Ook de kids gaan los op DJ Paul Elstak
Wie denkt dat DJ Paul Elstak alleen wordt gedraaid door dertigers, omdat ze dan worden teruggevoerd naar de jaren 90, komt bedrogen uit. De geboren Hagenaar is immens populair onder studenten en hij draait zelfs op jeugdfeestjes. Al is zijn nieuwe track ‘Demons’ wellicht iets minder geschikt voor kinderoren.
Iedereen tegen wie ik zei dat ik jou ging interviewen begon ‘Rainbow in the sky’ te zingen. Heb je er een verklaring voor dat die plaat nog steeds ongekend populair is?
Ik had destijds totaal niet het idee dat mensen die plaat twintig jaar later nog steeds leuk zouden vinden. Het blijkt een tijdloos nummer te zijn. Qua sound heeft het de tand des tijds doorstaan, want het klinkt nog steeds heel sprankelend en goed. Als je het nu opnieuw zou moeten afmixen, zou het niet beter kunnen dan toen is gebeurd. Het klinkt totaal niet gedateerd. Jonge kids hebben er op de een of andere manier ook een klik mee. Het gaat van generatie op generatie. Misschien komt het omdat het snelle muziek is, ik weet het niet precies. Als er een formule voor was, zou iedereen dezelfde muziek gaan maken.
Is het ook wel eens irritant dat iedereen over ‘Rainbow in the sky’ begint?
Nee, nee, nee. Maar ik ben natuurlijk wel doorgegaan met het maken van andere muziek. Toen ik ‘Turbo’ uitbracht als titelsong van de film New Kids leerden veel jongeren mij pas kennen. Datzelfde geldt voor ‘Kind van de Duivel’ en ‘Engeltje’. Als ik alleen maar ‘Rainbow in the sky’ zou draaien, was het een stuk minder leuk geweest voor mij. Maar met de nieuwe dingen erbij maakt het ontzettend leuk.
Je hebt nooit heimwee naar de jaren 90, toen het allemaal begon?
Nee. Ten eerste maak ik het nu allemaal veel bewuster mee. Ten tweede zijn mensen meer open minded. Toen was er een tweespalt tussen happy hardcore en hardcore, dat kon echt niet samen. Als je door de ene scene als held werd gezien, dan werd je door de andere uitgekotst. Nu kan ik op alle feesten draaien: hardcore, 90’s, freestyle, noem maar op. Daar boor je nieuwe fans mee aan, want ik wil mee blijven tellen in plaats van dat ik word gezien als oudgediende.
Vandaar ook je nieuwe single Demons. Hoe lang ben je bezig met het maken van zo’n nummer?
Ik had het nog liggen, omdat het een van de opzetjes was voor de opvolger van ‘Kind van de duivel’. Dat werd uiteindelijk ‘Engeltje’, dus deze lag nog op de plank. Na de tracks met Jebroer wilde ik weer zelf iets uitbrengen, maar dan zonder rap en met Engelse zang. Ik heb singer-songwriter Jantine benaderd en zij heeft een tekst op de muziek geschreven. Al met al duurt zoiets in totaal een week.
Had je gelijk zoiets van: dit is een goed nummer?
Ja, ik vind het heel catchy. De muzieklijnen zijn lekker en de zang van Jantine is heel goed. Er zitten stukken in waarop de zaal lekker mee kan zingen. Het is niet echt voor de kids bestemd, want het is iets serieuzer.
In de jaren 90 ging het over vrolijke zaken als een rainbow in the sky en nu over een kind van de duivel en demonen.
Vroeger bedacht ik de teksten zelf en bij happy hardcore moest alles natuurlijk lekker luchtig zijn. Nu schrijf ik de teksten niet zelf, ik heb daar geen invloed op. Als Jebroer een toffe tekst over regenbogen had geschreven, dan had ik dat ook prima gevonden. Ik kan een tekst natuurlijk wel afkeuren. Maar het controversiële aan ‘Kind van de duivel’ maakte het nummer natuurlijk ook tot een succes. Het was net tot aan het randje.
Volgens sommigen zelfs over het randje, want in gelovige gemeenschappen mocht het niet worden gedraaid.
Dat heeft me heel erg verbaasd, want ik wist niet dat de kerk nog zo’n grote rol speelde in Nederland.
En nu kom je met Demons.
Maar dat heeft niets met geloof, de kerk of wat dan ook te maken. Het gaat over demonen die je zelf in je hoofd kunt hebben.
Maar wel weer een ‘donker’ onderwerp.
Dat vinden mensen tof. Het past er goed bij, want het is een stoere freestyle plaat.
Je bent al 28 jaar actief en hebt de nodige hits gescoord. Dan zou je denken dat je dik miljonair bent.
Mensen denken heel snel dat BN’ers allemaal multimiljonair zijn, typisch Nederlands. Maar daar is ons belastingstelsel niet naar, haha. Eind jaren 90 heb ik een slechte financiële periode meegemaakt, omdat mensen die dat soort zaken regelden hun werk niet goed deden. Ik was alleen met muziek bezig en kwam er pas later achter dat van alles mis was gegaan. Op een gegeven moment ben ik uit een dal gekropen en inmiddels gaat het weer goed. Al is het tegenwoordig wel moeilijker om geld te verdienen met een nummer dan vroeger. Je moet zo ongelooflijk veel streams op Spotify en views op YouTube hebben om er iets aan over te houden. Optredens zijn mijn belangrijkste inkomstenbron. Op zo’n avond draai ik vaak eerst de muziek van vroeger, waar de ouderen op los gaan. Als ik dan de nieuwere nummers opzet, trekken zij die lijn gewoon door tussen de jonkies.
Hoe lang kun je daarmee doorgaan?
Tot mijn hart het begeeft. Dit is het leukste dat er is.
Merk je wel dat je al 52 jaar bent?
Produceren kan ik altijd blijven doen, maar optreden… Vroeger kon ik dagen en nachten achter elkaar doorgaan. Nu moet ik mijn rust pakken. En ik train veel om er een beetje representatief uit te blijven zien. Kids moeten niet denken: wat staat daar nou voor oude dj met bierbuik achter de tafel?