Redactie Metro Entertainment 14 dec 2017, 06:00

Leestijd: 2 minuten

Boekenrubriek: Titels van Thomas

Om de week schrijft auteur Thomas Heerma van Voss op deze plaats over pas verschenen boeken. Wat hem opvalt, wat hem bijblijft, wat hem raakt. En wat uw aandacht verdient. 

Art Rooijakkers en anderen – Molboekje 2018

Het voorspel is begonnen. Op 6 januari begint het nieuwe seizoen Wie is de Mol? en zoals ieder jaar gaat dat gepaard met een hoop aankondigingen, vroegtijdige verdenkingen en teasers. En met het zogeheten molboekje: een kleine, handzame uitgave die helemaal in het teken staat van het aankomende seizoen 18. Alleen voor diehards, dit: die zullen vast genoeg plezier beleven aan deze opsomming van kandidaten-interviews, dagboekflarden van Art Rooijakkers en zelfs een paar pagina’s programmageschiedenis. Maar inhoudelijk heeft het allemaal weinig om het lijf. Het boekje bestaat zelfs voor een groot deel uit lege pagina’s – om vol te schrijven wanneer het seizoen eenmaal begint. Tja. Dan is een blanco kladblok toch een stuk goedkoper.

Haruki Murakami – De moord op Commendatore (Deel 1: een idea verschijnt)

Bij vrijwel elke nieuwe Murakami-uitgave krijg ik het idee dat ik te veel op details let, dat ik een aansteller ben die zich verliest in technische kanttekeningen. Ook bij zijn nieuwe De moord op Commendatore stoorde ik me aan allerlei bijzinnetjes; iets gebeurt ‘onverwacht, als een donderslag bij heldere hemel’, een paar bladzijden daarna staat: ‘de grond onder mijn voeten was bijna volledig weggeslagen’, weer even later: ‘mijn hart [werd] door haar gestolen, alsof ik door de bliksem was getroffen’. Hoe kan iemand die zulke clichés uit zijn pen krijgt zo hoog worden aangeslagen en zelfs jaarlijks worden voorgedragen als belangrijke Nobelprijs-kandidaat?

Toch zit in deze (halve) nieuwe roman ook de onmiskenbare Murakami-charme: dit verhaal over een schilder wiens vrouw onverwacht bij hem weggaat en die zich daarop terugtrekt in een afgelegen huis, wordt steeds levendiger en avontuurlijker, mythischer ook. En het is allemaal opgeschreven in een weliswaar uitgebreide maar toch bijzonder toegankelijke stijl. Toen het me eindelijk lukte langs de herhalingen en merkwaardige zinnen heen te lezen merkte ik zowaar: ik kijk stiekem uit naar deel 2, dat in januari 2018 zal verschijnen.

Joris van Casteren – Een botsing op het spoor

De slagbomen zijn dicht, maar zij staan midden op de rails: een moeder, een dochter en hun vijf honden. Alleen een van de honden overleeft het. In Een botsing op het spoor vertelt Joris van Casteren het verhaal over deze koude novemberochtend in 2016, over de stoptrein die reed tussen Roermond en Nijmegen, over de bloederige zelfmoord midden op het spoor. Getuigen komen aan het woord, reizigers, betrokken agenten, nabestaanden, de machinist die hoort hoe de lichamen worden vermalen door zijn toestel. Het wordt allemaal helder opgeschreven, vol citaten en feitelijke omschrijvingen – Een botsing op het spoor is eigenlijk een uitgeschreven documentaire. Weinig op aan te merken, maar helaas ook: zonder iets van onverwachtse onthullingen of inzichten.