Erik Jonk Entertainment 15 feb 2015, 17:45

Leestijd: 4 minuten

RENT als bekende theatertitel pakt goed uit in M-Lab

Recensie: RENT. * Productie van: M-Lab, Amsterdam. * Genre: rock-musical. * Gezien: première, zaterdag 14 februari. * Beoordeling: 4 uit 5..

Het is niet de gewoonte van theater(laboratorium) M-Lab in Amsterdam-Noord om een beroemde titel te programmeren. Maar ja, twee jaar geleden was het theater aan het IJ op sterven na dood en dan probeer je wel eens wat.

Niet dat dat zo werd gecommuniceerd. Nee, de fans hadden het een keer voor het zeggen. Zo moest Broadwayhit RENT naar Nederland voor tien dagen terugkeren (Joop van den Ende bracht de rockmusical in 2000/2001).

Stilgelegd

De beslissing blijkt een succesverhaal. Voor de shows in Het M-Lab is, na een start met een schrikmoment, geen kaart meer te krijgen. Acteur Jim de Groot reageerde zaterdag bijzonder professioneel door de première een kwartier voor het einde stil te leggen, toen een toeschouwer op rij 1 een epilepsieaanval kreeg.

De schrik zat er bij acteurs en publiek ‘goed in’, maar na een adempauze, geruststellende woorden en een bemoedigend applaus werd de voorstelling vakkundig afgemaakt.

RENT gaat over een groep creatievelingen in de tijd dat hiv nog je doodsvonnis betekende. Ze worden geconfronteerd met armoede, huurachterstanden, heroïneverslaving, een lesbische relatie, een dode transseksueel, een muzikaal writersblock en veel meer. De les van RENT is uiteindelijk ‘er is geen morgen, goddank geen vroeger, er is alleen maar nu’.

20 jaar ouder

Regisseur Daniël Cohen bedacht voor deze versie een extra hoofdrolspeler Mark (Jim de Groot) die 20 jaar ouder is en in een tijd leeft waarin hiv een chronische ziekte is. Hij kijkt op de roerige tijd terug door een groep acteurs er een film over te laten maken. Eigenlijk speelt deze RENT zich dus binnen RENT zelf af.

Dat blijkt behalve een originele ook een wat moeilijke keuze. Je kunt je afvragen of het per se nodig was, want het RENT-verhaal van toen is goed genoeg. Dat wegcijferend blijft er echter een dijk van een voorstelling over.

Een show die zich afspeelt op een podium middenin de zaal, met het publiek aan twee kanten. Die keuze pakt, met dank ook aan een spetterende cast, wél erg goed uit. De acteurs zitten soms pal voor je neus en kunnen met het houten blok als podium veel.

Spetterend

Wie RENT nog niet kent (of Wikipedia niet even las), zal het verhaal in het M-Lab soms wat moeilijk kunnen volgen. Jim de Groot plakt de gebeurtenissen van de personages al vertellend wel aan elkaar, maar toch. Neemt niet weg dat er veel te genieten valt, zoals gezegd heeft Cohen een nogal spetterende (jonge) groep bij elkaar gesprokkeld.

Uitschieters

Als er dan toch uitschieters vermeld moeten worden, dan vallen in deze RENT vooral alle dames op. Li-Tong Hsu (Miss Saigon) is prachtig als de heroïneverslaafde en hiv-besmette Mimi. Vocaal maakt ze zowel ingetogen / gevoelig als met lange uithalen schreeuwend (en rollend als een kat op een matras) behoorlijk indruk. Bovendien is ze soepel in staat op hoge hakken uit een bad te springen, zonder haar enkels te breken.

Miss Hockeystick

Jeske van de Staak (die bij het M-Lab al debuteerde in Grand Hotel) is de knappe lesbiënne Joanne, ook wel Miss Hockeystick genoemd. Om knap te zijn hoeft ze de schmink niet in, maar zang en acteren zijn bij de Amsterdamse uitstekend in orde in deze RENT. Van de Staak is grappig en uitstekend qua timing (moeiteloos voert ze twee telefoongesprekken door elkaar).

Lees ook: Jeske van de Staak in eerdere producties M-Lab.

Dat geldt ook voor Renée de Gruijl als Joanne’s nieuwe vriendin Maureen. Vorig jaar nog wat schuchter, toen zij door een noodgeval de hoofdrol in de musical Afblijven moest (en mocht) overnemen, nu gaat ze los. Vooral haar act als een soort buitenaards wezen is goed en hilarisch. Tijdens de première kreeg De Gruijl het best keurige publiek aan het loeien ‘als orgasme voor de vrijheid van meningsuiting’.

Zonder de heren van de cast (Jim de Groot, Ruud van Overdijk, Maarten Smeele, John ter Riet en Amir Vahidi) te kort te willen, is de laatste die we op deze plaats willen noemen… een heer. Mitch Wolderink (Urinetown / Daddy Cool) mag in RENT de transseksueel zijn en het mag gesteld: hij danst met de souplesse van een dame. Wolderink heeft zijn rol dankbaar aangepakt en er het maximale uitgehaald.

Gaat dat zien, willen we op Metronieuws.nl graag roepen als daar aanleiding voor is. Aanleiding is er met RENT 2015 genoeg, kaartjes om nog te kunnen kijken helaas niet meer.

Rentfeiten

• RENT speelt tot en met 23 februari in Amsterdam (alles uitverkocht).

• Jonathan Larson schreef RENT, maar zag hem zelf nooit omdat hij een maand voor de première aan een kapotte aorta overleed.

• Een paar uur voor zijn overlijden had Larson zijn eerste interview over RENT gegeven.

• Het album van RENT is in Amerika het best verkochte musicalalbum van de laatste dertig jaar.

• Het stuk werd met de Broadwaycast verfilmd in 2005.

• RENT heeft veel fans. Zij noemen zich RENT-heads.

• Joop van den Ende maakte RENT in 2000. Dat leverde Musical Awards op voor Nurlaila Karim, Edwin Jonker en Ellis van Laarhoven.

• Daniël Cohen was ook toen de regisseur, Ellis van Laarhoven in het M-Lab nu zijn assistent.

• Het bekendste nummer uit RENT is Seasons of Love. Een Amerikaanse versie vind je hieronder.