Constance van Amstel Entertainment 15 jun 2018, 22:59

Leestijd: 4 minuten

Pearl Jam sluit heerlijke Pinkpopvrijdag in stijl af

Met een tweeënhalf uur durend, vrijwel perfect optreden van de legendarische band Pearl Jam kwam Pinkpopvrijdag 2018 om middernacht ten einde. Het was het slot van wat wat Metro betreft de boeken in mag als een festivaldag uit het boekje.

De dag begon letterlijk rustig, want een groot deel van het publiek was door een lange file richting Limburg niet op tijd voor de eerste acts. Gelukkig gold dat ook voor Main Stage-opener Lil’ Kleine, dus was er verder geen man overboord. Althans, voor wie het niet erg vond dat Kleine iets korter speelde dan gepland. De Amsterdammer gaf vervolgens wel alles wat hij in huis heeft: vuurwerk, confetti, muzikanten en zelf een hoop dankbaarheid over het feit dat hij op zo’n mooi festival als Pinkpop mocht staan.

Na Lil’ Kleine op het hoofdpodium en de Britse rockers van Slydigs op het vierde podium bij de ingang, was het op het IBA Parkstad Stage (voorheen de 3FM Stage) en de Brightlands Stage (de tent) tijd voor Jess Glyne en The Last Internationale.

De Zeeuwen van Bløf pakten vervolgens het hoofdpodium voor een uur lang hits, hits en nog eens hits. Er wordt weleens lacherig gedaan over de soms wat ingewikkelde teksten van de mannen uit Zeeland; in Landgraaf werd het stiekem toch allemaal woord voor woord meegezongen. Tot aan de Brand-krat werd er Omarmd en Alles is Liefde gescandeerd. Met een ‘zullen we het dan maar doen?’ luidde frontman Paskal Jakobsen de inmiddels grijsgedraaide megahit Zoutelande in.

Het was tevens de cue voor het duo van Oh Wonder want zij begonnen daarna direct op het IBA Parklandstage met hun vrolijke popliedjes. Zangeres Josephine Vander Gucht grapte, verwijzend naar haar achternaam, blij te zijn weer in haar ‘thuisland’ te mogen zijn. Maar liet ook horen dat ze haar Nederlandse achternaam totaal niet op z’n Hollands uit kan spreken. Geen probleem, we horen haar ook liever in het Engels. Relaxed sfeertje in de zon voor de storm van de avond aan kon breken.

Om half acht was het tijd voor een tweedeling van de Pinkpopbezoekers. De jonge garde verdween met hun snelle planga’s naar Stage 4 voor rapper Donnie en de meer traditionele Pinkpopbezoekers verzamelden zich voor Mainstage voor Snow Patrol. De Metro-verslaggever ontdekte dat beide optredens ook prima te combineren waren, aangezien Donnie zijn hitjes ‘180 linkerbaan’ en ‘Snelle planga’ in de eerste helft van zijn set zong, en Snow Patrol hun krakers Chasin’ Cars en Just Say Yes in de tweede helft ten gehore brachten. Qua indrukwekkend won echter Snow Patrol dat na een roerige periode vol drank en andere verleidingen weer stevig op het podium stond.

Een beetje jammer was het wel dat de laatste twee minuten van Chasin’ Cars overstemd werden door de beats van dj Oliver Heldens, die stipt op tijd met zijn set in de Brightlandstent begon. Overigens zag de rest van dat optreden eruit als een festival op zich. Een goed feestje dus. Tegelijkertijd konden de liefhebbers van nostalgie hun hart ophalen bij The Offspring op het achterste podium. De Amerikaanse punkrockers waren voor even terug van weggeweest, en daarmee die goede oude tijd van Why Dont You Get a Job.

En toen was het om half 10 alweer tijd voor de laatste act van de dag: Pearl Jam. Eddie Vedder en zijn mannen gaven alles wat ze hadden op de eerste avond van het festival dat in hun hart zit. De frontman stond dan ook uitgebreid stil bij zijn memorabele stage dive 1992 waarbij hij van een camerakraan het kolkende publiek in sprong. Vedder, gekleed in net zo’n groen Tivoli-shirtje als hij 26 jaar geleden aan had, vertelde dat hij deze week eindelijk te weten was gekomen dat de boze gebaren van de man die destijds de kraan bediende, niet aan zijn adres gericht waren, maar aan die van zijn collega’s. Zij moesten uitkijken dat de kraan hem niet zou lanceren als Vedder eraf zou springen. Na al die jaren kan de Pearl Jam-frontman weer rustig slapen. De stagedive heeft hij overigens niet opnieuw gedaan. Gelukkig maar, de beste man is immers al 53. Dat zou alleen maar verkeerd kunnen aflopen.

Wie iets aan wil merken op deze eerste Pinkpopdag, moet heel goed zoeken. Bezoekers werden niet alleen getrakteerd op een mooie, gevarieerde line-up, ook het weer deed vrolijk mee en schonk Langraaf een heerlijk zonnetje. En de nodige biertjes.