‘Juf Ank’ overweldigd door succes De Luizenmoeder
Hallo allemaal, wat fijn dat je dit artikel leest. Hoogstwaarschijnlijk sprak het stemmetje in je hoofd de eerste woorden van dit artikel uit op de toon van Juf Ank. Ank is namelijk een doorslaand succes en kluistert wekelijks nog zo’n vier miljoen Nederlanders aan de buis.
Maar dat enorme succes overweldigt Ilse Warringa, zoals Juf Ank in het dagelijks leven heet, enigszins. „Ik dacht: heel Nederland is gestoord. Iedereen is gek geworden en er wordt in polonaise over me heen gewalst” vertelt Warringa aan De Volkskrant over haar bekende ‘Hallo allemaal’-liedje. De teksten voor de serie schrijft Warringa zelf, in samenwerking met ‘Anton’ oftewel Diederik Ebbinge. Aan het lied kleeft voor Juf Ank dan ook een persoonlijk verhaal.
Persoonlijke herinnering
„Dat stomme liedje is ontstaan uit een heel persoonlijke herinnering: mijn dochter oefende dat ooit op een harp, bij een cursus ‘toetsen en tokkels’ op de muziekschool. Het is dus niet eens van mij, ik heb het gewoon één keer gehoord en altijd onthouden. Ik zie haar nog voor me, met haar brilletje en die kleine handjes, heel onhandig: ‘hal-lo al-le-maal…’ Zo lief. En toen kreeg ik laatst, vlak voordat ik Popje (theatervoorstelling, red.) moest spelen in Deventer, ongeveer 26 keer dat fragment van DWDD doorgestuurd, waarin André van Duin, de volkskomiek, hossend op hoempamuziek met olifantenpoten over die herinnering heen banjerde. Dat stond zo volledig haaks op de intentie waaruit het was ontstaan… Toen barstte ik in tranen uit."
Tv vs. theater
Dat iedereen zo met een persoonlijke herinnering aan de haal gaat, viel de actrice in het begin zwaar. Ze kon haar lieve kleine meisje niet rijmen met de intense hysterie rondom het lied. „Ik kan er nu weer om lachen hoor, maar de hele hype is zó overtrokken." Nu Warringa op televisie komt, lijkt ze ineens heel wat te betekenen. Maar eigenlijk doet ze dit werk al meer dan twintig jaar. Alleen dan in het theater.
Nu ineens staat de actrice volledig in de kijker, terwijl ze eigenlijk niet veel anders doet dan ze al jaren heeft gedaan. Desondanks vindt de actrice het natuurlijk niet minder fantastisch om Juf Ank te spelen. Ze kan in het script de humor verwerken die zij zo heerlijk vindt: schurende, prikkelende humor. Het zijn de rare opmerkingen van de basisschoollerares die de serie zo leuk maken om te kijken. Het zijn geen kant-en-klare grappen die van het beeldscherm spatten, maar kleine opmerkingen die langzaam indalen en waar vervolgens om gegniffeld wordt. „Als ik tijdens het schrijven moet lachen, maar meteen denk: o nee, dit kan écht niet, dan weet ik dat het goed is" zegt Warringa.
Ze houdt ervan om te balanceren op het randje van fout en wat ons betreft mag ze dat nog heel lang blijven doen. Op televisie óf in het theater, want zoals het een echte juf betaamt geeft Ank ons een wijze les mee: „Het zou echt goed zijn als veel meer mensen naar het theater gingen."