Erik Jonk Entertainment 31 jan 2018, 07:00

Leestijd: 6 minuten

Ali B en Matteo Simoni: Patservrienden voor altijd

De een is een entertainmentveelvraat, maar acteren in een film deed hij nog nooit. De ander is een acteerkanon uit België, maar over de grens een onbekend gezicht. Samen zijn Ali B en Matteo Simoni patsers… in Patser.

„Nee”, antwoordt Ali (36) stellig. „Ik had van Ali gehoord, maar nog nooit in levenden lijve ontmoet”, reageert Matteo (30) op de vraag of de twee elkaar voor de filmset al kenden. De twee acteurs van Patser zitten samen in Amsterdam knus op een bank. Hoe anders is dat in de actiefilm over een bendeoorlog in ‘drugswijk’ ’t Kiel in Antwerpen, die tot Amsterdam en Colombia aan toe volledig uit de hand loopt. Het geweld is gruwelijk, het straattaalgebruik buitengewoon grof. Maar ja, dat is zoals het is.

Waargebeurde shit

‘Min of meer gebaseerd op waargebeurde shit’, wordt aan het begin van Patser (vanaf donderdag in de bioscoop) vermeld. In de waargebeurde shit draait het om vier Marokkaanse vrienden die maar wat graag patser wilden zijn en aan de haal gingen met een enorme partij cocaïne van Colombianen. De straatwaarde: miljoenen. En dus foute boel voor de patsers die vinden dat het leven geen kopie van een kopie van een kopie moet zijn: ‘Ik wil een fucking patser zijn, gerespecteerd door andere patsers en die elke droomgriet kan krijgen’.

Absolute hoofdrolspeler is Matteo Simoni, een man met een lange Vlaamse staat van dienst. Simoni heeft nog geen druppeltje Marokkaans bloed, dus de verslaggever herkent hem amper. Hij speelt de Belgische patser Adamo. De brute Amsterdamse patser, met de schitterende naam Hassan Kamikaze, is een flinke bijrol van ‘onze Marokkaan’ Ali B. Rapper, platenbaas, The Voice-coach, wat is Ali niet? Acteren deed hij echter nog nooit.

Goesting en hongerigheid

„Fijne vent”, zegt Matteo over zijn nieuwste tegenspeler. „Ali liet zich gelden. Op de eerste dag heeft hij de repetities helemaal overgenomen. Zijn goesting en hongerigheid waren fantastisch om te zien. Ali heeft me omvergeblazen.” Aan de andere kant van de rode bank is er net zoveel respect. Ali: „Ik ben een kansdenker, dus als je dan ziet wat zo’n Matteo kán. Alles wat hij heeft gespeeld kunnen we één-op-één in Nederland uitzenden.”

Matteo kon als ‘gewone Limburger’ ver gaan voor zijn rol. „Allez, het staat nogal ver af van de mens die ik ben en van alles wat ik gedaan heb. Maar ik houd van uitdagingen en ben graag een kameleon. Het vertrouwen wat ik van de regisseurs (Adil El Arbi en Bilall Fallah, red.) kreeg was onwaarschijnlijk. Ali kon zich niet meteen voorstellen dat Matteo een Marokkaan kon zijn. „Maar eenmaal aan het werk zag ik dat het gaat om inlevingsvermogen. Daar heb je empathie voor nodig waar Matteo waarschijnlijk mee geboren is. Vroeger had je vechtspellen waar poppetjes iets specifieks konden. Eén poppetje kon echter veranderen in iedereen, net als Matteo. Ik zie hem niet eens meer als Belg.”

Rotterdam, Antwerpen of… Urk

Genoeg lofzang. Dat Antwerpen veel meer is dan knus en die gezellige Vogeltjesmarkt, blijkt maar al te zeer uit Patser. Antwerpen is de Belgische drugsstad nummer 1, al denken velen misschien eerder aan Brussel. Ali reageert als een kenner: „Voor coke heb je een haven nodig. Dan kom je op Rotterdam of Antwerpen hè? Of Urk, hahaha.” Matteo: „Als je op de Belgische tv documentaires ziet, dan blijkt steeds dat Antwerpen de haven heeft waar je het gemakkelijkst drugs naar binnen smokkelt.” De cocaïne moet ook nog eens worden opgesnoven en daar is men in Antwerpen bepaald niet vies van. Matteo: „Testen van het afvalwater in de stad lieten zien dat het percentage cocaïne in het water hallucinant is. Waanzin.”

Of je tegen het geweld en taalgebruik kunt of niet: met deze film wordt kleur bekend, vinden de twee. Matteo: „De regisseurs durven een politiek statement te maken en tegen schenen te schoppen. Het hoeft niet allemaal braaf binnen de lijntjes. Het is toch tof om een discussie over jeugd in het algemeen en de Marokkaanse jongerengemeenschap in het bijzonder op gang te brengen? Dat een film een probleem aankaart?” Ali stemt in: „Het is fijn als een film een spiegel voor de samenleving is. Patser is een stukje van de spiegel die we te weinig te zien krijgen.”

Nooit zo hard gewerkt

De Marokkaan genoot van de nieuwe move in zijn toch al zo lange carrière. „Als ik eerlijk ben was het financiële rendement door mee te doen aan Patser voor mijn superlaag. Ik heb, sinds ik bekend ben, nog nooit zo hard gewerkt voor zo weinig geld. Toch heb ik het met héél veel plezier gedaan. Ik kijk erop terug als een geweldige periode uit mijn leven.” Matteo: „Echt waar??”

Ik kan bóós zijn jongen

De voldoening voor Ali lag hem ook in zijn personage, Hassan Kamikaze. „Ja, als Hassan in de film opduikt gebeurt er wel wat. Met de rol had ik verantwoordelijkheid en dat vind ik fijn. Bovendien ben ik competitief. Als ik opeens tussen een groep acteurs sta, wil ik er alles voor doen om bij de acteurs te horen die het meest overtuigen. Da’s de aard van het beestje. Als ik als Hassan woest moest zijn, dan visualiseerde ik twee uur lang dat mijn tegenspeler mijn kinderen iets wilde aan doen. Dan kan ik bóós zijn jongen en de dingen roepen die ik in de film roep.”

Terug naar de lofzangen. Matteo: „Ali is dan wel een ruwe diamant, samen met de regisseurs hebben we elkaar sterker gemaakt en zijn we tot grote hoogten gekomen. Zonder het samenwerken met hen had ik Adamo nooit zo kunnen neerzeten.” Waren patsers in werkelijkheid maar zo…

European Shooting Star

„Patser gaat voor Matteo volgens mij de doorbraak worden in Nederland”, zegt Ali B met overtuiging. De verslaggever verwacht nog wel wat grenzen verder, aangezien Simoni in februari bij de tien European Shooting Starts (grootste acteertalenten) op het Filmfestival van Berlijn hoort. „Serieus? Door Patser?”, vraagt ‘B’ gelijk aan zijn filmcollega. Ali: „Wat is dit, man? Dat wist ik helemaal niet. Nice! Sjiezus, fantastisch. Ja, Patser heeft echt een podium aan talent gegeven. Talenten ontdekken: in Ali B Op Volle Toeren, The Voice, The Voice Kids en voor mijn bedrijf, ik doe zelf niets liever dan dat.” Matteo bescheiden glimlachend: „Maar met alle plezier kom ik in Nederland nog wat klussen doen.”