Kasper Hermans Entertainment 22 dec 2017, 14:59

Leestijd: 3 minuten

Expeditie-winnaar tipt: Bereid je niet te goed voor

„Ik probeer het allemaal bij te houden", vertelt Carlos. De kersverse winnaar van Expeditie Robinson 2017 vergaarde de voorbije weken al een hoop bekendheid, maar sinds donderdagavond is het helemaal ontploft. Vooral zijn cijfers op Instagram wijzen dat uit. „Ik zat voor de finale op 36.000 volgers, inmiddels op 51.000."

Juichend rondjes

De berichten die hij ontvangt zijn heel uiteenlopend, maar wel louter positief. „Van ‘ik heb juichend rondjes door het huis gerend’ tot ‘ik had tranen in mijn ogen bij dat stukje over je familie’. Ja, heel bizar allemaal. Er komt nu zoveel op me af. Ik probeer er vooral van te genieten." En dus is hij ineens ook een bekende Nederlander. „Maar aanbiedingen om in andere programma’s aan te schuiven zijn er nog niet. Al moet ik zo wel naar RTL Boulevard."

Dat er nog geen interesse is, komt hem eigenlijk ook wel goed uit. „Ik hoop in het komende halfjaar de ALO af te maken. Ja, ik denk dat die studie mij wel geholpen heeft tijdens de Expeditie, dat gaf me wel een voorsprong. Daar leer je toch dingen die van pas komen. Je leert alleen al op tien verschillende manier een balletje te gooien.

Beetje inlezen

Verder bereidde Carlos zich dan ook niet heel erg voor. „Je kan je wel een beetje inlezen, maar sla daar niet in door", zo geeft hij als tip aan de mensen die volgend jaar van plan zijn om mee te doen. „Leren hoe je een vuurtje maakt of lezen wat je wel en niet kan eten is handig, maar uiteindelijk is elke dag daar anders. Je kan je daar niet op voorbereiden."

Ook voor de selectieprocedure raadt de Robinson-winnaar om niet te speciaal te willen doen. „Maak er in ieder geval geen act van en blijf gewoon bij jezelf. Die mensen maken dit programma al achttien jaar, dus als je een act gaat opvoeren prikken ze daar direct doorheen."

Gescheiden beginnen

De zeven die door de procedure heenkomen mogen zich dan melden in het programma. Voor Carlos en zijn drie mede-onbekende Nederlanders betekende dat, dat ze apart van de groep begonnen. „Dat was in het begin wel een voordeel, want je kreeg meer rust en je kwam gelijk verder in de Expeditie."

Later kreeg het viertal wel de rekening gepresenteerd. „Dan kom je erbij en kom je in een team waar mensen elkaar al heel goed kennen. Ze weten wat ze aan elkaar hebben en of ze elkaar kunnen vertrouwen", zo ondervond Carlos. Toch was hij aangenaam verrast door de BN’ers die hij ontmoette. „Natuurlijk had ik wat vooroordelen, maar die waren eigenlijk binnen één dag wel weggevaagd." Toch bleef zijn grote maatje Imke. „Met haar heb ik nog steeds wel contact. Sowieso hebben we met heel kamp Zuid nog een groepsapp."

Maar voorlopig zal hij die groepsapp vermoedelijk moeilijk kunnen vinden tussen de lading aan berichten. „Ik ga nog even liggen en ervan genieten."