Pierre Oitmann Entertainment 1 feb 2019, 06:00

Leestijd: 4 minuten

Krezip besloot op hoogtepunt te stoppen

Het zal je niet ontgaan zijn: tien jaar na het afscheid van Krezip geeft de band twee reünieconcerten. „In het begin vond ik het heerlijk dat het er niet meer was, maar nu het er weer wel is, voelt het als een cadeautje”, zegt gitariste Anne Govaert erover.

Samen met haar oudere zus, zangeres Jacqueline Govaert, toetseniste Annelies Kuijsters en bassist Joost van Haaren richtte Anne in 1997 Krezip op. Nadat er in 2004 van platenfirma werd geswitcht, werden ook de gitarist en drummer vervangen, respectievelijk door Jan Peter Hoekstra en Bram van den Berg. Vijf jaar later was de koek op en werden de fans uitgezwaaid tijdens twee shows in de HMH. Jacqueline vindt dat Krezip niet nog jaren door had moeten gaan. „We waren het aan de band verschuldigd om op ons hoogtepunt te stoppen, want ik wist wel: het gaat een keer minder.” Hoewel het succes voor Krezip in 2009 niet op kon, was het tijd voor iets anders. „Iets doen waarvan je weet dat het de laatste keer is, is soms goed in je leven. Al is het dan voor tien jaar, maar dat is een behoorlijk lange tijd.”

Bram beaamt dat. „We zaten in de auto terug van Pinkpop en ik dacht echt: hoe gaan we dit toppen? Een paar dagen later belde jij”, zegt hij wijzend naar Jacqueline. „Het kwam allemaal bij elkaar”, zegt ze terugkijkend op die periode. „Vanaf dat we kinderen waren, zaten we al in die band, dus het heeft onze hele jeugd en levensloop bepaald. Al mijn dromen kwamen uit. Vanaf mijn twaalfde stond ik al voor de spiegel te oefenen met een microfoon. Het was precies wat ik heel graag wilde, maar op een gegeven moment heb je dat twaalf jaar gedaan. Vanwege de intensiteit en de leeftijd die je hebt en altijd alles in een collectief moeten beslissen, vond ik het wel heel fijn om dat niet meer te hoeven doen.”

Studeren

Los van het plezier onderling bleek het dat niet iedereen dezelfde ambities had. Zo wilde Anne gaan studeren. „Ik was al heel jong in de muziek gerold en ik vond het supertof, maar ik had niet het gevoel dat ik dat voor de rest van mijn leven moest doen. Ik hoefde ook niet per se naar de Rockacademie. Toen de band klaar was, was het logisch om dat door te zetten en gewoon een normaal leven te leiden.” Joost had het daarentegen niet bezwaarlijk gevonden als Krezip nog een aantal albums had uitgebracht. „Ik had wel het idee dat we nog heel veel mooie liedjes hadden kunnen maken.” Samen met Bram en Jan Peter formeerde hij zelfs een nieuwe band, Guild Of Stags, en hij speelde in The Jacks.

Ondanks de breuk bleven de bandleden elkaar zien. Tijdens een van de jaarlijkse etentjes, in april 2017, werd het idee voor een comeback geopperd. „Ik was daarvoor net lekker bezig geweest om mijn cd-kast op alfabet zetten”, vertelt Bram. „Bij de P kwam ik twee verzamelaartjes tegen van veertig jaar Pinkpop. Ja, in 2019 is dat dus vijftig jaar. Krezip heeft vijf keer op Pinkpop gestaan, dus we waren toch een soort huisband.” Na een paar wijntjes achter zijn kiezen te hebben, kopte Jan Peter de bal in. „Ik ben nogal een melancholische man, dus toen we zaten te eten en het hadden over vroeger, riep ik, honderd procent tongue in cheek: hey jongens, wanneer gaan we een reünie doen?”

Compassie

„Het was wel een voorwaarde dat we er allemaal zijn”, aldus Joost. „Dat sowieso”, vervolgt Jacqueline. „We doen het alleen met deze zes. Als één iemand had gezegd ‘nee, sorry’ dan hadden we het niet gedaan.” Hoewel de leadzangeres van Krezip ten tijde van haar solodebuut Good Life absoluut geen nummers van haar oude band wilde spelen, begon ze op den duur toch weer liedjes als ‘I Would Stay’ en ‘Sweet Goodbyes’ te zingen. „In mijn theatervoorstelling begon ik bij het eerste liedje dat ik schreef, dus Krezip kwam ook voorbij. Toen ik erover ging vertellen, kreeg het een plekje. Zo kon ik met steeds meer compassie naar het verleden kijken.”

Voorafgaand aan het reünieoptreden op 26 oktober in de Ziggo Dome, speelt de groep op Pinkpop, alwaar Krezip negentien jaar geleden doorbrak met ‘I Would Stay’. De toen pas achttienjarige frontvrouw was overrompeld door het succes. „Mijn moeder zei: ‘Jullie zaten in een treintje en nu zitten jullie ineens in een TGV. Je kan niet eens meer naar buiten kijken!’ Het was zwaar en druk en ingewikkeld. Er komt ook heel veel gezeik op je af en dat kun je dan nog niet plaatsen. Nu denk je: het zal wel.” Toch is Jacqueline trots op deze klassieker. „Ik heb ‘I Would Stay’ op Lowlands ’99 al gespeeld op een stuk keyboardje en toen ontplofte die tent al totaal. Je voelde dat er wel iets in de lucht hing.”

Fotocredit: Star Squid en ANP