Mario Wisse Entertainment 21 feb 2017, 08:18

Leestijd: 4 minuten

Dj Sophie Francis: eerst Miami, daarna eindexamen

De 18-jarige Nederlandse scholiere Sophie Francis tekende onlangs een contract bij Spinnin’ Records en is als meisje een opvallende verschijning in de door mannen gedomineerde dj- en producerswereld.

Sophie Francis vindt dat er te weinig uren in een dag zitten. Ze leert zich een slag in de rondte voor haar examens – aan de Internationale School in Eindhoven volgt ze een opleiding die vergelijkbaar is met atheneum – en schiet daarnaast pijlsnel richting de top van de dancewereld. Met alles wat daarbij komt kijken. „Nu ben ik een paar weken hard aan het leren en in maart vertrek ik naar Ultra in Miami, echt super vet. Daarna heb ik eindexamen.” Voor de leken onder ons: het Ultra Music Festival is het grootste elektronisch muziekfestival ter wereld.

Hoe reageerde je toen je hoorde dat je in Miami mag draaien?
Het enige wat ik riep was: what the fuck! Meer kon ik niet zeggen. Het was trouwens twee keer geweldig nieuws in één telefoontje want ik hoorde ook dat ik van de zomer ook twee keer op Tomorrowland sta. Ik kan echt niet wachten! Nu moet ik nog veel optredens afwijzen omdat ik te veel huiswerk heb. Straks hoeft dat niet meer.

Wat voor muziek maak je?
Mijn stijl kun je niet echt in een hokje stoppen. Het is pop, house, dancehall, future bass, trap, tropical en urban, met heel veel goede energie. Ik wil dat je er blij van wordt. Daar gaat het om.

Je leeft de droom van velen. Voel je dat ook zo?
Ik voel in elk geval dat het mijn eigen droom is die ik leef. Straks mag ik fulltime de wereld rondreizen met mijn muziek. Dat is zo verschrikkelijk cool.

Wat is het beste optreden dat je tot nu toe hebt mee gemaakt?
Valencia waar ik voor 35.000 mensen draaide die helemaal uit hun dak gingen. Dat geeft je een mega adrenaline-rush. De tijd in de dj-booth staat gaat dan ontzettend snel voorbij. Anderhalf uur lijkt vijf minuutjes.

Wat is de beste show die je zelf ooit zag?
Wat performers betreft die een goede connectie hebben met het publiek: Steve Aoki. Hij nodigde me vorig jaar uit op 7th Sunday en toen hebben we later samen gedraaid in een club op Mallorca, beide keren was het geweldig. Hij heeft zo’n power en neemt het publiek helemaal mee.

Je staat dus ook samen met de gearriveerde sterren op het podium. Zo zag ik je ook met Martin Garrix op Mallorca. Wat voor jongen is hij?
Een supertoffe. Heel down-to-earth, praat met iedereen en doet tegen iedereen normaal. In dat opzicht is hij echt een voorbeeld voor mij. Het succes is hem niet naar het hoofd gestegen.

Jij wordt nogal eens met hem vergeleken omdat je ook zo jong bent en hard gaat. Wat vind je van die vergelijking?
Op zich vind ik dat een eer. Maar nu is het een beetje zo dat iedereen mij kent als ‘de vrouwelijke Martin Garrix’, en ik denk dat hij dat een beetje beu is, haha. En ik zou willen dat ze mij kennen als Sophie Francis.

Ik zie op YouTube dat er behalve complimenten ook kritiek is. ‘Ze wordt gehyped’, ‘Ze kan niet mixen’, ‘Ze heeft een ghostproducer’, ‘Ze heeft een rijke vader die dit voor haar regelt’ – dat soort dingen. Hoe ga je daar mee om?
In het begin vond ik dat verschrikkelijk. Bovendien is het grote onzin. Dat ik een ghostproducer zou hebben, is niet waar. Ik werk vaak met andere schrijvers en producers samen – net als de meeste andere artiesten – die ik ook altijd credits geef. Maar ik heb met een paar grote dj’s gepraat en die zeggen: dat hoort er nu eenmaal bij. Over het mixen: kom maar een keer naar mijn show en zie het voor jezelf, haha. En dan de dingen die ze zeggen over gehyped en rijk… Dat soort onzin is oneerlijk en sommige comments zijn heel seksistisch. Zeker wanneer je een meisje bent want meisjes moeten zichzelf drie keer zo hard bewijzen. Daarom zijn er ook zo weinig bekende vrouwelijke dj’s.

Is het echt zo’n mannenbastion?
Enorm. Als een jongen staat te draaien wordt door niemand in de gaten gehouden, die staat gewoon lekker te mixen. Als ik draai, staat er soms vijf man op mijn handen te kijken. Hebben ze een weddenschap afgesloten, zo van ‘die mixt niet echt, wedden?’. Dan zijn ze zelfs verrast dat ik kan mixen. Maar gelukkig gebeurt het steeds minder vaak. Ook hoor ik vaak hele seksistische opmerkingen over hoe ik hier gekomen ben, zo erg dat ik het niet eens kan herhalen. Nogmaals onzin en niet eerlijk.

Merk je onder collega’s iets van kritiek?
De grote dj’s vinden het leuk. Die vinden het cool dat er ook eens een keer een meisje is, een die het ook echt goed kan. De minder bekende hebben soms kritiek, maar dat is vaak jaloezie, of ze zien mij als een bedreiging (lacht).