Gerard Butler: Het is akelig hoe actueel de film is
Metro International sprak met de Schotse acteur Gerard Butler (48), hoofdrolspeler in bioscoopsucces Geostorm.
In de film concurreer je veel met je broer Max. Heb jij in het echte leven eenzelfde relatie met je broer?
Nee. ik heb geen competitieve relatie met mijn broer. Competitie, jaloezie en humor ervaar ik het meeste met mijn vrienden. Zij zijn als broers voor mij en we hebben een nauwe band. Zij spreken mij aan op mijn gedrag en laten me nergens mee weg komen.
Hou je wel van de dynamiek tussen jou en Max in de film?
Het script is erg goed geschreven, want we hebben niet veel scènes samen. Het heeft heel veel tijd en werk gekost om deze dynamiek aan het begin van de film over te laten komen. Het is ons gelukt om al in de openingsscène, die zich afspeelt in de senaat, de levensverhalen en de gekozen paden van beide karakters neer te zetten.
In de film wordt ook de tijd genomen om de relatie tussen jou en je dochter te laten zien.
Dat was een lastige klus. Het is niet eenvoudig om de verhaallijn over het potentiële einde van de wereld en de mensheid te combineren met die van een liefdevolle relatie tussen een vader en een dochter. Ik ben van mening dat we dit bijna moeiteloos hebben gedaan.
Voelde je een natuurlijke band met haar?
Ze is geweldig. Ik heb nog nooit met zo’n getalenteerd kind gewerkt. Ze veegde de vloer met me aan. Ongelooflijk en inspirerend. Ze is de aardigste, liefste, meest geïnteresseerde en nieuwsgierige kleine meid die ik ken. Iedereen werd verliefd op haar. Ik werd overvallen door de natuurlijke band die er tussen ons was.
Denk je dat deze film goed past binnen de huidige tijdsgeest?
Jazeker. Het is fictie maar met een waarschuwende toon. Het idee voor de film was in eerste instantie gebaseerd op de wereldwijde opwarming van de aarde en wat we daartegen kunnen doen. Op het gebied van wetenschap, maar ook kijkend naar hoe wij als mensen een front kunnen vormen om dit te verslaan. Het is akelig hoe actueel de film nu is geworden. Het is een rampenfilm, maar bij dit soort films lijkt het steeds vaker te gaan over wat er daadwerkelijk gaande is in de wereld. Of het nu gaat over aardbevingen, stormen of terreuraanslagen. We leven in een gekke wereld. Dit soort films bieden mij de mogelijkheid om te ontsnappen aan de zorgen van het alledaagse leven en de gekte toe te laten binnen de veilige kaders van het filmscherm. Ik laat dit soort verhalen graag daar. Op een bepaalde manier zou ik willen dat deze filmwereld de wereld is waarin wij leven.
Waarom?
Omdat er in die wereld helden zijn en er altijd een antwoord te vinden is. Men weet wat ervoor nodig is om tegen die uitdagingen in opstand te komen.
Wat is jouw inbreng in de strijd tegen klimaatverandering?
Ik recycle en doneer aan organisaties die zich daarmee bezighouden. Een van de redenen waarom ik besloten heb om deze film te maken, is ook om deze boodschap over te brengen. Ik denk dat het belangrijk is om mensen daarvan bewust te maken. Dat is ook mijn inbreng.
Het is niet de eerste keer dat je de wereld redt op het filmscherm. Hoe denk je dat je zou handelen tijdens een echte ramp?
Ik ben in de buurt geweest van heel veel rampen. Ik was in New York tijdens de aanslagen op 11 september 2001, in Londen tijdens de terreuraanslagen in het openbaar vervoer op 7 juli 2005, in New York tijdens orkaan Sandy en in Los Angeles tijdens de bomaanslag drie straten verwijderd van mijn appartement zo’n 2 jaar terug. Ik ben ook in de buurt van rellen geweest. Ik vind dat ik altijd kalm ben gebleven in deze situaties.
Het ziet er heel natuurlijk uit hoe jij al die computers bestuurt. Maar volgens mij is het niet helemaal jouw ding.
Nee, ik ben er verschrikkelijk onhandig mee. Dat is misschien wel mijn grootste acteerprestatie in de hele film. Ik vind het leuk om me in verschillende situaties te begeven. Mijn karakter Jake is een sterke vent, maar een beetje een nerd en ongemakkelijk. Ik heb ook zulke vrienden.