisch. „Als choreograaf zou ik dat niet zo kunnen bedenken.” Ook twerken was een oudere danssoort, die zijn oorsprong vindt in Ivoorkust. Pas in 2013 werd de ritmische manier van je billen schudden bekend bij het grote publiek door een filmpje van Miley Cyrus. „Zij heeft het nog meer de mainstream in geslingerd, al kon ze het eigenlijk niet.”

2014: Nae Nae & The Whip

Twee bij elkaar horende dansmoves die volgens Jonathans mogelijk de tand des tijd doorstaan. „Het is heel herkenbaar. Het zijn twee losse bewegingen die geëvolueerd zijn tot één move.” Op de dansvloer werden deze bewegingen al zeker sinds 2014 aan elkaar gekoppeld. Het was rapper Silentó die er met zijn hit Watch Me voor zorgde dat in 2015 iedereen wist wat de Nae Nae en Whip waren.

2015: The Dab + Hotling Bling

Memes uit 2015 kunnen écht niet meer op de dansvloer, vindt Jonathans. „Mensen dabben nog steeds, al is het zover voorbij cool dat het een ironisch statement is als je het nu nog doet.” Idem voor de aritmische bewegingen van Drake. „Dat ging viral omdat het zo slecht was”, lacht hij. „Iedereen dacht: ‘Wat is hij aan het doen?’ Ik zou het niet in een choreografie opnemen, maar op de dansvloer in clubs zie je het wel terug omdat iedereen grapjes erop maakt, vooral als dat nummer gedraaid wordt.”

2016: Mannequin Challenge

Er ontstond een gekke meme rondom de hit Black Beatles van Rae Sremmurd. Met dansen had het volgens Jonathans weinig te maken. „Het voelde een beetje als Harlem Shake.”

2017: Flossing

Een dansmove uitgevonden door de destijds vijftienjarige Russel Horning, alias The Backpack Kid. Hij vertolkte het toen Katy Perry Swish Swish zong bij Saturday Night Live. „Wat die jongen deed was zo opvallend dat dat het beste uit hele optreden was.” Het is nogal een lastige move. „Veel muziek heeft een vierkwartsmaat, maar deze dans heeft maar drie bewegingen. Daardoor is ‘ie moeilijk om te doen voor mensen; er zit geen regelmaat in, want de ‘tel’ verschuift steeds.”

2018: Challenges

Dit kalenderjaar werd gekenmerkt door challenges, met video’s als In My Feelings van Drake, Level Up van Ciara en Idol van BTS. Ze waren niet allemaal even geslaagd, oordeelt de choreograaf. „Ik kan wel een dans verzinnen, maar of het echt een hype wordt, heeft te maken met allemaal verschillende elementen.” In de danswereld zelf ziet hij eveneens dergelijke challenges terug, waarbij er diverse choreografieën bedacht worden bij een bepaald nummer.

2019: The Hype

„Springen op één been, dan trap je je andere been naar voren en je vuisten gaan mee. Dat gebeurde heel veel in choreografie het afgelopen jaar. Het lijkt een beetje op jumpstyle, alleen heel repetitief.” Jonathans gelooft niet dat The Hype zo’n hype wordt dat we die met z’n allen nog dansen in het volgende decennium. „Ik denk dat dit wel in 2019 blijft.”

Volgende week deel 2, over de muziekstijlen die opkwamen in de jaren ’10.

Belangrijke bijdrage

De populaire videogame Fortnite heeft ook een belangrijke bijdrage geleverd aan de huidige danscultuur. „Op het moment dat je een poppetje kiest, kun je die poppetjes laten dansen. Door Fortnite zijn veel hypedingetjes teruggekomen, soms van toen de kinderen die de dansjes doen nog niet bestonden. Als ik vroeg waar ze dat geleerd hadden, zeiden ze dat ze het in Fortnite gezien hadden. Blijkbaar is het een goede database voor danspasjes.”