Ingelise de Vries Entertainment 19 dec 2017, 11:04

Leestijd: 3 minuten

Schrijver Marieke Nijkamp wereldberoemd in Amerika

Grote kans dat de naam Marieke Nijkamp je nog niet zoveel zegt. In Amerika lukt het de Twentse daarentegen niet eens altijd om rustig over straat te lopen. De 31-jarige schrijver stond met haar debuutroman This Is Where It Ends (54 Minuten) binnen de kortste keren bovenaan de bestsellerlijsten van The New York Times. Nijkamp schrijft haar boeken in het Engels en laat ze dan pas vertalen. „Het is best leuk om het een keer in de andere volgorde te doen!”

Toevallig in het Engels

Maar de prangende vraag is natuurlijk als eerste: waarom schrijft een Nederlandse eigenlijk in het Engels? „Dat is eigenlijk per toeval zo gekomen”, vertelt Nijkamp aan Metro. „Ik heb jarenlang in het Nederlands geschreven. Tijdens mijn studie ben ik veel gaan reizen. Naar Londen voor theater, backpacken in Schotland en Ierland, dan maak je veel vrienden die geen Nederlands spreken. Ze waren benieuwd naar wat ik dan schreef en vroegen of ik het wilde vertalen. Toen ben ik gewoon in het Engels gaan schrijven.”

Meer dan Thea Beckman

Helemaal uit de lucht gegrepen is het ook niet, Nijkamp las als kind al veel in het Engels. „Ik had de lokale bibliotheek uit en de nieuwe boeken hield ik wel bij. Op een gegeven moment kwam Harry Potter uit, eerst in het Engels. Dan moet je wel. Daarnaast las ik graag young adult-boeken, in Amerika was dat echt al een opkomende categorie.” In de tijd dat Nijkamp opgroeit, moeten tieners het vooral doen met Tonke Dragt en Thea Beckman, de tienerthrillers zoals we die nu kennen, zijn er vooral in het Engels. „Dan lees je ook sneller in het Engels.”

Het genre is er een dat Nijkamp weet te grijpen. Sinds ze een jaar of tien is, schrijft ze, iets dat steeds serieuzer wordt. „Er waren voor This Is Where It Ends al een aantal manuscripten, waar niks mee gedaan is. Dat waren vooral leermomenten.” Tot er een boek van haar wordt gepubliceerd en ze ineens in de bestsellerlijst terechtkomt. „Het was plotseling een gigantisch succes, dat was zo onverwacht.”

Herkend in New York

Is Nijkamp nu een literaire rockster in Amerika? „Ik word wel herkend, het hangt ervan af waar ik ben. Het is een paar keer gebeurd, de laatste keer was voor de zomer in New York. Dat mensen je even staande houden, dat is echt heel erg vreemd. Totaal absurd, maar vooral ook heel erg leuk. Het is even een moment van contact.” Het is niet zo dat Nijkamp elke avond bij een andere talkshow aanschuift of elk tijdschrift siert. „In de Amerikaanse media is vooral aandacht voor het boek zelf. Vooral interviews zijn wat lastiger op zo’n afstand. Ik ben vaak maar even in het land, dus daar omheen doen we het via Skype of telefonisch.”

Vaker weg

Nijkamp is jaarlijks aan de overkant van de zee. „En ik zou het prima vinden als dat wat vaker wordt.” Toch heeft Nederland ook voordelen. „Amerika is op dit moment ook best wel een… Er gebeurt veel. Politiek gezien vooral, wat zijn weerslag heeft op de mensen daar. Soms is het ook lekker om even in de luwte te zitten. Maar het houdt me wel bezig. Als ik schrijf, komt dat meestal voort uit vragen over mensen of gebeurtenissen. Dat heeft een directe impact op wat je schrijft. Boeken zijn altijd wel in gesprek met de wereld eromheen, of de culturele context. Tegelijkertijd is niets veranderlijker dan de politiek. Je moet niet proberen boeken te schrijven over vandaag, maar over de samenleving zoals die nu is.”

Maar dat is voor nu even niet het belangrijkste. De focus ligt op Nijkamps tweede boek Before I Let Go (Voor Ik Je Loslaat), dat vorige week in Nederland uitkwam. „De lat ligt wel hoog na het eerste boek!” Wat het in Amerika gaat doen, is nog even spannend. Daar komt het boek net na de jaarwisseling uit.