Daisy Heyer
Daisy Heyer Entertainment 15 sep 2017, 
Leestijd: 3 minuten

Syrische vluchteling ontroert in Hello Goodbye

De jongen die vertelt over zijn vlucht uit Syrië kan na anderhalf jaar eindelijk zijn moeder in de armen sluiten. / Screenshot Hello Goodbye

Tijdens de uitzending van Hello Goodbye donderdagavond regende het positieve reacties op de uitzending. Vooral het verhaal van een Syrische vluchteling bezorgde de televisiekijker kippenvel.

Naar het einde van de aflevering van Hello Goodbye toe belandt Joris Linssen bij een jongeman die met een mooie bos bloemen bij de aankomsthal op Schiphol staat te wachten. „Wat een prachtige bos bloemen”, zegt Linssen vriendelijk tegen de man, die hem glimlachend bedankt. Ze blijken voor zijn moeder te zijn.

Als Linssen de jongen vraagt waar zijn moeder vandaan komt, zien we hem zichtbaar even twijfelen of hij antwoord moet geven. „Uit Syrië”, zegt hij dan.

Geen afscheid

De jongen blijkt zijn moeder al anderhalf jaar niet gezien te hebben. Ze komt nu uit Syrië naar Nederland toe en de jongen is dolblij dat hij haar weer kan zien. „Ik ben heel blij, vooral omdat ik nu met mijn hele gezin hier mag zijn.

„Ik heb geen afscheid genomen van haar en nu mag ik haar weer zien. Dat is heel fijn”, vervolgt de jongen in het Nederlands. Hij vertelt Linssen dat hij met zijn vader en zus naar Nederland is gevlucht. Zijn moeder kon niet mee omdat ‘de weg naar hier heel moeilijk is voor vrouwen’.

„Je moet lopen, rennen, de trein nemen… je slaapt zo vijftien dagen lang niet. Ja, soms twee uurtjes in de trein. Mijn moeder is oud en met mijn vader en zus had ik het al heel moeilijk. Met mijn moeder erbij zouden wij het zeker niet redden. Het is heel zwaar. Je hebt echt mannen nodig. Daarom zie je ook vooral mannelijke vluchtelingen, omdat de weg echt heel moeilijk is voor vrouwen.”

Wildernis

Aan Linssen vertelt de vluchteling dat een van de moeilijkste momenten een tocht van zes uur door de wildernis was. „De grond was heel modderig en mijn vader werd na een half uur al te moe. Er waren Turkse en Syrische soldaten aan de grens. We hoorden schoten en op een gegeven moment konden mijn vader en zus niet meer lopen. We moesten over prikkeldraad. Ik was heel erg bang iemand van mijn gezin kwijt te raken, ook omdat het mijn beslissing was het land uit te gaan.”

De vluchteling vertelt dat hij zijn vader op de rug droeg en vanwege het gewicht de tas met medicijnen van zijn vader moest dumpen. Met behulp van de andere mannen waarmee hij vluchtte wist hij zijn vader, zus en zichzelf uiteindelijk in veiligheid te brengen. De weg over het prikkeldraad wordt omschreven als ‘heel pijnlijk’.

De vluchteling vindt het moeilijk dat hij het leven van zijn gezin in gevaar heeft gebracht omdat hij wilde vluchten. „Je zou ook kunnen zeggen dat je leven van je vader gered hebt door hem te dragen”, zegt Linssen tegen hem. „Ik vind dat ik gewoon mijn best heb gedaan. Ik deed wat ik kon. Ik heb niets gedaan wat onmogelijk is”, sluit hij af, waarna we zien hoe de jongen zijn moeder na anderhalf jaar weer in de armen sluit.

Ontroerd

Veel kijkers zijn ontroerd door het verhaal van de Syrische vluchteling.

De uitzending van Hello Goodbye kun je hier terugkijken. Het fragment met de vluchteling is te zien vanaf 33:20.

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.