Beauty and the Beast: weg van de waan van de dag
Recensie: Beauty and the Beast. * Producent: Stage Entertainment Nederland. * Genre: familiemusical. * Met: Anouk Maas en Edwin Jonker. * Gezien: première zondag 13 december, AFAS Circustheater Den Haag. * Beoordeling: 4 uit 5.
35 miljoen mensen hebben de musical Beauty and the Beast gezien en daar komen er door Nederland weer een berg bij. Zoveel werd zondag aan de Noordzeekust wel duidelijk, waar de Disneyshow weer van stal is gehaald (tien jaar geleden voor het laatst, met Chantal Janzen en Stanley Burleson) en exclusief te zien is.
Anouk Maas en Edwin Jonker, belle en het beest.
Erg? Welnee. Een nieuwe generatie kan weer heen en werden sprookjes ons vroeger ook niet 180 keer voorgelezen? Welnee, als je de 2015-uitvoering ziet. Wat vooral klopt is het plaatje, want je wordt betoverd daar in het Circustheater. Van Anton Pieckdorpje, tot duister bos en geweldig betoverd kasteel van het beest dat ooit een prachtige prins was. En oh, die baljurk van Belle met 2500 Swarovskistenen… Alleen de start is al door een ringetje te halen met een geprojecteerd sprookjesboek en de onvermijdelijke woorden ‘lang geleden’.
Het verhaal daar komt ‘niemand’ voor, dat kennen de meesten wel. Beauty valt natuurlijk voor de schoonheid die van binnen zit bij die lompe lelijkerd van een prins die tot beest werd vervloekt. We weten dat zijn personeel in huisraad verandert en dat belle en het beest voor elkaar gaan vallen, maar wat maakt dat uit als de plaatjes en vooral de zang dik in orde zijn.
Wel verwacht
Anouk Maas kan de hoofdrol aan (wel haar beste na Flashdance en The Sound of Music tot nu toe), dat hadden we verwacht. Dat geldt ook voor Tony Neef als kandelaar Lumière met z’n Franse accentje en Jorge Verkroost als gekke Lefou. Dat doet overigens niets af aan de prestaties van deze drie. Ze voelen zich op dit sprookjestoneel als een vis in het water en geven het publiek dat waarvoor zij gekomen zijn: kwaliteit op familiemusicalgebied. Terugkomend op hoofdrolspeelster Anouk Maas: zij beloofde een Belle met ballen. Daar slaagt ze in, wat ze bijt tegen het beest prima en vermakelijk van zich af.
Loeki Knol (mevrouw Pot) met Beauty en Beast tijdens de titelsong.
De (geweldige en fijne) verrassingen van deze voorstelling heten Edwin Jonker en Freek Bartels. Jonker en Bartels, de ene het heerlijk schreeuwende en later zachte beest; de ander Gaston, de onuitstaanbare zak hooi van een jager die op Beauty valt, treden volstrekt buiten hun comfortzone en dat is prachtig om te zien. De twee zijn ook vocaal (de bas van Bartels!) uitstekend op dreef en dat is mooi meegenomen.
Uitblinker Freek Bartels als Gaston met Anouk Maas.
Die prettige stem geldt ook voor Hugo Haenen als rare uitvinder en vader van Belle. Zijn rol is echter klein, maar hij pakt zijn moment in duet met Anouk Maas wel.
Valt er dan niets te klagen? Nee, eigenlijk niet. In Den Haag wordt een sprookje op een prima en – zoals gezegd – betoverende manier gebracht. En daar komt het musicalpubliek voor: even weg van de waan van de dag.
De andere prettige verrassing, Edwin Jonker als het beest.