Anne-Fleur Pel Nieuws 10 sep 2015, 07:39

Leestijd: 3 minuten

Depressie is een onderschatte volksziekte

Een leven hoor je te leiden, niet te lijden, schrijft een Metrolezer die kampt met depressies. De zelfdoding van schrijvers Joost Zwagerman en Ariane Meijer doet mensen momenteel even stilstaan bij depressie. Een ziekte die aan het uitgroeien is tot een van grootste volksziekten. „En dat baart zorgen”, zegt Lidewy Hendriks, als psycholoog verbonden aan Korrelatie.

Een op de tien mannen en een op de vijf vrouwen hebben minstens één keer in hun leven een depressie, zo blijkt uit cijfers van Korrelatie. Op iedere dag van het jaar lijden ruim een half miljoen mensen hieronder.

Lees ook: ‘Zelfgekozen dood jaagt vele mensen op de vlucht’

Toch is het een ziekte die in het dagelijks leven vaak op onbegrip stuit en taboe is. „Sommige mensen durven niet eens te praten met iemand met een depressie, omdat ze denken dat het besmettelijk is”, zegt Hendriks. „We moeten het hebben van een depressie niet normaliseren, maar spreek erover. Praten is het belangrijkste dat je kan doen.”

Uitzichtloos

Mensen met een depressie hebben het grootste deel van de dag sombere gevoelens, voelen geen emoties, voelen zich leeg en waardeloos. Hier kunnen ook fysieke klachten bij komen, zoals niet meer eten of juist te veel. Slaap- of concentratieproblemen zijn andere nare gevolgen.

„Naast angst en stress kunnen hier ook ideeën over zelfdoding bij komen”, gaat Hendriks verder. „Uit wanhoop, omdat iemand van dat negatieve en uitzichtloze gevoel af wilt komen. Of uit een acute angstprikkel die soms leidt tot impulsieve manieren van zelfdoding. De angst om te leven is dan groter dan die voor de dood.”

Waardeloosheid

In Nederland plegen jaarlijks gemiddeld 1500 mensen zelfmoord. Soms laten ze een gezin met kinderen achter, zoals Zwagerman en Meijer. „Al het gevoel van verhoudingen is weg, het gevoel van waardeloosheid heeft het overgenomen. Ze zien zich enkel nog als een last voor anderen.”

Bij de een is de depressie zichtbaar, bij de ander is de sombere binnenkant niet aan de buitenkant af te zien. „Iedere depressie is anders. Zwagerman kon het naar buiten niet enorm etaleren; hij was de flamboyante schrijver. Wij buitenstaanders weten niet wat er in hem omging. Het is belangrijk dat we blijven praten en het taboe wegnemen.”

Anne’s eigen ervaring

Bij iemand die één keer een depressie heeft gehad, is de kans groter dat het terugkeert. Anne kampt met depressies en legt op de Facebookpagina van Metro uit wat iemand die depressief is, kan voelen. „Als je over straat loopt en de zon schijnt, maar jij zelf voelt slechts een loden gordijn die jou de kleur aan het leven onttrekt. Als je steeds minder momenten hebt waarop je oprecht kan genieten zonder de pijn te voelen die je in zijn greep heeft. Terwijl je daar dag in dag uit tegen worstelt, kost het leven ongekend veel moeite.”

Anne noemt het een misvatting dat mensen met depressie niet van het leven houden. „Vaak zijn zij de krachtigste mensen die het hardst vechten voor dat ene beetje geluk. Het zijn levensgenieters die leeggezogen zijn door de eenzaamheid, kou, angst en verbijstering.”

„Bij vlagen is het beter, zijn mijn dagen zonnig en kan ik alles en iedereen aan, en bij vlagen wens ik vergeten te worden en kan ik zelfs mijn liefste dierbaren niet liefhebben. (…) Het is een strijd tegen en met het leven. Beseffen hoe alles in elkaar zit, zonder het vermogen te hebben daar wat mee te doen. Het is het gevoel niet opgewassen te zijn tegen de wereld en het leven van alledag. Het is de angst je bestaan niet meer te kunnen handelen.”

Korrelatie is bereikbaar op werkdagen via 0900-1450 of via de website.