Mario Wisse Entertainment 30 nov 2016, 07:31

Leestijd: 3 minuten

Unknown Brood: het kruimelspoor van Herman Brood

Dennis Alink over zijn documentaire over rock-‘n’-roll legende Herman Brood. Unknown Brood gaat donderdag in première.

Filmmaker Dennis Alink was 11 jaar en zat op de lagere school in Oldenzaal toen Herman Brood een eind aan zijn leven maakte door van het Hilton Hotel te springen. De nu 27-jarige filmmaker maakte Neerlands grootste rock-‘n’-roll legende dus nooit bewust mee. „Helaas. Ik kende als kind alleen De Fles, die cover van hem met André Hazes.”

Dat veranderde toen Alink het huis uit was en de rockmuziek ontdekte. Hij ging in Amsterdam aan de Filmacademie studeren en leidde ook zelf een leven met een hoog rock-‘n’-roll-gehalte. „Als je het feesten lang genoeg volhoudt, komen die teksten van Herman Brood tot leven. Liedjes waarin hij drugs, zuipen en de goot romantiseert. Ik meende dat hij precies wist hoe je het leven moest aanpakken en dat vrije seks, drank en drugs voor een te gek bestaan zorgden. Brood heeft het begrepen, dacht ik.”

Cha Cha

Alink raakte gefascineerd en organiseerde een vertoning van Cha Cha, een film uit 1979 waarin Brood op zoek is naar zijn wortels. Bij die voorstelling was ook Koos van Dijk aanwezig, de markante manager van Brood. „Die wist dat ik op dat moment bezig was met een andere documentaire en zei tegen mij: als jij documentaires kan maken, dan kun je misschien hier ook wat mee. Kwam hij met een doos met bandjes uit de privécollectie van Herman aanzetten die niemand ooit had gezien.”

Alink ging meteen aan de slag. Hij putte uit de doos privé-materiaal en sprak met bijna iedereen die er in het leven van Brood toe deed, van zijn familie tot leden van verschillende bezettingen van zijn band Wild Romance en vage vrienden en exen. Vier jaar en veel bloed, zweet en tranen later ziet Unknown Brood het licht. Een documentaire over ‘het kruimelspoor dat Brood achterliet dat antwoord geeft op de vragen die zijn dood heeft opgeroepen’, aldus Amstelfilm dat Unknown Brood uitbrengt.

Charmant

Herman Brood heeft hard gewerkt om een mythisch figuur te worden en niet alleen door zijn muziek en schilderijen, vertelt Alink. „Die tapes heeft hij niet voor niks nagelaten. Herman wilde dolgraag een mythe zijn en regisseerde zijn leven zorgvuldig, ondanks de drugs. Wat ik heel graag wilde is zijn persoonlijke verhaal vertellen. Op jonge leeftijd was hij al bezig met het idee van zelfmoord en ik dacht: hoe ziet je leven er uit als je daarmee worstelt? Wie was die man die altijd onder invloed, charmant en egoïstisch was en ondertussen de media kon bespelen als geen ander?”

Dat is waar Alink met zijn film een antwoord op wilde formuleren. Zonder daarbij voorbij te gaan aan de mindere kanten van de knuffeljunk die overal mee leek weg te komen. „Dat zou niet terecht zijn geweest. Hij heeft dingen gedaan en nagelaten die erg zijn. De manier waarop hij met zijn zoon Marcel is omgegaan bijvoorbeeld, die hij te weinig aandacht heeft gegeven. Ook zijn er brieven en voicemails van naasten van Herman die door merg en been gaan.”

De vier jaar die Alink aan zijn film wijdde zijn goed besteed, vindt Alink. „Documentairemakers zijn altijd op zoek naar goede verhalen en zo’n goed verhaal als dit kun je niet laten liggen. Dit moest gemaakt worden.”

En hoe gaat het nu met de rock-‘n’-roll in zijn eigen leven? „Ik doe het wat rustiger aan maar kan garanderen dat het niet saai wordt, haha.”