Expeditie Robinson heeft Soundos sterker gemaakt
De meest besproken deelnemer van Expeditie Robinson staat vanavond in de finale van het programma. Aan Metro vertelt Soundos El Ahmadi (36) over vechten, haters en het overwinnen van angsten.
Het plan
Mijn plan was om daar even twee weken te gaan zitten. Beetje leren, beetje hongerlijden, beetje mezelf tegenkomen. Vooral dat laatste, want ik heb angsten van hier tot Tokio. Ik ben claustrofobisch en bang voor hoogtes, dieren, mensen, noem het allemaal maar op. Typisch Soundos. Ik wilde er echt iets uithalen, bikkelen. Alleen voor de ‘leuk’ meedoen was niet genoeg. Met die gedachte ging ik die kant op.
De groep
Na drie dagen wilde ik naar huis. Het was zo heftig. Je wordt geconfronteerd met het ‘daar zijn’, de omstandigheden, het afkicken van alles wat je gewend bent en de groep. Ik zat meteen al niet op mijn plek op Kamp Zuid. Ik werd genegeerd en ik kreeg niet de kans om er nog bij te horen. Het was verschrikkelijk. De kijker zag wel mijn frustratie, maar niet hoe ik genegeerd werd. Wat dat betreft snap ik de kijker wel, die zei: wat een hysterisch mens. Maar zij zagen mij niet huilen, zagen niet dat ik alleen was. Je zag wel ‘Soundos zondert zich af’, maar niet waarom ik dat deed.
Vechten
Ik zei tegen mijn kampgenoten: prima als jullie mij weg gaan stemmen, dat hoort erbij en ik lieg ook in ieders gezicht, maar je moet buiten het spel om ook normaal met elkaar omgaan. Daar werd geen gehoor aan gegeven. Ik heb een paar dagen gehuild, ook bij de interviews, maar dat is niet gebruikt. Toen ik die proef verloor en ik op het eiland van de onbekenden kwam, kon ik even bijkomen. Toen ging ik in de overlevingsstand. Bam! Ik ging vechten. Ik dacht steeds: wacht maar, ik kom terug.
Sterkte vrouw
Ik heb op sociale media echt hele nare en racistische shit over me heen gekregen. Dat was ik al wel gewend na mijn optredens in De Wereld Draait Door, maar ik heb nu ook weer lekker veel mensen geblokkeerd op Instagram. Er is veel haat omdat ik een Marokkaan ben, merk ik. En ik ben een sterkte vrouw, denk dat ik grappig ben, ben zelfverzekerd, en dat willen sommige mensen niet zien. Als vrouw moet je mooi zijn en je mond houden. Maar ik had het allemaal ingecalculeerd. Ik had het al tegen mijn impresariaat gezegd: ik ben jullie nieuwe artiest, maar mensen gaan me haten. Maar dat gaat omslaan, let maar op.
Overwinning
In het programma zag je mijn kwetsbaarheid minder, maar ik heb de makers nooit iets kwalijk genomen. Zij wisten hoe het zou gaan en voor het verhaal was dit tof. Natuurlijk heb ik een paar keer op het punt gestaan om te zeggen: hou op. Maar ik dacht ook: De hype van ‘iedereen haat Soundos’ waait wel weer over. En het is nu helemaal omgeslagen, ik krijg niks meer van haat.
Sterker
Ja, het was het waard. Ik heb heel veel geleerd. Ik ben echt een sterkere moeder geworden. Ik ben minder angstig. Mijn kind begon mijn angsten over te nemen en dat is gestopt. Ik haalde haar op en de juf zei: ze zei ik wil net zo sterk worden als mama. Mijn dagelijks leven is nu relaxter. Het spel spelen vond ik trouwens wel echt leuk. Lekker liegen, acteren. Hoe erg je je er ook aan geïrriteerd hebt: ik heb het programma gemaakt. Ik zeg weleens: ik ben blij dat ik niet met Soundos in het seizoen zat, want dan waren mensen me nu alweer vergeten, haha!
Finale
Het wordt een mooie finale. Kaj, Carlos en ik zaten voor het begon bij het kampvuur en zeiden: het boeit ons niet wat er gebeurt. We zijn alle drie Robinsons, het is ons om het even wie er wint. We hebben elkaar omhelst en gezegd: doe je best, het is bijna voorbij. Als je straks hoort Carlos heeft gewonnen of Kaj heeft gewonnen of Soundos heeft gewonnen, dan denken de andere twee: lekker naar huis. Maar het wordt sowieso fokking spannend!
Expeditie Robinson – de finale, donderdag om 20.30 uur bij RTL 5