Niet bereid te vechten
Slechts 15 procent van de Nederlanders is bereid te vechten voor het vaderland als dat moet. Alleen Japan (11 procent) scoort lager. De gevechtsbereidheid van de Belgen is 19 procent, van de Amerikanen 44 procent en van Afghanen 76 procent. Trotse aanvoerder van het lijstje is Marokko met maar liefst 94 procent. Hans Damen, generaal van de Koninklijke Landmacht, publiceerde de cijfers op Twitter. Hij moppert: "85 procent van de Nederlanders niet bereid te vechten voor ons land. Tsja, wel de lusten, niet de lasten tot het te laat is."
Een vileine tweet van de ijzervreter: komende maand is het 20 jaar geleden dat Nederlandse militairen Srebrenica zonder slag of stoot overleverden aan Servische troepen. De geringe gevechtsbereidheid van overste Karremans ("don’t shoot the piano player!") en zijn bataljon is niet vergeten.
Rijst de vraag: waarom zijn zo weinig Nederlanders bereid te vechten voor het eigen land, tegenover praktisch alle Marokkanen? Welnu, dat is historisch gezien prima te verklaren. Zowel Marokko als Nederland raakten als koninkrijk verwikkeld in de Tweede Wereldoorlog. Hier vluchtten de Oranjes halsoverkop naar Londen. Sultan Mohammed V bleef op zijn post toen Marokko onder fascistisch gezag kwam. In Nederland werkten ambtenaren en politie gedienstig mee met de bezetter. Gemeenteambtenaren stelden lange lijsten samen met daarop de namen en adressen van in hun plaats woonachtige joden. De Nederlandse politie assisteerde de nazi’s vervolgens bij de razzia’s. Zo vonden 100.000 van de 140.000 Nederlandse joden de dood.
Nee, dan Marokko. Sultan Mohammed V weigerde zijn 200.000 joodse onderdanen te laten afvoeren naar Europese vernietigingskampen. Zijn letterlijke woorden: "Ik sta mijn kinderen niet af. Wij hebben hier alleen Marokkanen." En zo geschiedde. Marokkaanse joden hadden het tijdens de Tweede Wereldoorlog zeker niet gemakkelijk, maar de jodenster en de gaskamers bleven hen gespaard.
Maar er is meer. Waar Nederland met een 1200 man tellend zootje ongeregeld (de Prinses Irene Brigade) de geallieerden alleen maar voor de voeten liep bij de bevrijding van Europa, daar vochten meer dan 77.000(!) Marokkanen aan de zijde van de geallieerden.
Het zegt volgens mij iets over de volksaard. Die 94 procent van de Marokkanen tegenover 15 procent van de Nederlanders. Het bangelijke heeft er bij ons altijd al ingezeten. Daarom nu de geheel hypothetische vraag: stel, de Verenigde Naties hadden indertijd een bataljon Marokkaanse soldaten in Srebrenica gelegerd. Zouden die zevenduizend moslimmannen dan nog geleefd hebben?