Opvolger Nieuwe Wildernis: ode aan oeroud landschap
De makers van De Nieuwe Wildernis trakteren de bioscoopganger op een nieuwe natuurfilm. „Om ons eigen land te herontdekken”, zegt regisseur Mark Verkerk. In Carice van Houten en Bram van der Vlugt, de man die jarenlang rond 5 december een prominente rol vervulde, vond hij de vertellers.
Bosolifanten
Ruim 700.000 mensen bezochten in 2013 De Nieuwe Wildernis, een bejubelde film over het piepjonge natuurgebied De Oostvaardersplassen in Flevoland. Dat smaakte naar meer, zo vonden Verkerk en zijn team. Nu is daar Holland, Natuur in de Delta, om de natuur in eigen land – die oeroude delta waar ooit ook nijlpaardachtigen en bosolifanten woonden – te (her)ontdekken.
Carice van Houten en Bram van der Vlugt nemen je met rustige vertelstem mee aan de hand van vijf hoofdpersonages: het stekelbaarsje, de haas, de bever (wat een knaag- en bouwgigant is dat zeg!), de zeearend en het pimpernelblauwtje. Voor die laatste, een vlindertje, is in de Hollandse delta nog maar één veldje over om te leven.
Zo bevat deze natuurfilm meer prachtige verhalen. Over de barre tocht van het stekelbaarsje van zout naar zoet water en vice versa bijvoorbeeld, om zich te kunnen voortplanten. Over de eeuwige trouw tussen bevermannetjes en –vrouwtjes. Of over de continu schransende zeearendjongen, die eenmaal het vogelbuikje rondgegeten aan hilarische vlieglessen beginnen. Mooie bijrollen in Holland, Natuur in de Delta zijn weggelegd voor de ooievaar, ringslang, fuut en rivierkreeft.
Een titelsong van Waylon en de muziek van het Metropole Orkest maken de film nog sfeervoller dan hij al is. Dat de vijf hoofdpersonages allemaal een afgerond verhaal hebben, is knap. Daar kwam wel een portie geluk bij kijken, zo gaf producent Ton Okkerse aan Metro toe. Met name een van de slotscènes, waarbij de rups verandert in het pimpernelblauwtje (we verklappen verder niets), was zo’n geluksmoment en nooit eerder op film vastgelegd. Knap.
De producent
Foto: Marlies Wessels
Ton Okkerse, producent van de film: „Waarom het herontdekken van eigen land? Ik ben bijna 60 jaar en leerde de natuur kennen bij de boerensloot en uit Verkadealbums. Als filmmaker merk ik dat we de hele wereld zien in al z’n glorie, maar ons eigen land kennen we eigenlijk niet meer. Na het zien van Holland, Natuur in de Delta denk je volgens mij ‘wow, wat zit er veel leven in die poel en die sloot en wat een samenhang’. Er zijn mooie verhalen over Nederland. Dat we nog maar één veldje voor het pimpernelblauwtje hebben bijvoorbeeld, bij Den Bosch. We vormen met z’n allen nu een multiculturele samenleving en hebben de Hollandse natuur niet allemaal van onze ouders meegekregen.”
Lees ook: Metro mee de natuur in en een cast met sterallures.
„Als makers vonden we het daarom mooi om ons land te herontdekken, naast alle buitenlandse films. Om de strijd tegen het water te laten zien; dat er van de natuur niet te winnen valt en dat je moet meebuigen. En dat wat we als Nederlanders daarbij bedenken, nog handig naar het buitenland exporteren ook. Aan de film is een groot educatieproject gekoppeld op bijna vijfduizend basisscholen. Dat is te gek, want het project (elf lessen, red.) zal jaren blijven circuleren op die digi-schoolborden. We willen de scholieren en de bioscoopganger laten zien hoe de natuur werkt en dat je daar een beetje rekening mee moet houden. Daarom is het een brede familiefilm geworden, voor 4 tot 88. Holland, Natuur in de Delta is wat gelaagder en zachter dan De Nieuwe Wildernis, meer een ode aan het Hollandse landschap.”
Holland, Natuur in de Delta draait vanaf donderdag 24 september in ruim 150 bioscopen.